به گزارش مشرق، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) جمعه شب در ادامه سلسله دروس اخلاق ماه مبارک رمضان با موضوع شرح دعای ۴۵ صحیفه سجادیه با عنوان دعای وداع رمضان که در دفتر رهبر معظم انقلاب در قم برگزار شد، گفت: امام می فرمایند خداوندا گناهان بزرگ و کوچک ما را با پرده خودت بپوشان.
وی افزود: حضرت در این دعا عرضه می دارند خداوندا ما را نصب العین شماتت کنندگان قرار نده، خدایا ما را در معرض طعنه زنان قرار نده که با دیدن ما شروع به این کار کنند؛ خدایا ما را به عملی وادار که سبب ریزش گناهان شده و کفاره آن باشد؛ انسان مؤمن با گناه نا آشنا بوده و با آن بیگانه است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با طرح این سؤال که آیا این که انسان از خداوند می خواهد گناهش پوشیده شود و آبرویش محفوظ باشد می تواند به عنوان خواسته ای مستقل مطرح شود ، اظهار داشت: در این که حفظ آبروی انسان از سوی خداوند یک نعمتی همانند نعمت های دیگری است شکی نیست.
وی ادامه داد: انسان باید نعمت های الهی را بشناسد و بداند که نعمت های خداوند برای او ابزار به شمار می رود یا هدف است؛ حفظ آبروی مؤمنان نیز از واجبات است در روایات آمده که حرمت عرض و آبروی مؤمن همانند حرمت حرمت خانه کعبه است، حتی اگر کسی گناهی مرتکب شد انسان مجاز نیست نقل و منتشر کند.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با بیان این که استفاده انسان ها از نعمت های الهی متفاوت است، ابراز داشت: برخی نعمت حلال می خواهند برای رفاه و خوش گذرانی که ارزشی ندارد، اگر این حالت بر انسان غلبه پیدا کند حب دنیا به شما می رود و منشأ گناهان می شود.
وی عنوان کرد: خداوند متعال نعمت ها را برای استفاده صحیح انسان ها می دهد اما انسان ها سوء استفاده می کنند، انسان باید توجه داشته باشدکه نعت های الهی برای او هدف نشود؛ اگر نعمت ها هدف شود دلبستگی را در پی داشته و در برخی موارد انسان را از انجام حقوق و عبادات واجب باز می دارد.
آیت الله مصباح یزدی هدف شدن نعمت ها را خطری برای انسان دانست و خاطرنشان کرد: ممکن است که انسان از نعمت های خداوند در مسیر اهداف نادرست و پلید و حتی ضد دین استفاده کند، برخی ثروتمندان در یک مهمانی چنان خرجی می کنند که با آن می توان خرج یک سال ۱۰ خانواده را تأمین کرد.
وی اضافه کرد: اگر مهمانی تا حد مباح باشد می توان توجیه کرد اما گاهی انسان به جایی می رسد که مهمانی می دهد که حقی از دیگران ضایع کند، برخی از این افراد به افراد منشأ اثر برای رسیدن به اهداف خود هدایایی می دهند؛ گاهی کار به جایی می رسد که کار انسان به ضرر دین تمام می شود.
رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان این که به وسیله نعمت های الهی می توان کارهای بسیار بزرگ و منشأ اثری انجام داد، گفت: گاهی از این نعمت که می تواند در مسیر صحیح خود مورد استفاده قرار گیرد در مسیر ضرر به دین و جامعه استفاده می شود.
وی افزود: انسان باید توجه داشته باشد دعایی که برای نعمت های دنیوی می کند باید شرط صلاح خداوند را در آن در نظر بگیرد اما نعمت های آخرت چنین نیست؛ بنابراین انسان باید در حوائج دنیوی خود محفوظ ماندن از خارج شدن از دین را در نظر داشته باشد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که سوء استفاده از نعمت های الهی انسان را جاه طلب می کند، اظهار داشت: اگر انسان جاه طلب باشد به کفر نزدیک شده است، علاقه مندی و دلبستگی به عزیز بودن در بین دیگران و احترام گذاشتن آن ها ممکن است به انسان مؤمن ضرر برساند.
وی ادامه داد: آیا انسان در نزد مردم عزیز باشد و به جهنم برود خوب است یا این که در دنیا عزیز نباشد اما به بهشت برود و در درگاه الهی دارای آبرو و عزت باشد، آبروداری و حفظ آبرو بسیار مهم و ارزشمند است اما اگر این مسأله به بت تبدیل شود بسیار خطرناک است و انسان را به جهنم می کشاند.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری ابراز داشت: گاهی برخی از بین حفظ آبروی خود و از بین رفتن دین، نظام اسلامی و ارزش های انقلاب، آبروی خود را انتخاب می کنند، باید از این گونه مسائل به خداوند متعال پناه ببریم.
