عربستان سعودی فقط می تواند در زمین چاله حفر کند و نفت استخراج کند یا کمی بیش از این. درآمدهای نفتی حدود 45درصد تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می دهد، که درصد بسیار بزرگی است، حتی بسیار بیشتر از کشورهای نفتی ای چون نیجریه و ونزوئلا. این رقم 90درصد درآمدهای دولت سعودی را تشکیل می دهد. با وجود چند دهه سرمایه گذاری عظیم دولتی، دست و دلبازی در پرداخت یارانه و انرژی ارزان، اما بخش تولید کمتر از 10درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد.
عربستان کجا می خواهد دانشمندانش را برای کار بر روی یک برنامه محرمانه آموزش دهد؟ سیستم آموزشی این کشور بسیار عقب مانده و ناکارآمد است و تا حد زیادی در کنترل نظام مذهبی ارتجاعی این کشور است. طبق آمار مجمع جهانی اقتصاد، این کشور از نظر کیفیت آموزش ریاضی و علوم در رده 73 جهان قرار دارد که برای یک کشور ثروتمند، فوق العاده پائین است. ایران با وجود 36 سال تحریم و سرانه بسیار پائین تر تولید ناخالص داخلی، در رده بسیار بهتر 44 قرار دارد.
و چه کسی قرار است در صنعت هسته ای احتمالی عربستان کار کند؟ «کارن الیوت هاوس» تحلیلگر سابق وال استریت ژورنال در کتاب معروفش، بازار کار عربستان سعودی را اینطور وصف می کند: «از هر سه نفر در عربستان سعودی، یک نفر آن ها خارجی است. از هر سه فرد شاغل در عربستان، دو نفر خارجی است. در بخش خصوصی ضعیف عربستان هم از هر 10 نفر، 9 تن خارجی هستند... به طور خلاصه، عربستان سعودی جامعه ای است که در آن بسیاری از مردان نمی خواهند در شغلی که شرایط لازم آن را دارند، کار کنند؛ اکثر زنان اجازه کار کردن ندارند و در نتیجه اغلب کارها را خارجی ها انجام می دهند.»
