به گزارش مشرق، یکی از مشکلات اساسی فوتبال ما قبل از تمام حاشیهها به مسائل سختافزاری باز میگردد. فوتبال ایران شبیه ساختمان ویرانهای است که فقط 4 دیواری آن را کشیدهاند و داخل این ساختمان وسایل مناسب برای زندگی وجود ندارد. هر سال هم برای زیباسازی آن، ظاهرش را دستی میکشند تا جلوه مناسبی داشته باشد در حالی که مشکلات اساسیتر از آن چیزی است که همیشه عنوان میشود.
از غیر حرفهای بودن باشگاهها، حاشیه داشتن بازیکنان، بدهیهای سنگین باشگاهی و... که بگذریم، اولین مشکل اساسی فوتبال ما زمین تمرینی و ورزشگاهی مناسب برای برگزاری مسابقات است. این معضل حتی برای تیم ملی هم که باید بهترین امکانات را داشته باشد، وجود دارد و شاگردان کیروش در آغاز اردوهای خود برای حضور در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه و جام ملتهای 2019 امارات دچار مشکل شدند. مشکلی که در نهایت با دیدن چند زمین تمرینی حل شد و کارلوس کیروش تصمیم گرفت تیمش را در ورزشگاه پاس قوامین (دستگردی) تمرین دهد.
کمپ تیمهای ملی که با داشتن زمین تمرینی، سالن بدنسازی، هتل، خوابگاه، رستوران، امکانات پزشکی و... جزو مجهزترین زمینها تمرینی ایران است، بازهم کمبودهایی مانند استخر، هتل مجهز، فضای مناسب برای فعالیت رسانهای و چنین امکاناتی دارد. این کمپ با وجود چنین شرایطی چمن چندان مناسبی نداشت تا پیش از آغاز تمرین تیم ملی اعلام شود باید زیر کشت برود. به همین دلیل سرمربی پرتغالی تیم ملی تصمیم گرفت تمرینات تیمش را برای یک سال به محل دیگری منتقل کند تا زمین تمرینی کمپ تیمهای ملی ترمیم شود. محل تعیین شده ورزشگاه پاس قوامین بود که به تیم ملی اجاره شد و حالا اعضای کادرفنی تیم ملی برای برگزاری ادامه تمرینات در این زمین برنامهریزی کردهاند. پس از این اتفاق باشگاه سایپا هم برای برگزاری بازیهای خانگی خود ورزشگاه دستگردی را معرفی کرد و باعث شد این شائبه به وجود بیاید که تیم ملی دوباره بدون محل تمرین شد.
اینکه برنامههای تیم ملی و بازیهای سایپا چقدر با یکدیگر تداخل پیدا میکنند، تقریباً باید گفت عدد در نظر گرفته برای آن صفر است. به این دلیل که ورزشگاه دستگردی فقط برای برگزاری دیدارهای خانگی سایپا (یک هفته در میان) است و شاگردان مجید جلالی قرار نیست در این ورزشگاه، تمرینی برگزار کنند. زمان برگزاری اردوهای داخلی تیم ملی هم در زمانی برگزار خواهد شد که لیگ تعطیل است و حتی اگر تداخلی در این زمینه ایجاد شود، سایپاییها ورزشگاه اسلامشهر را به عنوان دومین ورزشگاه خانگی خود معرفی کردهاند.
مسئله دیگر هم این است که مسئولان ورزشگاه پاس قوامین به کیروش قول دادهاند منافع ملی را ارجحتر از هر چیز دیگری بدانند و از همینرو در صورتی که تداخلی بین برنامههای سایپا و تیم ملی ایجاد شود، ورزشگاه پاس قوامین فقط به شاگردان کیروش تعلق دارد. باشگاه سایپا موجری است که فقط حق بازی کردن در این زمین را دارد تا کیفیت چمن ورزشگاه پاس از بین نرود، چرا که تیم ملی تا پایان مرحله مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه و جام ملتهای 2019 امارات در ورزشگاه پاس قوامین تمرین خواهد کرد.
از همه این مسائل هم که چشم پوشی کنیم، باز باید به این درد فوتبالمان بازگردیم که چرا باشگاههای به اصطلاح حرفهای، ورزشگاهی برای بازی، زمینی برای تمرین و امکاناتی مناسب برای حضور در لیگ ندارند. چرا این مشکل برای فوتبال ملی ما هم وجود دارد و تیمی که میخواهد به جام جهانی برود باید دغدغه زمین تمرینی داشته باشد. حالا که در آستانه آغاز لیگ هستیم، زمین تمرینی مناسبی که پیدا شده بود باید به صورت مشارکتی استفاده شود. در واقع این فصل شاگردان کیروش و جلالی در ورزشگاه پاس قوامین شریک هستند.
