این استاد روابط بین الملل می نویسد: دولتهای عربی و اهل سنت منطقه، به طرز عجیبی، از گفتمان بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل پیروی کرده اند که هشدار می دهد ایران به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای است و بالقوه تهدیدی برای هر دولتی خواهد بود که با اقداماتش در منطقه مخالفت کند. آمریکا تا حدی برای رفع این نگرانی ها مذاکراتی را برای ممانعت از دستیابی ایران به سلاح هسته ای پیگیری کرده است. این مذاکرات، در تعجب همگان، به توافقی اولیه در نوامبر 2013 و در ادامه به توافقی درباره پارامترها در 2 آوریل در لوزان منتهی شد. مذاکرات برای تهیه توافق نهایی در حال انجام است.

گری سیک در ادامه می افزاید: علی رغم اینکه چشم انداز توافق به شدت احتمال توسعه سلاح هسته ای از سوی ایران را کاهش می دهد، واکنش اسرائیل و کشورهای عربی خلیج فارس هیستریک بود. این واکنش نشان می‌دهد که نگرانی اصلی کشورهای عربی و اسرائیل، در واقع خطر سلاح هسته ای ایران نبوده بلکه تهدید نفوذ سیاسی ایران در منطقه، از عراق، سوریه و لبنان تا یمن است. ظاهرا ترس آنها از این است که ایران رها شده از بند تحریم ها، در کنار نمایش ایرانی که مهارت خود را در مذاکرات با قدرتمندترین کشورهای جهان برای کسب توافق نشان داد، نفوذ سیاسی خود را در سرتاسر منطقه تقویت خواهد کرد.

مقام های امنیتی اسرائیل فریادهای نتانیاهو درباره فوری بودن تهدید ایران را رد کرده اند، رهبران کشورهای عربی خلیج فارس نیز ظاهرا  اطمینان مجددی در دیدار اخیر خود با باراک اوباما در کمپ دیوید کسب کرده اند. در واقع،‌نه اسرائیل و نه اعراب عملا به جز آمریکا  هیچ متحد جایگزینی ندارند، با این حال مقاومت دربرابر تغییر سیاست اوباما در کنگره آمریکا، اسرائیل و رهبران شکاک عرب بسیار قدرتمند باقی مانده است. آنها منافع و نفوذ منطقه ای خود را در مقابل ایران در حال ظهور در خطر می بینند.