به گزارش مشرق، رئیس فدراسیون والیبال ایران می‌گفت که حضور ایران در لیگ جهانی والیبال نیازمند عزم ملی است. محمدرضا داورزنی این جمله را سال قبل در حالی بیان می‌کرد که والیبال ایران در آستانه حذف از لیگ جهانی به خاطر نداشتن سیستم پخش تلویزیونی HD قرار داشت. تلاش‌های فدراسیون والیبال، نامه نگاری‌های متعدد با مجلس و تمام سازمان‌های ذیربط باعث شد تا در نهایت سازمان صدا و سیما هزینه هنگفت راه اندازی سیستم پخش HD و یک شبکه تلویزیونی با همین نام را تقبل کند.
اقدامی که برای ارتقا کیفیت پخش تلویزیونی دیدارهای لیگ جهانی والیبال در تهران انجام شد، تنها گوشه‌ای از تلاش‌های گسترده و البته ملی برای میزبانی این تورنمنت 20 میلیون دلاری و باقی ماندن ایران در آن بود.
در مجموع اقدامات ستادی، مدیریتی و تدارکاتی مثل حل مشکلات ویزا، تهیه برنامه دقیق سفر و اسکان تیم‌های میهمان در تهران به اندازه آماده‌سازی تیم ملی توسط اسلوبودان کواچ دستیارانش اهمیت دارد.
کواچ هم که با عنوان بهترین مربی لیگ والیبال ایتالیا وارد ایران شد برای اثبات توانایی‌هایش و اینکه نشان دهد او هم مثل خولیو ولاسکو دارای سبک خاص خودش است هر چه در توان داشت برای تجهیز روحی و فنی شاگردان ایرانی‌اش به کار بست و در نهایت بازیکنان تیم ملی ایران هم باحمایت هزاران تماشاگری که تحت شرایط سخت به سالن آزادی آمده بودند و با جان و دل و یک نفس آنها را تشویق کردند، تمام انرژی خود را در مستطیل نارنجی رنگ سالن به کار گرفتند تا برنده از زمین خارج شوند و مردم ایران را شاد کنند.
در بین این تلاش‌ها، مشکلاتی نیز پیش می‌‌آید که قابل چشم پوشی نیست. یکی از بارزترین این مسائل، تماشاگرانی بودند که با بلیت، پشت درهای بسته سالن آزادی ماندند و بعضا با برخورد نه چندان مناسب مأموران حراست وزارت ورزش و نیروی انتظامی مواجه شدند. درست است که ظرفیت واقعی سالن آزادی هنوز مشخص نیست(؟!) ولی قطعا مسئولان فدراسیون والیبال می‌دانند که بیش از 7 هزار نفر روی صندلی‌های سالن جا نمی‌گیرند، بنابرین فروش بلیت اضافه و یا راه ندادن کسانی که بلیت خریده بودند به سالن یا نشان دهنده عدم آگاهی مسئولان است یا اینکه بلیت فروشی نسبت به ارائه امکانات و نظم و ترتیب در اولویت قرار دارد.
علاوه برای به نظر می‌رسد برای جدا کردن تماشاگران تیم میهمان و هنرمندان دعوت شده به سالن می‌شود از وسایلی به غیر از داربست و گونی استفاده کرد. مسئولان کشوری که میزبان یک تورنمنت 20 میلیون دلاری و معتبر در بالاترین سطح جهان است و مدیران سیاسی آن حاضرند بیش از یک میلیون دلار معادل پاداش قهرمانی لیگ جهانی به تیم والیبال خود پاداش بدهند، توانایی، تمکن و این خلاقیت را دارند که چنین کاستی‌های بصری را برطرف کنند و حداقل برای اولین و آخرین بار با محاسبه ظرفیت درست سالن آزادی در بلیت فروشی رعایت انصاف را بکنند.
اقدامی که برای ارتقا کیفیت پخش تلویزیونی دیدارهای لیگ جهانی والیبال در تهران انجام شد، تنها گوشه‌ای از تلاش‌های گسترده و البته ملی برای میزبانی این تورنمنت 20 میلیون دلاری و باقی ماندن ایران در آن بود.
در مجموع اقدامات ستادی، مدیریتی و تدارکاتی مثل حل مشکلات ویزا، تهیه برنامه دقیق سفر و اسکان تیم‌های میهمان در تهران به اندازه آماده‌سازی تیم ملی توسط اسلوبودان کواچ دستیارانش اهمیت دارد.
کواچ هم که با عنوان بهترین مربی لیگ والیبال ایتالیا وارد ایران شد برای اثبات توانایی‌هایش و اینکه نشان دهد او هم مثل خولیو ولاسکو دارای سبک خاص خودش است هر چه در توان داشت برای تجهیز روحی و فنی شاگردان ایرانی‌اش به کار بست و در نهایت بازیکنان تیم ملی ایران هم باحمایت هزاران تماشاگری که تحت شرایط سخت به سالن آزادی آمده بودند و با جان و دل و یک نفس آنها را تشویق کردند، تمام انرژی خود را در مستطیل نارنجی رنگ سالن به کار گرفتند تا برنده از زمین خارج شوند و مردم ایران را شاد کنند.
در بین این تلاش‌ها، مشکلاتی نیز پیش می‌‌آید که قابل چشم پوشی نیست. یکی از بارزترین این مسائل، تماشاگرانی بودند که با بلیت، پشت درهای بسته سالن آزادی ماندند و بعضا با برخورد نه چندان مناسب مأموران حراست وزارت ورزش و نیروی انتظامی مواجه شدند. درست است که ظرفیت واقعی سالن آزادی هنوز مشخص نیست(؟!) ولی قطعا مسئولان فدراسیون والیبال می‌دانند که بیش از 7 هزار نفر روی صندلی‌های سالن جا نمی‌گیرند، بنابرین فروش بلیت اضافه و یا راه ندادن کسانی که بلیت خریده بودند به سالن یا نشان دهنده عدم آگاهی مسئولان است یا اینکه بلیت فروشی نسبت به ارائه امکانات و نظم و ترتیب در اولویت قرار دارد.
علاوه برای به نظر می‌رسد برای جدا کردن تماشاگران تیم میهمان و هنرمندان دعوت شده به سالن می‌شود از وسایلی به غیر از داربست و گونی استفاده کرد. مسئولان کشوری که میزبان یک تورنمنت 20 میلیون دلاری و معتبر در بالاترین سطح جهان است و مدیران سیاسی آن حاضرند بیش از یک میلیون دلار معادل پاداش قهرمانی لیگ جهانی به تیم والیبال خود پاداش بدهند، توانایی، تمکن و این خلاقیت را دارند که چنین کاستی‌های بصری را برطرف کنند و حداقل برای اولین و آخرین بار با محاسبه ظرفیت درست سالن آزادی در بلیت فروشی رعایت انصاف را بکنند.
