به گزارش مشرق، انسان می تواند با عمل به وظایف خود در عصر غیبت، آماده سربازی برای امام زمان(ع) باشد و خود را در دسته یاران آن بزرگوار در آورد و این توفیق بسیار بزرگی است. بنابراین اگر گناه نکردیم، مراقبه کردیم و در بستر اخلاق رشد و نمو پیدا کردیم، صد در صد ایمانمان قوی می‌شود و هر کس ایمانش قوی شد، عملش صالح است. دیگر طبیعی است نسبت به مولای خود شکّی نخواهد داشت. یک خصوصیت اصحاب امام عصر(ع) این است.

چگونه می توانیم امام زمان(ع) را بشناسیم؟

در این رابطه باید گفت که ما در دوران غیبت وظیفه ای نداریم که حتما چهره امام را بشناسیم که به چه شکلی هستند و اینکه اگر امام را در کوچه و خیابان دیدیم، موظف باشیم که ایشان را بشناسیم و احترام بگذریم و وقتی گفته می شود امام زمانتان را بشناسید، منظور چنین شناختی نیست.

البته چنین شناختی در دوران حضور ائمه هم نبوده است. به طور مثال زمانی که امام صادق(ع) در مدینه بودند، شیعیان دیگر در مناطق مختلف حتی یک بار هم امام را ندیده بودند و چهره امام را نمی شناختند ولی می دانستند که امامشان در مدینه زندگی می کند، قیافه شان را نمی شناختند ولی امامشان را می شناختند.

منظور از شناخت این است که اول بدانیم امام زمانمان چه کسی است. اینکه فرزند امام حسن عسکری(ع) و از نوادگان پیامبر(ص) است، این همان شناخت شناسنامه ای است، اما آنکه بیشتر تاکید شده که باید معرفتمان را نسبت به اماممان بالا ببریم. منظور شناخت مقام امام است و وقتی می گوییم امام زمان امام است، یعنی میزان علم امام چقدر است، معنای عصمت چیست یا اینکه امام در جهان خلقت از چه رتبه ای برخوردارد هستند و چه احاطه ای بر موجودات دارند، توان اجرایی امام چقدر است که جواب همه این سوال ها در فرازهایی از زیارت جامعه کبیر آمده است.

کسی که در صدد شناخت امام است، می تواند با خواندن زیارت جامعه کبیره نسبت به امام معرفت کسب کند. همچنین در شناخت امام باید بدانیم در مقابل امام چه وظیفه ای داریم و امام چه حقی برگردن ما دارد.

سربازان امام چه کسانی هستند و چه وظایفی دارند؟

در رابطه با سرباز امام می توانیم به دو برهه غیبت و ظهور اشاره کنیم. کسانی که در غیبت خدمت به حضرت می کنند و کسانی که بعد از ظهور در رکاب حضرت خواهند بود، ولی آنچه که بیشتر شنیده ایم، سربازانی هستند که در دوران ظهور در کنار ایشان هستند و طبق روایات دارای سه رتبه هستند.

رتبه اول کسانی هستند که هسته مرکزی یاران امام را تشیکل می دهند که 313 نفر هستند و فرماندهان لشکر امام محسوب می شوند و هر کدام پرچمدار یک سپاه هستند، دارای صفات بسیار بالا و کمالات هستند و در حد اعلای معرفت، خلوص، ایمان و شجاعت شناخته می شوند.

هسته دوم یاران امام، هسته 10 هزار نفری هستند که حلقه اتصال بین سپاه حضرت و هسته مرکزی باشند و از نظر معنوی دارای رتبه های بالایی هستند و در مقام سوم مردم عادی هستند و هر کس که به امام خدمت کند. به طوری که در روایات گفتند هر وفت سفیانی قیام کرد، هر کس به هر طریقی که توانست خود را به مکه برساند.

رتبه سوم یاران حضرت، همه مردمی هستند که دوستدار کمک یه امام هستند، باید گفت در دوران ظهور محدودیتی برای یار امام شدن وجود ندارد. ولی ترتیب دارد، کمالات بیشتر جز 313 و به ترتیب به افراد عادی می رسد.

در دوران غیبت به کسانی که نام حضرت را در جامعه زنده می کنند، زمینه سازی ظهور حضرت می کنند، به شبهاتی که در مورد حضرت است، پاسخ می دهند، فعالیت های فرهنگی دارند، به مردم معرفت می دهند و آماده شان می کنند، به اینها می گوییم سربازان امام زمان(ع)، همانطور که در زیارت نامه ها هم وارد شده که خدایا ما را از سربازان امام قرار بده. هم در ظهور و هم در غیبت.

امام زمان(ع) برای چند نفر نامه نوشتند و متن نامه ها چه بود؟

اکثر نامه های حضرت که به آنها توقیع گفته می شود، برای دوران غیبت صغرا است که بیش از هزار سال پیش در کتاب ها جمع شده است، این توقیعات در کتاب کمال الدین شیخ صدوق جمع شده و شیخ صدوق 52 نامه امام را در این کتاب نقل کرده است.

این نامه ها برای افراد ناشناس است و معمولا نامه ها پاسخ به سوالات شخصی بوده که از امام پرسیده اند و امام هم به آنها جواب می دادند.