در آن دوران دمپسی عنوان می‌داشت که «سریع باشید، اما عجله نکنید».
واشنگتن‌پست نوشت که این توصیه‌ها نشانگر غریزه محتاطانه دمپسی بود و باور وی به محدودیت‌های نظامی آمریکا برای مقابله با رقبای فرقه‌ای و سیاسی ریشه‌دار در خاورمیانه است. این دیدگاه در ظاهر به خوبی با آنچه که اوباما مدنظر داشت همخوان بود، جایی که وی به دنبال پایان بخشیدن به جنگ‌ها و کاربرد قوه قهریه پرهزینه طی دهه گذشته بود.
زمانی که دمپسی از مقام خود به عنوان رئیس ستاد مشترک آمریکا استعفا کرد، سیاست خارجی در پیش گرفته شده از سوی دولت اوباما به مسأله‌ای ناامید کننده برای منتقدان آن از جمله برخی دموکرات‌ها تبدیل شده بود. از این دیدگاه، ناکامی ایالات متحده از کاربرد تهاجمی نیروی نظامی خود - رویکردی که دمپسی در شکل‌گیری آن نقش عمده‌ای داشت - منجر به ایجاد یک خلاء شد که از سوی داعش و ایران پر شد.
یک مقام ارشد آمریکایی که نخواست نامش فاش شود به نشریه واشنگتن‌پست گفت: «دمپسی نظری مؤثر بر تعیین محدودیت‌هایی داشت که باید بر قدرت نظامی آمریکا اعمال می‌شد».
برای این ژنرال آمریکایی، احتیاط پیشه کردن امری است که به سختی (پس از تلاش‌ها فراوان) توانسته است به آن دست یابد، موضوعی که از سرگذشت وی در عراق و سرتاسر خاورمیانه حاصل شده است.
به گفته این مقام ارشد آمریکایی، دمپسی باور داشت که «تنها راه برای شکست پایدار (داعش) در این است که عراقی‌ها به طور واقعی سنگینی بار این مشکل را حس کنند». به این ترتیب بر خلاف جنگ عراق، نیروهای ایالات متحده این بار و در نبرد علیه شورشی‌ها در پشت صحنه باقی ماندند.
به ادعای این روزنامه آمریکایی، در شرایطی که حملات هوایی ایالات متحده و متحدان آن که به نیروهای عراقی کمک کرد تا بتوانند پیشرفت‌های نظامی گسترده‌ای را کسب کنند، یک نیروی کوچک 3 هزار نفره آمریکایی تلاش خود را برای بازسازی دوباره ارتش عراق آغاز کردند.
