صرف نظر از اعتراض‌های مردمی که شهرها و مناطق مختلف تحت سیطره گروه‌های تروریستی از جمله جبهه النصره را فرا گرفته و ساکنان این مناطق خواهان خروج گروه‌های تروریستی از شهرها و مناطق مسکونی‌اشان هستند، نزاع و درگیری گروه‌های مسلح با یکدیگر نیز حکایت دیگری دارد.
مهمترین دلیل این درگیری‌ها و نزاع‌های مسلحانه تلاش گروه تروریستی تکفیری جبهه النصره، شاخه رسمی القاعده در سوریه برای تشکیل امارتی اسلامی همانند داعش در ادلب است و به همین منظور جبهه النصره درصدد بیرون راندن گروه‌های تروریستی رقیب از میدان در این استان و ریف آن است.
در این راستا منابع محلی از نزاع و درگیری مخفیانه‌ای خبر می‌دهند که بین گروه‌های تروریستی تشکیل دهنده ائتلاف موسوم به «جیش الفتح» خبر می‌دهند که مستقیما از سوی ترکیه و قطر حمایت می‌شوند و جبهه النصره و احرار الشام ستون اصلی آن را تشکیل می‌دهند.
این منابع تاکید می‌کنند که این نزاع‌ها و اختلاف‌های داخلی و مخفیانه بیش از یک هفته پیش آغاز شد، هنگامی‌که جبهه النصره در مسجد سالم شهر اریحا مورد حمله انتحاری قرار گرفت و ده‌ها سرکرده خود را از دست داد و موجب شد تا جبهه النصره سوء ظنش به گروه‌های دیگر حتی هم پیمانش تشدید شود.
این موضوع نگرانی‌هایی را در میان این گروه‌ها ایجاد کرد که بی‌اطلاع از قصد النصره برای تشکیل امارتی مشابه امارت داعش در استان ادلب و ریف آن نبودند تا به عمق اختلافات موجود بیافزاید.
نمود آشکار و عیان این اختلافات روز یک‌شنبه مشاهده شد، زمانی‌که جبهه النصره به تنهایی و بدون شریک دیرین خود احرار الشام مواضع ارتش سوریه در تپه «خطاب» در جنوب جسر الشغور مورد حمله قرار داد.
این حمله که تلفات سنگین و بزرگ انسانی و مادی برای جبهه النصره به همراه داشت، در واقع افشا کننده عمق و شدت اختلافات موجود بین گروه‌های تروریستی تشکیل دهنده «جیش الفتح» بود که تا پیش از آن تلاش می‌شد، روی آن سرپوش گذاشته شود.
اگرچه روزهای قبل شاهد بودیم که جبهه النصره و گروه تروریستی موسوم به «جند الاقصی» از گروه‌های هم پیمان با آن به یکی از نقاط ایست و بازرسی ارتش آزاد در شهر کفر نبل در ریف ادلب حمله برده و تعدادی از عناصر این گروه را ربودند.
عناصر النصره و جند الاقصی سپس به نقاط ایست و بازرسی ارتش آزاد در شهرک کفر سجنه و خان شیخون نیز حمله کردند، بدون اینکه با صادر کردن بیانیه‌ای دلیل این حملات خود را اعلام کردند.
پیش‌تر نیز النصره، مقرها و مواضع احرار الشام را در شهرک مدایا در ریف ادلب مورد حمله قرار داده بود و تعدادی از عناصر این گروه را ربوده و سلاح‌هایشان را مصادره کرده بود تا در مقابل نیز احرار شام نیز با حمله به مواضع النصره در شهر النیرب 15 تروریست وابسته به این گروه را به اسارت بگیرند.
اگرچه برخی تصریح می‌کنند که ریشه اختلافات النصره و احرار شام به حملات داعش علیه مواضع احرار شام باز می‌گردد، اما منابع نزدیک به دو گروه تاکید می‌کنند که ریشه واقعی این اختلافات را باید در عملیات قاچاق گازوئیل از ترکیه و وارد کردن آن به مناطق شمالی سوریه و قراردادهایی که در خصوص آنها امضا می‌شود، ملاحظه کرد.
ریشه این اختلافات هرچه باشد، اوضاع در استان ادلب و ریف آن برای گروه‌های تروریستی همچون جبهه النصره بسیار دشوار نشان می‌دهد، گویی جبهه النصره روی بشکه‌ای از باروت نشسته که هر لحظه احتمال منفجر شدن آن و به هوا فرستادن النصره می‌رود.
فروپاشی جیش الفتح به این جهت حائز اهمیت است، چون بسیاری از گروه‌های تروریستی مسلح فعال در سوریه فریب پیروزی‌های این ائتلاف را در استان ادلب و ریف آن خورده و تلاش کردند، با تبعیت از آن ائتلاف‌هایی در مناطق دیگر سوریه از جمله در جبهه‌های عملیاتی جنوب و شمال سوریه و غوطه شرقی دمشق تشکیل دهند.
غافل از اینکه اختلافات بین این گروه‌ها و طرف‌های منطقه‌ای و بین المللی حامی آنها عمیق‌تر از آن است که با این پیروزی‌ها حل و یا بر آن سرپوش گذاشته شود، بلکه بالعکس موجب تشدید و تعمیق آنها خواهد شد.
