به گزارش مشرق، احسان کفاشیان یکی از چهره هایی است که در این سالها اسمش زیاد در بحث های فوتبالی مطرح شده. او پسر علی کفاشیان است و همیشه وقتی انتقادها از رئیس فدراسیون فوتبال زیاد می شود ، نام او هم به میان می آید. این بار هفته نامه تماشاگران امروز در جدیدترین شماره خود به سراغ او رفته و با احسان درباره دارایی ها و همه پرسش هایی که درباره زندگی اش وجود داشته حرف زده .
او ابتدا درباره شرایط استخدامش در باشگاه نفت تهران حرف زده است؛«می توانید بروید از بچه های هم دوره ای ام بپرسید. ما یک گروه بودیم که با استفاده از قانون ورزشکار قهرمان به استخدام باشگاه نفت در آمدیم و شغل سازمانی من هم مربی ورزش است. حقوق ماهیانه ام بین یک میلیون و ششصد تا هفتصد هزار تومان است. هر روز هم تیم را تمرین می دهیم. دلیلی ندارد که مثل یک کارمند هر روز به باشگاه برویم. این سئوالات را می توانید از ایرج ایری یا احسان مهاجر شجاعی و محمد عاکفیان که همه عضو تیم ملی بودند و همکار من بپرسید.»
کفاشیان در بخشی دیگر از حرف هایش به این ابهام پاسخ داده که چطور بدون انکه بدود توانسته از مزایای مختلف قهرمانی استفاده کند. او در سال 82 عضو تیم داخل سالن دوی امدادی ایران بود که مدال آسیایی گرفت . احسان که قهرمان جوانان کشور هم بوده آن روز ندوید اما به لطف همان قهرمانی هم صاحب شغل شد و هم معافیت از خدمت گرفت. او در این باره می گوید:«من بازیکن ذخیره تیم بودم . مگر فرقی دارد در یک تیم فوتبال وقتی تیمی قهرمان می شود ، بازیکن ذخیره هم قهرمان شده است. رکوردهایم موجود است . متاسفانه بعضی ها می خواهند پدرم را بزنند به من گیر می دهند!»
اما به هر حال او پسر علی کفاشیان بوده ، او در این باره می گوید:«دوومیدانی ورزش رکوردی است. رکوردها را که چون پدرم علی کفاشیان بوده نمی توانستم جا به جا کنم. اتفاقا چون پدرم علی کفاشیان است الان با اینکه یک مربی بدنساز هستم و عالی ترین دوره های مربیگری را دیدم در هیچ تیم فوتبالی به عنوان مربی بدنساز کار نمی کنم. من برای اینکه حرف و حدیثی نباشد حتی این قدر کم به فدراسیون می روم که دربارن هایش هم مرا نمی شناسند.»
او درباره دارایی های و این اصرار پدرش که او هیچ چیزی در زندگی اش ندارد ، می گوید:«من یک بنز معمولی 350 دارم.»بنزی که البته خودش در ادامه می پذیرد اقلا بالای 500 میلیون تومان قیمت دارد؛«بله اما من وقتی این ماشیه را خریدم که ارزان بوده. ولی شما که رفتید در آوردید من چه ماشینی دارم ، چرا دارایی های دیگر ورزشکاران را در نمی آورید. ببینید آنها چه ماشین هایی سوار می شوند؟من پسر علی کفاشیان هستم. پدرم 30 سال در کشور مدیریت داشته ، خودم قهرمان ملی بودم و کار می کنم. چرا باید در جیبم پشه یا شپش پشتک بزند؟»
پسر کفاشیان درباره اختلاف سبک زندگی اش با پدر و اینکه خیلی اشرافی می گردد هم می گوید:«کدام تیپ اشرافی؟ من خوش تیپم و لباس ها به تنم می آید. ساعت دستم هم که از دوستم گرفتم. برای شرکت تراست است و زیر یک میلیون تومان قیمت دارد. نمی دانم این حرف ها که می زنند یعنی چه!»
او ابتدا درباره شرایط استخدامش در باشگاه نفت تهران حرف زده است؛«می توانید بروید از بچه های هم دوره ای ام بپرسید. ما یک گروه بودیم که با استفاده از قانون ورزشکار قهرمان به استخدام باشگاه نفت در آمدیم و شغل سازمانی من هم مربی ورزش است. حقوق ماهیانه ام بین یک میلیون و ششصد تا هفتصد هزار تومان است. هر روز هم تیم را تمرین می دهیم. دلیلی ندارد که مثل یک کارمند هر روز به باشگاه برویم. این سئوالات را می توانید از ایرج ایری یا احسان مهاجر شجاعی و محمد عاکفیان که همه عضو تیم ملی بودند و همکار من بپرسید.»
کفاشیان در بخشی دیگر از حرف هایش به این ابهام پاسخ داده که چطور بدون انکه بدود توانسته از مزایای مختلف قهرمانی استفاده کند. او در سال 82 عضو تیم داخل سالن دوی امدادی ایران بود که مدال آسیایی گرفت . احسان که قهرمان جوانان کشور هم بوده آن روز ندوید اما به لطف همان قهرمانی هم صاحب شغل شد و هم معافیت از خدمت گرفت. او در این باره می گوید:«من بازیکن ذخیره تیم بودم . مگر فرقی دارد در یک تیم فوتبال وقتی تیمی قهرمان می شود ، بازیکن ذخیره هم قهرمان شده است. رکوردهایم موجود است . متاسفانه بعضی ها می خواهند پدرم را بزنند به من گیر می دهند!»
اما به هر حال او پسر علی کفاشیان بوده ، او در این باره می گوید:«دوومیدانی ورزش رکوردی است. رکوردها را که چون پدرم علی کفاشیان بوده نمی توانستم جا به جا کنم. اتفاقا چون پدرم علی کفاشیان است الان با اینکه یک مربی بدنساز هستم و عالی ترین دوره های مربیگری را دیدم در هیچ تیم فوتبالی به عنوان مربی بدنساز کار نمی کنم. من برای اینکه حرف و حدیثی نباشد حتی این قدر کم به فدراسیون می روم که دربارن هایش هم مرا نمی شناسند.»
او درباره دارایی های و این اصرار پدرش که او هیچ چیزی در زندگی اش ندارد ، می گوید:«من یک بنز معمولی 350 دارم.»بنزی که البته خودش در ادامه می پذیرد اقلا بالای 500 میلیون تومان قیمت دارد؛«بله اما من وقتی این ماشیه را خریدم که ارزان بوده. ولی شما که رفتید در آوردید من چه ماشینی دارم ، چرا دارایی های دیگر ورزشکاران را در نمی آورید. ببینید آنها چه ماشین هایی سوار می شوند؟من پسر علی کفاشیان هستم. پدرم 30 سال در کشور مدیریت داشته ، خودم قهرمان ملی بودم و کار می کنم. چرا باید در جیبم پشه یا شپش پشتک بزند؟»
پسر کفاشیان درباره اختلاف سبک زندگی اش با پدر و اینکه خیلی اشرافی می گردد هم می گوید:«کدام تیپ اشرافی؟ من خوش تیپم و لباس ها به تنم می آید. ساعت دستم هم که از دوستم گرفتم. برای شرکت تراست است و زیر یک میلیون تومان قیمت دارد. نمی دانم این حرف ها که می زنند یعنی چه!»
