تصویر فوق غاری است در دل کوه احد که پس از مغلوبه شدن جنگ، پیامبر با جسمی مجروح و دندانى شکسته به آن پناه برد. در این تصویر دو نفر از همکاران صدا و سیما و آقای سهیل محمودی -شاعر- نیز دیده می شوند. برای ورود به غار باید کفش ها را در بیاورید و با وضو و حضور قلب پیامبر (ص) را یاد کنید.
در این جنگ سپاه اسلام دچار هزیمت شده و از هر سو فرار کردند. عده ای هم از کوه بالا رفتند، به گونه ای که حتی جواب پیامبر را که آن ها را از پشت سر صدا می کرد، نمی دادند!
اما صحنه ی احد، زیبایی هایی هم داشت؛ از جمله هنرنمایی "نسیبه" بانوی فداکاری که افتخار تاریخ اسلام است. او برای آبرسانی و کمک به مجروحان در میدان حضور داشت. اما وقتی فرار برخی را دید برآشفت و شمشیر و سپر آنان را برداشت و با شجاعت هر چه تمام تر با دشمن جنگید!
او یکی از ده نفری است که در کنار رسول خدا باقی ماند و از جان پیامبر دفاع کرد؛ شمشیر زد و مجروح شد. درمان جراحات "نسیبه" (ام عماره) یکسال به طول انجامید و اثر برخی آن ها تا آخر عمر بر بدن او باقی ماند.
پیامبر در مورد او فرمود: "هرگاه به راست و چپ نظر می افکندم، او را میدیدم که می جنگد!"
علامه طباطبایی می گوید: "نسیبه هم آب آور بود؛ هم شمشیرزن بود؛ دو تا از پسرانش هم شهید شدند."
. . . آفرین بر "نسیبه" . . .