از غیر حرفهای بودن باشگاهها، حاشیه داشتن بازیکنان، بدهیهای سنگین باشگاهی و... که بگذریم، اولین مشکل اساسی فوتبال ما زمین تمرینی و ورزشگاهی مناسب برای برگزاری مسابقات است. این معضل حتی برای تیم ملی هم که باید بهترین امکانات را داشته باشد، وجود دارد و شاگردان کیروش در آغاز اردوهای خود برای حضور در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه و جام ملتهای 2019 امارات دچار مشکل شدند. مشکلی که در نهایت با دیدن چند زمین تمرینی حل شد و کارلوس کیروش تصمیم گرفت تیمش را در ورزشگاه پاس قوامین (دستگردی) تمرین دهد.
کمپ تیمهای ملی که با داشتن زمین تمرینی، سالن بدنسازی، هتل، خوابگاه، رستوران، امکانات پزشکی و... جزو مجهزترین زمینها تمرینی ایران است، بازهم کمبودهایی مانند استخر، هتل مجهز، فضای مناسب برای فعالیت رسانهای و چنین امکاناتی دارد. این کمپ با وجود چنین شرایطی چمن چندان مناسبی نداشت تا پیش از آغاز تمرین تیم ملی اعلام شود باید زیر کشت برود. به همین دلیل سرمربی پرتغالی تیم ملی تصمیم گرفت تمرینات تیمش را برای یک سال به محل دیگری منتقل کند تا زمین تمرینی کمپ تیمهای ملی ترمیم شود. محل تعیین شده ورزشگاه پاس قوامین بود که به تیم ملی اجاره شد و حالا اعضای کادرفنی تیم ملی برای برگزاری ادامه تمرینات در این زمین برنامهریزی کردهاند. پس از این اتفاق باشگاه سایپا هم برای برگزاری بازیهای خانگی خود ورزشگاه دستگردی را معرفی کرد و باعث شد این شائبه به وجود بیاید که تیم ملی دوباره بدون محل تمرین شد.
اینکه برنامههای تیم ملی و بازیهای سایپا چقدر با یکدیگر تداخل پیدا میکنند، تقریباً باید گفت عدد در نظر گرفته برای آن صفر است. به این دلیل که ورزشگاه دستگردی فقط برای برگزاری دیدارهای خانگی سایپا (یک هفته در میان) است و شاگردان مجید جلالی قرار نیست در این ورزشگاه، تمرینی برگزار کنند. زمان برگزاری اردوهای داخلی تیم ملی هم در زمانی برگزار خواهد شد که لیگ تعطیل است و حتی اگر تداخلی در این زمینه ایجاد شود، سایپاییها ورزشگاه اسلامشهر را به عنوان دومین ورزشگاه خانگی خود معرفی کردهاند.
مسئله دیگر هم این است که مسئولان ورزشگاه پاس قوامین به کیروش قول دادهاند منافع ملی را ارجحتر از هر چیز دیگری بدانند و از همینرو در صورتی که تداخلی بین برنامههای سایپا و تیم ملی ایجاد شود، ورزشگاه پاس قوامین فقط به شاگردان کیروش تعلق دارد. باشگاه سایپا موجری است که فقط حق بازی کردن در این زمین را دارد تا کیفیت چمن ورزشگاه پاس از بین نرود، چرا که تیم ملی تا پایان مرحله مقدماتی جام جهانی 2018 روسیه و جام ملتهای 2019 امارات در ورزشگاه پاس قوامین تمرین خواهد کرد.
از همه این مسائل هم که چشم پوشی کنیم، باز باید به این درد فوتبالمان بازگردیم که چرا باشگاههای به اصطلاح حرفهای، ورزشگاهی برای بازی، زمینی برای تمرین و امکاناتی مناسب برای حضور در لیگ ندارند. چرا این مشکل برای فوتبال ملی ما هم وجود دارد و تیمی که میخواهد به جام جهانی برود باید دغدغه زمین تمرینی داشته باشد. حالا که در آستانه آغاز لیگ هستیم، زمین تمرینی مناسبی که پیدا شده بود باید به صورت مشارکتی استفاده شود. در واقع این فصل شاگردان کیروش و جلالی در ورزشگاه پاس قوامین شریک هستند.