وی عنوان کرد: گاهی ممکن است که همسر و فرزندان انسان سبب از بین رفتن و نابودی دین او شوند؛ اگر مؤمنان آبرو می خواهند برای این است که بتوانند خدمات بیشتری به اسلام و مسلمانان داشته باشند.
وی افزود: حضرت در این دعا عرضه می دارند خداوندا ما را نصب العین شماتت کنندگان قرار نده، خدایا ما را در معرض طعنه زنان قرار نده که با دیدن ما شروع به این کار کنند؛ خدایا ما را به عملی وادار که سبب ریزش گناهان شده و کفاره آن باشد؛ انسان مؤمن با گناه نا آشنا بوده و با آن بیگانه است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با طرح این سؤال که آیا این که انسان از خداوند می خواهد گناهش پوشیده شود و آبرویش محفوظ باشد می تواند به عنوان خواسته ای مستقل مطرح شود ، اظهار داشت: در این که حفظ آبروی انسان از سوی خداوند یک نعمتی همانند نعمت های دیگری است شکی نیست.
وی ادامه داد: انسان باید نعمت های الهی را بشناسد و بداند که نعمت های خداوند برای او ابزار به شمار می رود یا هدف است؛ حفظ آبروی مؤمنان نیز از واجبات است در روایات آمده که حرمت عرض و آبروی مؤمن همانند حرمت حرمت خانه کعبه است، حتی اگر کسی گناهی مرتکب شد انسان مجاز نیست نقل و منتشر کند.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری با بیان این که استفاده انسان ها از نعمت های الهی متفاوت است، ابراز داشت: برخی نعمت حلال می خواهند برای رفاه و خوش گذرانی که ارزشی ندارد، اگر این حالت بر انسان غلبه پیدا کند حب دنیا به شما می رود و منشأ گناهان می شود.
وی عنوان کرد: خداوند متعال نعمت ها را برای استفاده صحیح انسان ها می دهد اما انسان ها سوء استفاده می کنند، انسان باید توجه داشته باشدکه نعت های الهی برای او هدف نشود؛ اگر نعمت ها هدف شود دلبستگی را در پی داشته و در برخی موارد انسان را از انجام حقوق و عبادات واجب باز می دارد.
آیت الله مصباح یزدی هدف شدن نعمت ها را خطری برای انسان دانست و خاطرنشان کرد: ممکن است که انسان از نعمت های خداوند در مسیر اهداف نادرست و پلید و حتی ضد دین استفاده کند، برخی ثروتمندان در یک مهمانی چنان خرجی می کنند که با آن می توان خرج یک سال ۱۰ خانواده را تأمین کرد.
وی اضافه کرد: اگر مهمانی تا حد مباح باشد می توان توجیه کرد اما گاهی انسان به جایی می رسد که مهمانی می دهد که حقی از دیگران ضایع کند، برخی از این افراد به افراد منشأ اثر برای رسیدن به اهداف خود هدایایی می دهند؛ گاهی کار به جایی می رسد که کار انسان به ضرر دین تمام می شود.
رییس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان این که به وسیله نعمت های الهی می توان کارهای بسیار بزرگ و منشأ اثری انجام داد، گفت: گاهی از این نعمت که می تواند در مسیر صحیح خود مورد استفاده قرار گیرد در مسیر ضرر به دین و جامعه استفاده می شود.
وی افزود: انسان باید توجه داشته باشد دعایی که برای نعمت های دنیوی می کند باید شرط صلاح خداوند را در آن در نظر بگیرد اما نعمت های آخرت چنین نیست؛ بنابراین انسان باید در حوائج دنیوی خود محفوظ ماندن از خارج شدن از دین را در نظر داشته باشد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که سوء استفاده از نعمت های الهی انسان را جاه طلب می کند، اظهار داشت: اگر انسان جاه طلب باشد به کفر نزدیک شده است، علاقه مندی و دلبستگی به عزیز بودن در بین دیگران و احترام گذاشتن آن ها ممکن است به انسان مؤمن ضرر برساند.
وی ادامه داد: آیا انسان در نزد مردم عزیز باشد و به جهنم برود خوب است یا این که در دنیا عزیز نباشد اما به بهشت برود و در درگاه الهی دارای آبرو و عزت باشد، آبروداری و حفظ آبرو بسیار مهم و ارزشمند است اما اگر این مسأله به بت تبدیل شود بسیار خطرناک است و انسان را به جهنم می کشاند.
نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری ابراز داشت: گاهی برخی از بین حفظ آبروی خود و از بین رفتن دین، نظام اسلامی و ارزش های انقلاب، آبروی خود را انتخاب می کنند، باید از این گونه مسائل به خداوند متعال پناه ببریم.
وی عنوان کرد: گاهی ممکن است که همسر و فرزندان انسان سبب از بین رفتن و نابودی دین او شوند؛ اگر مؤمنان آبرو می خواهند برای این است که بتوانند خدمات بیشتری به اسلام و مسلمانان داشته باشند.
