به گزارش مشرق، کلیسای تاریخی چارلستون کارولینای جنوبی هفته گذشته شاهد جنایتی بود که بسیاری را یاد سرکوب سیاهان در دهه 60 و نهایتا ترور مالکوم ایکس رهبر سیاه‌پوستان آمریکایی به دست گروه‌های نژادپرست انداخت.
«دایلان روف» که به گفته دوستانش «می‌ترسید سیاه‌پوستان آمریکا را بگیرند» و گفته بود «باید یک نفر پیدا شود و برای نژاد سفید کاری کند.»، چهارشنبه خودش دست به کار شد و با ورود به کلیسای سیاه‌پوستان، حاضران را به رگبار بست و 9 نفر را کشت.
چند روز پس از این حادثه، نگاهی به شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که گویا سیاه‌پوستان آمریکا با رسانه‌های این کشور تلاش کردند اقدام روف را حرکتی فردی جلوه دهند، چندان موافق نیستند.
سیاه‌پوستانی که از تابستان سال گذشته، یعنی از زمان مرگ «مایکل براون» به دست یک نگهبان سفیدپوست، سریالی از قتل سیاه‌پوستان به دست پلیس را شاهد بوده‌اند، حادثه چارلستون را ادامه‌ای بر همان زنجیره می‌دانند.
این بار اما به نظر می‌رسد خشم سیاه‌پوستان از ادامه تبعض نژادی ریشه‌دار در آمریکا، متفاوت از قبل باشد؛ تفاوتی که ممکن است این کشور را به سمت آنچه روف به دنبالش بود پیش ببرد؛ «جنگ نژادی».
از همان زمان که حادثه چارلستون رخ داد، زمزمه‌هایی از احتمال فراخوان برای مسلح شدن سیاهان مطرح شد، چراکه این قشر از جامعه آمریکا، ناامید از نیروهای پلیسی که خود به نژادپرستی شهره‌اند، حالا با پدیده تازه‌ای روبرو شده‌اند، گروهی از سفیدپوستان که جامعه آپارتاید آفریقای جنوبی را الگوی خود دانسته و پرچم آن را به سینه می‌زنند.
روف با پرچم‌های آپارتاید آفریقای جنوبی و پرچم رودزیا
هراس از حملات بیشتر و جانبداری آشکار رسانه‌ها و مقامات آمریکایی از سفیدپوستان، موجب شده تا سلاح به دست گرفتن و «دفاع از خود در برابر نژادپرستان» به ایده‌ای پرطرفدار در جامعه سیاه‌پوستان آمریکا تبدیل شود.
«با شلیک پاسخ می‌دهیم» (WeWillShootBack#) حالا به شعار غالب سیاه‌پوستانی بدل شده که در ماه‌های گذشته اعتراضاتشان با سرکوب نیروهای تا بن دندان مسلح گارد ملی پاسخ داده شده است.
یکی از کاربران سیاه‌پوست در توئیتر نوشته است: «اگر کلیسا برای مادرم امن نیست، خودم کلیسا را امن می‌کنم. با شلیک پاسخ می‌دهیم.»
کاربر دیگری هم به بی‌عدالتی دستگاه قضایی آمریکا علیه سیاه‌پوستان اشاره کرده و نوشته است: «از دیدن اینکه مردان، زنان و کودکان سیاه‌پوست به قتل رسیده و قاتلانشان هم محاکمه نمی‌شوند، خسته شده‌ایم. صلح‌جویی کافی است. با شلیک پاسخ می‌دهیم.»
سیاه‌پوستان در جنبش اخیر خود به متمم دوم قانون اساسی این کشور اشاره می‌کنند که در آن حق حمل سلاح برای «دفاع از خود» به رسمیت شناخته شده است.
کاربری دیگر نوشته است: «متمم دوم برای ما هم هست. من برای جان خودم یا خانواده‌ام با کسی مذاکره نمی‌کنم. با شلیک پاسخ می‌دهیم.»
اصرار بر لزوم به دست گرفتن سلاح و استفاده از حق متمم دوم، ریشه‌های تاریخی‌ای هم دارد. در سال 1640 قانونی در ایالت ویرجینیا به تصویب رسید که «برده‌ها و برده‌های آزاد شده» را از حمله سلاح منع می‌کرد. قوانین مشابهی در ایالات دیگر آمریکا نیز وجود داشت و برخی از این محدودیت‌ها حتی تا سال 1995 نیز پابرجا بود.
سیاه‌پوستان که حالا مبارزه خود علیه نژادپرستی را بدون رهبر می‌بینند، پس از حادثه چارلستون مرتب جملات مالکوم ایکس در مورد لزوم دفاع از سیاه‌پوستان را به اشتراک گذاشته و تأکید دارند که جنبش آن‌ها دفاعی است و قصد حمله به سفیدپوستان را ندارند.
یکی از کاربران سیاه‌پوست توئیتر نوشته است: «هیچ‌کس نمی‌گوید که به صورت رندوم سفیدپوستان را هدف قرار دهیم. ما فقط دنبال دفاع از خود هستیم.»
مالکوم ایکس زمانی در پاسخ به حملات مکرر به سیاه‌پوستان گفته بود: «اگر به کسی که دائما تحت حملات وحشیانه است بیاموزیم که از خود دفاع نکند، در حقش جنایت کرده‌ایم.»
حالا باید منتظر بود و دید روندی که یک سال قبل با شعار «جان سیاهان ارزش دارد» و حالا به شعار «با شلیک پاسخ می‌دهیم»، به کجا ختم می‌شود.
