به گزارش مشرق به نقل از ايران هسته اي، روزنامه سوييسي لوتان روز يکشنبه 11 ارديبهشت 1390 (اول مه 2011) در يادداشتي جزئياتي دقيق از روند سازماني توليد و انتشار استاکس نت ارائه داده است.
در اين يادداشت که به قلم سرژ دومون نوشته شده آمده است: «اطلاعات موثق حاکي از ان است که اسرائيل تلاش هاي گسترده اي را براي تقويت توانش در جنگ رايانه اي به کار گرفته است. اين امر از ماه ژوئن 2007 سرعت بيشتري گرفته است. در ان زمان ايهود باراک که به تازگي در راس وزارت جنگ کابينه ايهود اولمرت قرار گرفته بود به همراه ژنرال اموس يادلين رئيس وقت اطلاعات نظامي اسرائيل موسوم به امان تصميم گرفتند جنگ سايبري را به يکي از ارکان راهبرد ارتش تبديل کنند. در آن زمان اين دو چند بار با يکديگر ديدار کردند. باراک در خصوص جنگ سايبري مردد بود اما مخاطبش وي را متقاعد کرد بر روي اين استراتژي جديد شرط بندي کند و به او توضيح داد که ويروس هاي ساخت اسرائيل ممکن است سيستم هاي رايانه اي مديريت پرتاب موشک هاي حزب الله و ارتش هاي سوريه و ايران را فلج کند».
يادلين که رييس سرويس اطلاعات ارتش اسراييل بود دو ماه پيش بازنشسته شد و جاي خود را به آويو کوخاوي داد.
دمون سپس با اشاره به تصميم يادلين مبني بر توسعه بخش سايبري امان نوشته است: «در ان زمان چندين واحد ارتش اسرائيل مسئول جنگ رايانه اي و محافظت در برابر نفوذ دشمن بودند يکي از اين واحد ها مامرام نام دارد که رايانه مرکزي ارتش را اداره مي کند و اعضاي ان به طور داوطلبانه به مدت 6 سال استخدام مي شوند. بخش ديگري که در جنگ هاي سايبري دخالت دارد بخش لوتم است که 9 سال پيش با هدف نظارت بر امنيت رايانه اي ارتش تاسيس شده بود. واحد هاي ديگر دخيل در جنگ سايبري عبارتند از امان که مسئول رمز گذاري و رمزگشايي ارتباطات اطلاعات نظامي است. موساد و شاباک واحد امنيت کل از سال 1979 اکادمي علمي بسيار محرمانه اي به نام تالپيوت در ارتش ايجاد شده که سالانه 50 دانشجو مي پذيرد که مسئول ساخت سلاح هاي اينده ازجمله در بخش رايانه اي براي ارتش اسرائيل هستند».
نويسنده سپس به توضيه چگونگي تاسيس واحد 8200 در امان –که منابع غربي قبلا گفته بودند تهيه کننده استاکس نت است- مي پردازد و مي گويد: «اموس يادلين طي 5 سال رياستش در راس سازمان اطلاعات نظامي، اين واحدها را بيش از پيش فعال کرد. وي همچنين واحد 8200 را بيش از همه واحدهاي ديگر توسعه داد. اين واحد محرمانه ترين ساختار درون امان است که مسئول شنودها و دريافت ارتباطات الکترونيکي به هر شکلي است. واحد 8200 سازماني مخفي درون سازمان مخفي به شمار مي رود. اموس يادلين در سال 2009 با بيان اينکه اين واحد به اندازه کافي کارامد نيست رئيس ان را تغيير داد و فردي به نام ن را که متخصص عمليات ويژه بود در راس ان نهاد قرار دارد و همچنين به واحد سايبر اجازه داد مستقل عمل کند. واحد سايبر از واحدهاي کوچک زير مجموعه 8200 بود که مسئول عمليات نفوذ در سيستم هاي رايانه اي دشمن به شمار مي رفت».
نويسنده لوتان سپس براي نشان ادن ميزان محرمانه بودن اين پروژه ها مي گويد: «نام اين واحدها در هيچ نمودار ساختاري سازمان ها مشاهده نمي شوند و از انجا که نامي به انها داده نشده اند رسما وجود ندارند».
دومون در بخش ديگري از مقاله خود مشخصا به موضوع استاکس نت پرداخته و آورده است: «يکي از کارکنان سابق واحد تالپيوت که امروزه مشاور خصوصي است مي گويد ايده فلج سازي سيستم هاي ايران در اين واحدهاي بسيار کوچک متشکل از چند صد نابغه رايانه اي شکل گرفت. وي ادامه داد البته اين مسئله يک شبه صورت نگرفت و چندين گروه که گاه رقيب هم بودند بر روي پروژه هاي جنگهاي سايبري فعاليت کردند. به احتمال زياد اين مسئله با همکاري سازمان هاي مخفي امريکايي صورت گرفته است».
نويسنده در انتهاي مقاله توضيح داد که چرا اسراييلي ها روي آوردن به حملات سايبري را مقرون به صرفه مي دانند. دمون از قول منبع اسراييلي خود مي نويسد: «ايده اصلي کارشناسان نظامي اسرائيل اين است که نفوذي ماهرانه از دو نظر جالب توجه است. از يک سو در مقايسه با حملات کلاسيک خسارات شديدتري وارد مي کند و از سوي ديگر هيچ اثري از منشاء حمله از خود به جا نمي گذارد. به علاوه از لحاظ مادي هزينه سنگيني ندارد و اين موجب مي شود عاملان ان دوباره حمله اي ديگر را ترتيب دهند».
اين مقاله با وجود عرضه اطلاعات قابل توجه به اين موضوع اشاره نکرده است که استاکس نت هرگز نتوانست تاسيسات هسته اي ايران را از کار بيندازد طوري که آمانو هم شفاها و هم در گزارش هاي مکتوب تاييد کرد روند غني سازي در ايران نه تنها کند نشده بلکه به طور مستمر و با آهنگ ثابت ادامه دارد.