به گزارش مشرق، لا راسون در شماره روز پنجشنبه خود نوشت: مکالمات شنود شده
گروهی از تروریست های افراطی دستگیر شده در کاتالونیا، نقل محافل این
روزهای مطبوعات است؛ یک تعصب گرایی رادیکال و توسل بی پایه به نام مقدسات
دینی در این گفت و شنودها، توجهات را به خود جلب می نماید؛ آیا آنها واقعاً
می دانند از چه کسی سخن می گویند؟
نگارنده مطلب روزنامه اسپانیایی افزود: سعی می کنم این خشونت کلامی را با یک تفکر عالمانه در خصوص برهه ای که در آن به سر می بریم (هدف قرار گرفتن تهدیدی که این روزها ازجمله بر نیمی از سوریه، یک سوم خاک عراق و شمال آفریقا بویژه لیبی سایه افکنده) ربط دهم. البته این موضوع امری عادی شده که این مسایل با یک تفسیر مشخص از کتاب آسمانی ربط داده می شود.
گزارش ادامه داد: کارن آرمسترونگ (متولد 1944 در لندن) به عنوان یکی از شخصیت های کاملاً آشنا به مذاهب که نگارش زندگی نامه پیامبر اسلام، تفسیر انجیل و انجام مطالعات مختلف در خصوص یهودیت و نحوه آموزش ربی ها را در کارنامه خود دارد و حدود 20 کتاب در این زمینه تألیف کرده، ما را دعوت به تفکر و تعمق در اسلام و رسیدن به نگرش دیگری از آنچه موجود هست، درباره این دین می سازد.
نویسنده این مطلب ادامه داد: نامبرده در کتاب جدیدش با عنوان «میدان های خون» این سؤال را مطرح کرده که چرا تقصیر خشونت ها و جنگ ها بر گردن مذهب انداخته می شود؟ وی اینچنین نتیجه گیری می کند که مذاهب، بر خلاف آنچه تصور می شود بیشتر ضربه گیر خشونت بوده اند.
رسانه مذکور اشاره کرد: وی تأکید می کند که ایده کنونی مبتنی بر اینکه تروریسم فقط از مذهب تغذیه می شود، خیلی ساده لوحانه است؛ جنگ ها دلایل متعدد سیاسی، سرزمینی، اقتصادی، انرژی و ایدئولوژیکی دارند که در هر موقعیتی بر هم منطبق می شوند.
به نوشته لا راسون، این نویسنده دلیل اصلی جوانانی که به افراط گرایی متمایل شده اند را بیشتر به دلیل ضعف ایدئولوژیکی آنها می داند؛ برخی روانپزشکان که از تروریست های دستگیر شده بازجویی کرده اند، به این نتیجه رسیده اند که مشکل این افراد نه اسلام، بلکه فقدان اسلام است. تنها 25 درصد آنها از یک آموزش مذهبی نرمال برخوردار بوده اند؛ مابقی یا در ظاهر تازه مسلمان شده اند و یا مقید به دین نیستند.
روزنامه ادامه داد: یک گروگان فرانسوی آزاد شده نیز تأیید کرده که گفتمان ربایندگانش بیشتر سیاسی بوده است تا مذهبی.
رسانه اضافه کرد: اگر هم چپاولگران طالبان و داعش برای قتل های مرتکب شده و ویران کردن میراث های غیر قابل تکرار بشریت، بهانه دین را رو می کنند به این معنا نیست که آنها مدت زیادی را صرف خواندن قرآن کرده باشند. وضع دقیقاً برعکس است؛ یعنی آنها اتفاقاً زمان بسیار کمی را برای خواندن قرآن اختصاص داده اند.
نویسنده لا راسون ادامه می دهد: کارن آرمسترونگ تصریح دارد که اگر قصد بر توقف تروریسم است، خوب نیست که همه تقصیر را بر گردن اسلام و این مذهب انداخت؛ داعش نمونه روشنی از هم افزایی بین سیاست و مذهب است که نوعی ترکیب نامقدس از دین بی ارزش شده و پست ترین نوع لائیسیسم را به نمایش می گذارد. بسیاری از فرماندهان این گروه، از ارتش از هم پاشیده صدام به اینجا رسیده اند و خود این موضوع توضیحی بر تنفر و انزجار آنهاست.
لا راسون نوشت: خلاصه آنکه متفکر انگلیسی مذکور این نگرانی را مطرح می سازد که نکند یک تشخیص اشتباه منجر به یک تجویز نادرست شود. وی معتقد است که خشونت همیشه در جامعه ایجاد می شود و به مذهب سرایت می کند و نه برعکس.
در ادامه این مطلب آمده است: این مهم، بخشی از زندگی بشریت است. تاریخ ما با تاریخ مذاهب اشتباه گرفته می شود. جنگ های صلیبی، جنگ های مذهبی، تفتیش عقاید و بازپس گیری آندلس بخشی از تاریخ ما هستند. اما به یاد داشته باشیم که سه دیکتاتور معاصر که خشونت را تا مرزهای غیر قابل تصور پیش بردند (هیتلر، استالین و مائو) همه کافر بودند. پارامترهای خشونت اینان بیشتر نژادی بود تا مذهبی. به عبارت دیگر، دلیل خشونت همیشه مذهبی نبوده است.
