به گزارش مشرق، حکایت رشته های رزمی در ایران هم از آن حکایت‌های پر قصه‌ای است که در هر برهه از زمان خبرهایی دارند که اهالی ورزش را سرگرم خود کند. روزی تیم ملی کاراته در آلمان ارزشمندترین طلای رقابتهای جهانی را به خود اختصاص می دهد و روز دیگر تیمی چون تکواندو با چند جوان جویای در مهمترین رویداد جهانی دست به کار بزرگی می‌زند و با اقتدار روی سکوی قهرمانی جهان می‌ایستد.

اما رشته‌های رزمی همیشه با حواشی متعددی همراه بوده است. در کنار این عناوین ارزشمند که شاید به جرات بتوان گفت تکواندو و ووشو یکپای ثابت آن هستند، حواشی آزاردهنده از سوی رشته های دیگر رزمی تا جایی پیش می رود که حتی وزیر ورزش را هم ناراحت می کند.

اینکه چرا کادر فنی تیم ملی کاراته با سکان داری آرین خو بعد از رقابتهای جهانی مسئولیت قبول کرد یک بحث است و اینکه آنچنان کناره گیری می کنند بحث دیگری است. به نظر می رسد اهالی کاراته نباید روزهای خوش و بی حاشیه را هم تجربه کنند.

تاکنون کسی در فدراسیون کاراته از خود سئوال نکرده چگونه است این رشته در رقابتهای قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی مدالهای متعددی کسب می کند و در مسابقات جهانی عملکرد قابل قبولی دارد ولی بازهم این حاشیه‌ها هستند که دست از سر کاراته برنمی دارند.

چرا تکواندو قهرمان جهان با غرور و افتخار وارد ایران می شود ولی کاراته با طلای کومیته جهانی در فضای پرتنش از قهرمانان خود استقبال می کند؟ چرا قهرمانان تکواندو قهرمانان ملی هستند ولی کسی از قهرمانان خوشنام کاراته سراغی نمی گیرد؟ اینجاست که باید ریشه یابی شود چه کسی باید جواب این سئوالات را بدهد؟

اما قصه جودو از این بحث کمی متفاوت است. کاراته نتایج خوبی در مسابقات مختلف کسب می کند و حاشیه دارد ولی جودو در عین شکست و ناکامی در حاشیه غوطه ور است.

در این میان نمی توان نقش مدیریت ها را نادیده گرفت. یک مدیریت قوی همراه با برنامه های هدفمند می تواند از بروز هر حاشیه ای جلوگیری کند. حاشیه های که متاسفانه این روزها بیشتر از داخل فدراسیون بیرون می آید. میدان دادن به حاشیه سازها را باید یکی دیگر از عوامل اصلی بروز مشکلات اخیر در جودو دانست. افرادی که سه سال به دنبال موقعیت بودند تا چنین روزهایی را رقم بزنند به خواسته خود رسیدند.

جودو به شدت با مشکلات فنی در تیم ملی دسته و پنجه نرم می کند. این مشکلات از فاصله نجومی ایران با جودو روز دنیا آغاز می شود و تا سطح لیگ ایران به پایان می رسد. مردان فنی و پرمدعای جودو ایران که هر روز با مصاحبه های ریز و درشت خود مدعی تغییرات هستند چرا یک راهکار فنی برای برون رفت از این وضعیت ارائه نمی دهند؟

در کنار تمام این مسائل این روزها شایعه تغییرات در راس دو فدراسیون کاراته و جودو شنیده می شود. شایعاتی که روز جمعه گذشته در سالن شهید افراسیابی به طرز غیر قابل باوری شدت گرفت. متاسفانه برای این جایگزینی نام هایی شنیده می شود که امتحان پس داده اند و برخی با مدیریت ضعیف خود فدراسیون های تحت امر را به نا کجا آباد برده اند!

با تمام این وجود بعید به نظر می رسد مردان تصمیم گیرنده ورزش کشور روی موج حاشیه ها حرکت کرده و دست به تغییرات در این دو فدراسیون بزنند. تغییراتی که هدف حاشیه سازان بوده و با این نوع تصمیم گیری به خواسته خود رسیده اند.  شاید تغییر مدیریت در دستور کار وزارت ورزش باشد ولی اگر در این برهه از زمان دست به چنین تغییراتی زده شود حاکی از آن است که حاشیه ها بیش از سایر مسائل برای مردان ورزشی تعیین کننده است؟

به هر حال این روزها حاشیه ها فروکش کرده و امید می رود حکایت آتش زیر خاکستر نباشد و متولیان جودو و کاراته سعی در بهبود کار داشته باشند تا ...