گروه جهاد و مقاومت مشرق: وی پیش از آغاز رمضان۱۴۰۵ گفت: «بسم الله الرحمن الرحیم.همان طور که بدن احتیاج به غذا دارد، روح نیز احتیاج به غذا دارد و دعا غذای روح است. در روایت دارد»الدّعا مخّ العبادۀ.دعا مغز عبادت است.
شخصی آمد و سؤال کرد که در مفاتیح نوشته،اگر فلان دعارا بخوانیم گناهان ۵۰ساله ما آمرزیده می شود!؟او شخص ورزشکاری بود. به او گفتم: آیا می شود از روی ۱۵نفر پرید؟ گفت:نه! به او گفتم: ولی من می گویم می شود.ابتدا نرمش می کنم، سپس از روی یک نفر،سپس از روی ۲نفرو۳نفر و کم کم پیش می روم تا قدرت پریدن از روی ۱۵نفر را پیدا می کنم.برای استجابت دعا اگر بنده خدا بودیم و رفتیم در خانه خدا،استجابت می شود.الهی عبدک ببابک. با۳روز و ۴ روز نمی شود.اگر با دلی پاک وبا خلوص دعا کنیم به استجابت می رسد.»

ابوترابی فردای آن روز و روز بعدش که یکی،دو روز آغاز رمضان ۱۴۰۵بود،با بیان خطبه ای از رسول خدا(ص)،از ماه خدا گفت و از تسلط بر نفس و خویشتنداری و از تقوا و صفای نفس.

روز سوم رمضان او را به وزارت دفاع در بغداد بردند.این اولین با ر نبود که عراقی ها ابوترابی یا اسیر دیگری را در یک شرایط زمانی خاص از اردوگاه خارج می کردند و یا وضع اردوگاه را باانتقال اسرای جدید برهم می زدند. عراقی ها در برخی از روزهای ماه محرم به اسم واکسیناسیون،به اسرا موادی تزریق می کردند که تاپنج ،شش روز آنان را بی حس وحال وکرخت می کرد.
*سایت جامع آزادگان