به گزارش مشرق، لیونل مسی، ستاره بارسلونا این فصل
پستی و بلندی‌های زیادی را پشت‌سر گذاشته. او فصل را در حالی شروع کرد که با تیم‌ملی
کشورش در فینال برزیل قهرمانی جام‌جهانی را از دست داده بود. او شروع خوبی نداشت
و در حالی به تعطیلات زمستانی رفت که اختلاف گل قابل توجهی با رقیبش، کریستیانو
رونالدو داشت. بعد از آن اما متحول شد و از آن زمان
تاکنون هم از پس رفع این اختلاف گل برآمده و هم تیمش را تا مرز قهرمانی سه‌گانه
پیش برده. «ورونیکا برونانی»
خبرنگار آرژانتینی به بررسی تحولات
مسی در چند ماه اخیر پرداخته و در روزنامه آرژانتینی «لاناسیون» مقاله‌ای در این
رابطه چاپ کرده.
متن مقاله او را در ادامه می‌خوانید:
نگران تیاگو
لیونل مسی 10 هفته پیش واقعاً نگران
بود. «وقتی می‌روم تیاگو را از مهد كودك بیاورم، نمی‌خواهد از آنجا بیرون بیاید.
اعتراض می‌كند چون می‌خواهد آنجا بماند.»
ستاره آرژانتینی احساسات ضد‌و‌نقیضی
داشت: از یك طرف از اینكه می‌دید تیاگو حتی وقتی كنار او و مادرش نیست خوشحال است،
احساس آرامش می‌كرد و از طرف دیگر، این موضوع كه پسرش با 3 و نیم سال سن تمام مدت
به والدینش وابسته نیست، توجهش را جلب كرده بود. «دوست دارد در مهد كودك با
دوستانش بماند.
آنجا به او خیلی خوش می‌گذرد.» در ماه
فوریه، در طول ملاقاتی كه در بارسلونا با مسی داشتم، كاملاً مشخص بود كه تنها
موضوعی كه آرامشش را مختل كرده، «عدم وابستگی» تیاگو به او و همسرش است. آن‌موقع می‌دانست
كه آنتونیا پسر دومش را باردار است اما برای اعلام رسمی این موضوع تا آخرین روز
آوریل صبر كرد. بنجامین، پسر دوم مسی تا چند وقت دیگر به دنیا می‌‌آید و هیچ شكی نیست
كه نگرانی‌های او به عنوان پدر دوباره از راه خواهد رسید. «اینجا مثل آرژانتین نیست.
در كشور من بچه‌ها از 4 سالگی به
مهدكودك می‌روند»، این جمله‌ای است كه مسی در شهرك ورزشی
بارسلونا به هم‌تیمی‌هایش گفت.
هم‌تیمی‌هایی كه فرزندانی هم سن‌و‌سال
پسر او دارند. «تیاگو هنوز خیلی كوچك است!» تا اینكه یكی از هم‌تیمی‌هایش با گفتن
این جمله خیالش را راحت می‌كند: «لئو، در كشور تو هم الان دیگر بچه‌ها خیلی زود به
مهدكودك می‌روند، چون پدر و مادرهای آنها هم مثل پدر و مادرهای اینجا سر كار می‌روند.»
مسی اما روی حرفش تأكید دارد: «ظهرها وقتی می‌روم تیاگو را از مهدكودك بردارم، نمی‌خواهد
آنجا را ترك كند. اعتراض می‌كند چون دوست دارد همانجا بماند.»مسی دارد تغییر می‌كند
و بخشی از سرچشمه این تغییر تصمیماتی است كه باید برای زندگی پسرش بگیرد. او می‌ترسد
اشتباه كند، مثل هر انسان دیگری. این ترس‌ها اما به پخته‌تر شدن مسی كمك می‌كند.
جدای از این، ضربه‌هایی كه در ورزش می‌خورد هم او را بیشتر از خامی درمی‌آورند،
نمونه این ضربه‌ها، باخت در فینال جام‌جهانی برزیل بود.
