به گزارش مشرق، هفته نامه آلمانی اشپیگل با بیان آنکه طرحهای تسلیحات اتمی آمریکا و روسیه
به ناآرامی در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) دامن می زند، گزارش داد:
آمریکا و متحدانش در مورد استقرار احتمالی موشکهای هدایت شونده کروز در
اروپا با هم مساله دارند.
اشپیگل در اینباره نوشت: هم اکنون آمریکایی ها بدنبال تجهیز و تسلیح هسته ای در اروپا هستند. در واکنش به نقض احتمالی «پیمان منع موشکهای هسته ای میان بُرد» میان آمریکا و روسیه از طریق آزمایشهای اتمی روسیه، واشنگتن در فکر استقرار احتمالی موشکهای هدایت شونده کروز اتمی زمینی است. بنا به اطلاعات دریافتی این نشریه آلمانی، این مساله اکنون متحدان آمریکا در سازمان ناتو را نگران کرده است. در دیدار وزرای دفاع عضو این سازمان نظامی در اوایل فوریه گذشته آلمان و فرانسه بطور اساسی مخالفت خود را با نقض احتمالی پیمان از سوی روسیه اعلام کردند. همزمان متحدان اروپایی ناتو به اتهامات آمریکایی مظنونند و به آن شک دارند. هیچکدام از دستگاههای اطلاعاتی اروپا در این زمینه از اقدامات روشنگرانه آمریکایی ها آگاه نیستند. «پیمان منع موشکهای هسته ای میان بُرد» در سال 1987 میلادی میان دو ابرقدرت جهان یعنی آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق منعقد شد که بموجب آن دو کشور توافق کردند موشکهای میان برد زمینی خود را از بین ببرند و بزودی از دستیابی و تولید موشکهای جدید از این نوع نیز صرفنظر کنند. اکنون آنطور که اشپیگل مطلع شده واشنگتن، مسکو را به آزمایش موشکهای میان برد «آر 500» که برد آنها پانصد کیلومتر ارزیابی می شود و نیز راکتهای «آر اس 26» بالستیک که می تواند تمامی محدوده جغرافیایی اروپا را تهدید کند، متهم کرده است؛ اتهامی که در صورت عملی شدن ناقض پیمان مزبور خواهد بود.
به گفته برایان مک کئون، معاون وزیر دفاع آمریکا در پنتاگون واشنگتن اکنون در حال آماده کردن پاسخهایی است تا منافع ملی آمریکا و متحدانش را تامین کند. یکی از پاسخهای احتمالی آمریکایی، مستقر کردن موشکهای کروز هدایت شونده زمینی در اروپاست. این گزارش با بیان آنکه برای این ائتلاف بزرگ، نزاع بر سر تسلیحات میان برد، نزاعی جدی و حساس است به نقل از رولف موتسنیچ، نایب رئیس فراکسیون حزب سوسیال دموکرات پارلمان فدرال آلمان (بوندس تاگ) نوشت: ما از پیشرفت این نزاع، نگرانیم. آمریکا در آغاز دهه هشتاد میلادی در چارچوب توافق دوجانبه سازمان ناتو حدود ششصد راکت اتمی خود را در اروپا مستقر کرد. این نزاع تسلیحاتی، حزب سوسیال دموکرات آلمان را در حاشیه شکاف قرار داد و بطور غیر مستقیم به بهای کناره گیری هلموت اشمید، صدراعظم وقت آلمان در سال 1982 میلادی منجر شد.
اشپیگل در اینباره نوشت: هم اکنون آمریکایی ها بدنبال تجهیز و تسلیح هسته ای در اروپا هستند. در واکنش به نقض احتمالی «پیمان منع موشکهای هسته ای میان بُرد» میان آمریکا و روسیه از طریق آزمایشهای اتمی روسیه، واشنگتن در فکر استقرار احتمالی موشکهای هدایت شونده کروز اتمی زمینی است. بنا به اطلاعات دریافتی این نشریه آلمانی، این مساله اکنون متحدان آمریکا در سازمان ناتو را نگران کرده است. در دیدار وزرای دفاع عضو این سازمان نظامی در اوایل فوریه گذشته آلمان و فرانسه بطور اساسی مخالفت خود را با نقض احتمالی پیمان از سوی روسیه اعلام کردند. همزمان متحدان اروپایی ناتو به اتهامات آمریکایی مظنونند و به آن شک دارند. هیچکدام از دستگاههای اطلاعاتی اروپا در این زمینه از اقدامات روشنگرانه آمریکایی ها آگاه نیستند. «پیمان منع موشکهای هسته ای میان بُرد» در سال 1987 میلادی میان دو ابرقدرت جهان یعنی آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق منعقد شد که بموجب آن دو کشور توافق کردند موشکهای میان برد زمینی خود را از بین ببرند و بزودی از دستیابی و تولید موشکهای جدید از این نوع نیز صرفنظر کنند. اکنون آنطور که اشپیگل مطلع شده واشنگتن، مسکو را به آزمایش موشکهای میان برد «آر 500» که برد آنها پانصد کیلومتر ارزیابی می شود و نیز راکتهای «آر اس 26» بالستیک که می تواند تمامی محدوده جغرافیایی اروپا را تهدید کند، متهم کرده است؛ اتهامی که در صورت عملی شدن ناقض پیمان مزبور خواهد بود.
به گفته برایان مک کئون، معاون وزیر دفاع آمریکا در پنتاگون واشنگتن اکنون در حال آماده کردن پاسخهایی است تا منافع ملی آمریکا و متحدانش را تامین کند. یکی از پاسخهای احتمالی آمریکایی، مستقر کردن موشکهای کروز هدایت شونده زمینی در اروپاست. این گزارش با بیان آنکه برای این ائتلاف بزرگ، نزاع بر سر تسلیحات میان برد، نزاعی جدی و حساس است به نقل از رولف موتسنیچ، نایب رئیس فراکسیون حزب سوسیال دموکرات پارلمان فدرال آلمان (بوندس تاگ) نوشت: ما از پیشرفت این نزاع، نگرانیم. آمریکا در آغاز دهه هشتاد میلادی در چارچوب توافق دوجانبه سازمان ناتو حدود ششصد راکت اتمی خود را در اروپا مستقر کرد. این نزاع تسلیحاتی، حزب سوسیال دموکرات آلمان را در حاشیه شکاف قرار داد و بطور غیر مستقیم به بهای کناره گیری هلموت اشمید، صدراعظم وقت آلمان در سال 1982 میلادی منجر شد.
