به گزارش مشرق، ولادیمیر اسکاسیرف تحلیلگر روسی در روزنامه "نیزاویسیمایا گازیه تا" نوشت: در شرایطی که امضای معامله هسته ای با ایران هنوز مشخص نیست، شرکت های بزرگ غربی فعال در زمینه انرژی درحال توافق با این کشور درخصوص قراردادهای نفتی هستند. تا کنون مدیران شرکت انگلیسی - هلندی شل و شرکت ایتالیایی انی در تهران با مسولین ایرانی گفت و گو کرده اند. وزیر نفت ایران همچنین اعلام کرده از ورود شرکت های آمریکایی به کشورش استقبال خواهد کرد، البته به شرطی که تحریم های اقتصادی لغو شوند. ضمن این که درمقایسه با گذشته قراردادهای به مراتب سودمندتری به شرکای خارجی پیشنهاد می شود.
به نوشته تحلیلگر روس، شرکت های شل و انی اذعان کرده اند که مقاماتشان درمورد سرمایه گذاری درصنعت انرژی با ایرانی ها مذاکره کرده اند. به گفته بن وان بردن مدیر اجرایی شل، شرکت آماده است بدهی دو میلیارد دلاری خود را در ازای نفت خریداری شده به ایران بپردازد. علت نپرداختن پول، تحریم های اقتصادی اعمال شده علیه ایران بوده است.
تاریخ امضای معامله هسته ای بین تهران و گروه پنج به علاوه یک، روز سی ام ژوئن مقررشده ولی باید دید آیا این معامله منعقد خواهد شد؟
باید گفت با وجود خطر سیاسی موجود شرکت های نفتی بین المللی نمی توانند به یکی از بزرگترین میادین نفتی جهان بی اعتنا باشند. ایران در دهه هفتاد یعنی پیش از انقلاب اسلامی به اوج استخراج رسیده بود. درآن زمان بین پنج تا شش میلیون بشکه در روز استخراج می کرد. ولی برای برگشتن به چنین شاخص هایی به ده ها میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی نیاز است.
تهران به امید جذب شرکت های خارجی درحال تنظیم توافقنامه های جدیدی با شرایط به مراتب سودمندتر است. حالا شرکای خارجی می توانند شرکت های مشترکی ایجاد کننند و چیزی نمانده به عنوان پیمانکار مشغول به کار شوند. ایران همچنین آماده است در زمینه مساله پاداش دادن به شرکت های خارجی هم انعطاف به خرج دهد و به آنها وعده داده خطرات ناشی از نوسان قیمت ها را در نظر بگیرد. ضمنا قراردادها طولانی مدت خواهند بود و می توانند سی ساله هم باشند.
ولادیمیراسکاسیرف در ادامه نوشت: اگر در چنین اوضاعی شرکت های روسی برای تحکیم جایگاه خود در بازار ایران تلاش نکنند جای بسی تعجب خواهد بود.
میخاییل کروتیخین کارشناس شرکت «روس انرجی» درگفت و گو با نیزاویسیمایا گازیه تا یادآور شده که شرکت لوک اویل مذاکراتی با ایرانی ها انجام داده بوده و در اجرای طرح «اناران» شرکت داشته که با شروع تحریم ها متوقف شده است. احتمال از سرگیری فعالیت این شرکت درایران خیلی زیاد است چون وجهه خیلی خوبی دارد و تجربه فعالیتش در عراق همسایه نشان می دهد قابلیت کار در چنین شرایطی را دارد و بلد است. در کل امکان همکاری وجود دارد. این مساله منتفی نیست که شرکت گازپروم هم برای همکاری تلاش کند. ولی یک سری تردیدها وجود دارد چون غیر از پول چیزی برای عرضه کردن ندارد. یعنی فقط می تواند به عنوان شریک مالی دریک کنسرسیوم بین المللی ظاهرشود. دراین صورت این مشکل پیش می آید که آیا با توجه به وجهه معروف اش آن را به عضویت کنسرسیوم بین المللی درمی آورند یا خیر؟
به عقیده کروتیخین شرکت های گازپروم نفت و تات نفت نیز با فناوری های پیشرفته ای که در اختیار دارند از بخت خوبی برای کار در ایران برخوردارند. راه یافتن ایران به بازارجهانی و از سرگیری صادرات نفت به طور غیر قابل اجتنابی موجب کاهش قیمت ها خواهد شد. ابتدا ایران ذخایر نفت را با تخفیف فراوان خواهد فروخت چون باید موقعیت های از دست رفته در بازار را جبران کند. سپس شروع به استخراج نفت در میادینی خواهد کرد که درحال حاضر کاری در آنها صورت نمی گیرد. بعد حجم نفت موجود در بازار زیاد می شود و روسیه از این مساله آسیب می بیند.