چطور دوباره بهترین شوم؟
»برای اینكه دوباره بهترین بازیكن دنیا
شوم، چه‌كار باید بكنم؟» مسی سؤالی می‌پرسد كه جوابش آسان نیست، به خصوص اگر از
دهان مردی بیرون بیاید كه 4 سال بهترین بازیكن دنیا بوده. جولیانو پوزر، متخصص تغذیه
كه در ونیز استقرار دارد و مسی هر‌چند وقت یك بار به او سر می‌زد اما جواب این
سؤال را دارد: «برای بهتر شدن باید به عادات سر‌و‌سامان داد.» این البته اولین باری
نبود كه مسی این جواب را می‌شنید. بین سال 2008 و 2009، با نشستن گواردیولا روی نیمكت
مربیگری تیم، مسی دیگر خوردن خیلی چیزها از جمله «میسلانسا ناپولیتانای» (غذایی مرسوم
در آرژانتین و اروگوئه كه ظاهری شبیه پیتزا دارد و محتویاتش فیله گوشت، سس سالسای
گوجه فرنگی، پنیر موتزارلا و... هستند)، كوكاكولا، بستنی، شیرینی و شكلات را ترك
كرد. 6 سال بعد این متخصص تغذیه رژیم غذایی سخت‌تری برای مسی در نظر گرفت: الان
فقط و فقط چیزهایی را بخور كه اورگانیزم بدنت به آنها نیاز دارد. این نیازها چه هستند؟
پوز با انجام معاینات و مطالعات گسترده روی مسی، جواب این سؤال را پیدا كرد. نتیجه‌‌اش
چه شد؟ مسی ظرف 9 ماه، 5 كیلو وزن كم كرد، قدرت بدنی و سرعتش هم بالا رفت و بازیكن
انفجاری‌تری شد...
انعطاف یك دونده حرفه‌ای
با اینكه او به اندازه سال‌های قبل
انفجاری نیست اما بدنش قابلیت انعطاف یك دونده حرفه‌ای را دارد... بدون هیچ ترسی
از مصدومیت و با اطمینان تمام به كاری كه در زمین بازی از بدنش برمی‌آید، مسی یك
بار دیگر موفق شد خودش را پیدا كند و همان اَبَر ورزشكاری شود كه پی‌در‌پی
ركوردشكنی می‌كند، آخرینش هم 405 گلی است كه با پیراهن بارسا زده. او این فصل 53
گل زده: 40 تا در لالیگا، 8 تا در لیگ قهرمانان اروپا، 5 تا در جام‌حذفی. بیشتر از
این هم از یك بازیكن برمی‌آید؟ بله، او در مجموع 3 تورنمنت اصلی فصل، 26 پاس گل
داد: 18 تا در لالیگا، 4 تا در لیگ قهرمانان و 4 تا دیگر هم در جام حذفی.
تغییر در پست
جدای از همه این‌ها، مسی این فصل یك
تغییر اساسی دیگر هم داشته كه به نقشش در زمین بازمی‌گردد: او در هر لحظه تصمیم می‌گیرد
در كدام نقطه از زمین قرار بگیرد، كجا و چطور در بازی شركت كند و كجا و چگونه از
هم‌تیمی‌هایش بازی بگیرد. او اركستر تیمش را هدایت می‌كند و روش‌ها و ابزارهای
مختلف را در بوته آزمایش می‌گذارد. ژاوی ارناندس كه سال‌‌هاست «مغر متفكر» بارسا
به حساب می‌‌آید، در گفت‌وگو با روزنامه «لاناسیون» (آرژانتین) این موضوع را تأیید
كرده: «می‌پرسید آیا مسی می‌تواند جای ژاوی هم بازی كند؟ مسی می‌تواند در هر پستی
كه بیشتر دوست دارد قرار بگیرد و كارش را بهتر از هركدام از ما انجام دهد. این بخشی
از نبوغ اوست. او توانایی خارق‌‌العاده‌ای برای بازیخوانی دارد. تصور اینكه در كدام
پست از فوتبال خداحافظی خواهد كرد، خیلی سخت است. خود من او را همیشه نزدیك به گل
تصور می‌كنم.»
چهار ضلعی موفقیت
در پس این رابطه تنگاتنگ عاشقانه مسی
با گل، رابطه خوبش با لوئیس سوارس اروگوئه‌ای و نیمار برزیلی، دو رأس دیگر مثلث ویران‌كننده
بارسا دیده می‌شود. این سه نفر به اضافه خاویر ماسچرانو كه گل نمی‌زند اما توانایی‌هایش
غیر قابل چشم‌پوشی است، چهارضلعی‌ای را تشكیل می‌دهند كه از آن نه در دوران ساموئل
اتوئو خبری بود و نه در زمانی كه زلاتان ایبراهیموویچ برای تیم كاتالان توپ می‌زد.
لیوان ماته (چای گیاهی كه در آمریكای جنوبی خیلی رایج است) بین این سه نفر دست به‌دست
می‌گردد و گل‌ها بین‌شان تقسیم می‌شود. مسی، خوشحال است چون حالا دیگر جواب سؤالی
كه در ونیز مطرح كرده بود را می‌داند.
