به گزارش مشرق، بهرام بيضايي با وجود آنكه هميشه در سينماي ايران به خصوص در جريان روشنفكري سينما به عنوان يك استاد بزرگ و قله دست نيافتني به شمار مي‌رود، زماني كه فيلم «وقتي همه خوابيم» را ساخت با انتقاد‌هاي زيادي روبه‌رو شد. استاد دست نيافتني سينماي ايران يك‌شبه زير تيغ نقد رفت، زيرا بيضايي مي‌خواست اندكي از آنچه را كه در پشت صحنه اين سينما مي‌گذرد به نمايش بگذارد. بعد از بيضايي هم بودند كساني كه قدم پيش بگذارند و از سينمايي كه با نام«اخلاق‌مداري» خودنمايي مي‌كند، انتقاد كنند و از واقعيت‌هاي نه‌چندان تميز در پشت پرده اين سينما حرف بزنند. در طول روزهاي گذشته حميد گودرزي و امير سمواتي در مصاحبه‌هاي جداگانه‌اي به انتقاد از سينماي ايران پرداخته‌اند.
امير سمواتي با انتقاد از برخي از عوامل سينما و عدم برخورد انضباطي با متخلفان مي‌گويد: «اما امروزه تسامح با هنرمندان به يك غلط مصطلح اجتماعي درآمده تا جايي كه پلشتي، بي‌نظمي، ژوليدگي و ژست‌هاي من‌درآوردي به شاخصه‌هاي هنرمند بودن تبديل شده است و بدتر آنكه گاه مجريان رسانه ملي و وزارت ارشاد از اين آدم‌هاي سراسر آلودگي مفتخرند. آيا نسل جديد اين مفاخر از درون خالي را به عنوان بت‌هاي كاذب خواهد پذيرفت؟ آيا اين اشاعه فساد و تبليغ عليه انسان و انديشه نيست؟!»
البته يكي از روزنامه‌هاي سينمايي در برابر موضع‌گيري سمواتي درباره بي‌اخلاقي‌هاي سينما، تلاش كرده است تا قضيه را نفي كند.
از سوي ديگر حميد گودرزي نيز طي مصاحبه‌اي با اذعان به اينكه سينما نمي‌رود، مي‌گويد: «تلخي، سياه‌نمايي، يكي به آن ديگري ركب مي‌زند، آموزش خيانت در روابط زناشويي كه با فرهنگ عامه ما سنخيتي ندارد. قشنگ و خيلي تميز دارند به مردم بي‌اخلاقي را با سينما آموزش مي‌دهند. خيلي خوب، مرتب و مكانيزه شده در حال آموزش دادن بي‌اخلاقي به مردم هستند. از سوي ديگر آقايان نگران خالي شدن صندلي‌هاي سينما هستند.»
سينماي ايران كه سعي كرده است در قالب فيلم‌هاي اجتماعي غالباً سياه‌نما از وضعيت جامعه انتقاد كند، اينك در برابر انتقادهايي از درون خود قرار گرفته است. چهره دوم سينما برخلاف ظاهر اتوكشيده آن به نمايش گذاشته مي‌شود. سينمايي كه در پشت پرده آن بي‌اخلاقي و توليدات آن نيز عامل نشر فساد مي‌شود. اين بار هم قرار است «وقتي همه خوابيم» دوباره تكرار شود؟! يعني از كنار واقعيت‌هايي كه سينماي ايران را فرا گرفته و باعث شرمساري مي‌شوند با چشماني كاملاً بسته عبور كرد و باز هم شعار سينماي «اخلاق‌مدار» را سر داد؟!
منبع: روزنامه جوان
امير سمواتي با انتقاد از برخي از عوامل سينما و عدم برخورد انضباطي با متخلفان مي‌گويد: «اما امروزه تسامح با هنرمندان به يك غلط مصطلح اجتماعي درآمده تا جايي كه پلشتي، بي‌نظمي، ژوليدگي و ژست‌هاي من‌درآوردي به شاخصه‌هاي هنرمند بودن تبديل شده است و بدتر آنكه گاه مجريان رسانه ملي و وزارت ارشاد از اين آدم‌هاي سراسر آلودگي مفتخرند. آيا نسل جديد اين مفاخر از درون خالي را به عنوان بت‌هاي كاذب خواهد پذيرفت؟ آيا اين اشاعه فساد و تبليغ عليه انسان و انديشه نيست؟!»
البته يكي از روزنامه‌هاي سينمايي در برابر موضع‌گيري سمواتي درباره بي‌اخلاقي‌هاي سينما، تلاش كرده است تا قضيه را نفي كند.
از سوي ديگر حميد گودرزي نيز طي مصاحبه‌اي با اذعان به اينكه سينما نمي‌رود، مي‌گويد: «تلخي، سياه‌نمايي، يكي به آن ديگري ركب مي‌زند، آموزش خيانت در روابط زناشويي كه با فرهنگ عامه ما سنخيتي ندارد. قشنگ و خيلي تميز دارند به مردم بي‌اخلاقي را با سينما آموزش مي‌دهند. خيلي خوب، مرتب و مكانيزه شده در حال آموزش دادن بي‌اخلاقي به مردم هستند. از سوي ديگر آقايان نگران خالي شدن صندلي‌هاي سينما هستند.»
سينماي ايران كه سعي كرده است در قالب فيلم‌هاي اجتماعي غالباً سياه‌نما از وضعيت جامعه انتقاد كند، اينك در برابر انتقادهايي از درون خود قرار گرفته است. چهره دوم سينما برخلاف ظاهر اتوكشيده آن به نمايش گذاشته مي‌شود. سينمايي كه در پشت پرده آن بي‌اخلاقي و توليدات آن نيز عامل نشر فساد مي‌شود. اين بار هم قرار است «وقتي همه خوابيم» دوباره تكرار شود؟! يعني از كنار واقعيت‌هايي كه سينماي ايران را فرا گرفته و باعث شرمساري مي‌شوند با چشماني كاملاً بسته عبور كرد و باز هم شعار سينماي «اخلاق‌مدار» را سر داد؟!
منبع: روزنامه جوان