نگارنده مطلب روزنامه اسپانیایی افزود: سعی می کنم این خشونت کلامی را با یک تفکر عالمانه در خصوص برهه ای که در آن به سر می بریم (هدف قرار گرفتن تهدیدی که این روزها ازجمله بر نیمی از سوریه، یک سوم خاک عراق و شمال آفریقا بویژه لیبی سایه افکنده) ربط دهم. البته این موضوع امری عادی شده که این مسایل با یک تفسیر مشخص از کتاب آسمانی ربط داده می شود.
گزارش ادامه داد: کارن آرمسترونگ (متولد 1944 در لندن) به عنوان یکی از شخصیت های کاملاً آشنا به مذاهب که نگارش زندگی نامه پیامبر اسلام، تفسیر انجیل و انجام مطالعات مختلف در خصوص یهودیت و نحوه آموزش ربی ها را در کارنامه خود دارد و حدود 20 کتاب در این زمینه تألیف کرده، ما را دعوت به تفکر و تعمق در اسلام و رسیدن به نگرش دیگری از آنچه موجود هست، درباره این دین می سازد.
نویسنده این مطلب ادامه داد: نامبرده در کتاب جدیدش با عنوان «میدان های خون» این سؤال را مطرح کرده که چرا تقصیر خشونت ها و جنگ ها بر گردن مذهب انداخته می شود؟ وی اینچنین نتیجه گیری می کند که مذاهب، بر خلاف آنچه تصور می شود بیشتر ضربه گیر خشونت بوده اند.
رسانه مذکور اشاره کرد: وی تأکید می کند که ایده کنونی مبتنی بر اینکه تروریسم فقط از مذهب تغذیه می شود، خیلی ساده لوحانه است؛ جنگ ها دلایل متعدد سیاسی، سرزمینی، اقتصادی، انرژی و ایدئولوژیکی دارند که در هر موقعیتی بر هم منطبق می شوند.
به نوشته لا راسون، این نویسنده دلیل اصلی جوانانی که به افراط گرایی متمایل شده اند را بیشتر به دلیل ضعف ایدئولوژیکی آنها می داند؛ برخی روانپزشکان که از تروریست های دستگیر شده بازجویی کرده اند، به این نتیجه رسیده اند که مشکل این افراد نه اسلام، بلکه فقدان اسلام است. تنها 25 درصد آنها از یک آموزش مذهبی نرمال برخوردار بوده اند؛ مابقی یا در ظاهر تازه مسلمان شده اند و یا مقید به دین نیستند.
روزنامه ادامه داد: یک گروگان فرانسوی آزاد شده نیز تأیید کرده که گفتمان ربایندگانش بیشتر سیاسی بوده است تا مذهبی.
رسانه اضافه کرد: اگر هم چپاولگران طالبان و داعش برای قتل های مرتکب شده و ویران کردن میراث های غیر قابل تکرار بشریت، بهانه دین را رو می کنند به این معنا نیست که آنها مدت زیادی را صرف خواندن قرآن کرده باشند. وضع دقیقاً برعکس است؛ یعنی آنها اتفاقاً زمان بسیار کمی را برای خواندن قرآن اختصاص داده اند.
نویسنده لا راسون ادامه می دهد: کارن آرمسترونگ تصریح دارد که اگر قصد بر توقف تروریسم است، خوب نیست که همه تقصیر را بر گردن اسلام و این مذهب انداخت؛ داعش نمونه روشنی از هم افزایی بین سیاست و مذهب است که نوعی ترکیب نامقدس از دین بی ارزش شده و پست ترین نوع لائیسیسم را به نمایش می گذارد. بسیاری از فرماندهان این گروه، از ارتش از هم پاشیده صدام به اینجا رسیده اند و خود این موضوع توضیحی بر تنفر و انزجار آنهاست.
لا راسون نوشت: خلاصه آنکه متفکر انگلیسی مذکور این نگرانی را مطرح می سازد که نکند یک تشخیص اشتباه منجر به یک تجویز نادرست شود. وی معتقد است که خشونت همیشه در جامعه ایجاد می شود و به مذهب سرایت می کند و نه برعکس.
در ادامه این مطلب آمده است: این مهم، بخشی از زندگی بشریت است. تاریخ ما با تاریخ مذاهب اشتباه گرفته می شود. جنگ های صلیبی، جنگ های مذهبی، تفتیش عقاید و بازپس گیری آندلس بخشی از تاریخ ما هستند. اما به یاد داشته باشیم که سه دیکتاتور معاصر که خشونت را تا مرزهای غیر قابل تصور پیش بردند (هیتلر، استالین و مائو) همه کافر بودند. پارامترهای خشونت اینان بیشتر نژادی بود تا مذهبی. به عبارت دیگر، دلیل خشونت همیشه مذهبی نبوده است.