به نوشته تحلیلگر روس، شرکت های شل و انی اذعان کرده اند که مقاماتشان درمورد سرمایه گذاری درصنعت انرژی با ایرانی ها مذاکره کرده اند. به گفته بن وان بردن مدیر اجرایی شل، شرکت آماده است بدهی دو میلیارد دلاری خود را در ازای نفت خریداری شده به ایران بپردازد. علت نپرداختن پول، تحریم های اقتصادی اعمال شده علیه ایران بوده است.
تاریخ امضای معامله هسته ای بین تهران و گروه پنج به علاوه یک، روز سی ام ژوئن مقررشده ولی باید دید آیا این معامله منعقد خواهد شد؟
باید گفت با وجود خطر سیاسی موجود شرکت های نفتی بین المللی نمی توانند به یکی از بزرگترین میادین نفتی جهان بی اعتنا باشند. ایران در دهه هفتاد یعنی پیش از انقلاب اسلامی به اوج استخراج رسیده بود. درآن زمان بین پنج تا شش میلیون بشکه در روز استخراج می کرد. ولی برای برگشتن به چنین شاخص هایی به ده ها میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی نیاز است.
تهران به امید جذب شرکت های خارجی درحال تنظیم توافقنامه های جدیدی با شرایط به مراتب سودمندتر است. حالا شرکای خارجی می توانند شرکت های مشترکی ایجاد کننند و چیزی نمانده به عنوان پیمانکار مشغول به کار شوند. ایران همچنین آماده است در زمینه مساله پاداش دادن به شرکت های خارجی هم انعطاف به خرج دهد و به آنها وعده داده خطرات ناشی از نوسان قیمت ها را در نظر بگیرد. ضمنا قراردادها طولانی مدت خواهند بود و می توانند سی ساله هم باشند.
ولادیمیراسکاسیرف در ادامه نوشت: اگر در چنین اوضاعی شرکت های روسی برای تحکیم جایگاه خود در بازار ایران تلاش نکنند جای بسی تعجب خواهد بود.
میخاییل کروتیخین کارشناس شرکت «روس انرجی» درگفت و گو با نیزاویسیمایا گازیه تا یادآور شده که شرکت لوک اویل مذاکراتی با ایرانی ها انجام داده بوده و در اجرای طرح «اناران» شرکت داشته که با شروع تحریم ها متوقف شده است. احتمال از سرگیری فعالیت این شرکت درایران خیلی زیاد است چون وجهه خیلی خوبی دارد و تجربه فعالیتش در عراق همسایه نشان می دهد قابلیت کار در چنین شرایطی را دارد و بلد است. در کل امکان همکاری وجود دارد. این مساله منتفی نیست که شرکت گازپروم هم برای همکاری تلاش کند. ولی یک سری تردیدها وجود دارد چون غیر از پول چیزی برای عرضه کردن ندارد. یعنی فقط می تواند به عنوان شریک مالی دریک کنسرسیوم بین المللی ظاهرشود. دراین صورت این مشکل پیش می آید که آیا با توجه به وجهه معروف اش آن را به عضویت کنسرسیوم بین المللی درمی آورند یا خیر؟
به عقیده کروتیخین شرکت های گازپروم نفت و تات نفت نیز با فناوری های پیشرفته ای که در اختیار دارند از بخت خوبی برای کار در ایران برخوردارند. راه یافتن ایران به بازارجهانی و از سرگیری صادرات نفت به طور غیر قابل اجتنابی موجب کاهش قیمت ها خواهد شد. ابتدا ایران ذخایر نفت را با تخفیف فراوان خواهد فروخت چون باید موقعیت های از دست رفته در بازار را جبران کند. سپس شروع به استخراج نفت در میادینی خواهد کرد که درحال حاضر کاری در آنها صورت نمی گیرد. بعد حجم نفت موجود در بازار زیاد می شود و روسیه از این مساله آسیب می بیند.
