وی افزود: خوشبختانه این سریال توانسته مخاطبان زیادی را جذب خود کند، این مسئله زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که بدانیم، این استقبال از قسمت ابتدایی رخ داده است. این مسئله نیز معمولاً در کارهای تلویزیونی به دو دلیل رخ می‌دهد، اول اینکه داستانی که این فیلم روایت می‌کند با زندگی روزمره مردم بیشتر در ارتباط است برای همین اکثریت آن را پذیرفته و با آن ارتباط برقرار می‌کنند، همچنین مضمونی دینی و اسلامی که برای کار انتخاب شده، احساسات تماشاگر را به خوبی تحت تاثیر خود قرار داده و وی را با کار همراه کرده است.
این بازیگر گفت: جدا از جذابیت موضوع، کارگردانی کاملاً حرفه‌ای لطیفی امتیازی است که همیشه سبب موفقیت کارهای وی شده. این امر نیز یک تعریف نیست که بخواهیم برای خوشایند کارگردان انجام دهیم، بلکه عین واقعیت است. گواه این ادعا را هم می‌توان در فیلم‌ها و سریال‌هایی که این کارگردان ساخته، یافت. درباره علل موفقیت این مجموعه می‌شود یک عامل مهم دیگر را هم مد نظر داشت آن نیز گروهی است که برای بازی در این کار دور هم گرد آمده‌اند. این اتفاق از بخش بازیگری شروع شده و به آیتم‌هایی چون عوامل پشت دوربین تعمیم پیدا می‌کند.
صالحی در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: من هم‌اکنون در سریال فریدون جیرانی که «تعبیر وارونه یک رؤیا» نام دارد هم بازی کرد‌ه‌ام. این کار هم از ساختاری بسیار منسجم بهره برده و کارگردانی قوی پشت دوربین آن قرار گرفته است، البته شاید برخی تصور کنند که در جذب مخاطب، این سریال همانند «تنهایی لیلا» موفق نبوده، اما این قیاس درست نیست، چون کار جیرانی یک اثر پلیسی است که برای جا افتادن آن نیاز به زمان است، اما سریال لطیفی یک داستان خانوادگی دارد که هر سلیقه آن را پذیرفته و بلافاصله با آن ارتباط برقرار می‌کند.
وی در پاسخ به این سؤال که شرایط موفقیت یک سریال دینی چیست، گفت: به نکته خوبی اشاره کردید. «تنهایی لیلا» یک کار کاملاً دینی است که سعی دارد پیام خود را در قالب یک داستان کاملاً ایرانی و خانوادگی به بیننده منتقل کند، اما اینکه چگونه چنین کارهایی قادر هستند پیام خود را به درستی به مخاطبان منتقل کنند از آنجا نشئت می‌گیرد که گروه به ویژه فیلمساز به مفهوم کارش اعتقاد قلبی دارد. در ضمن بازیگرانی که برای نقش‌ها انتخاب شده‌اند با پیام نهفته در کار ارتباط خوبی برقرار کرده‌اند. برای نمونه به صحنه‌ای اشاره می‌کنم. در سکانس خاکسپاری محمد (بهروز شعیبی)، لطیف (برزو ارجمند) چنان «یا حسینی» را فریاد کشید که من به عنوان بازیگر سریال، چشمانم پر از اشک شد. آن صحنه بازی نبود، بلکه عشق و ایمان بازیگر بود که فریاد شده بود.
این بازیگر در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: این کار نشان داده که اگر پیام دینی با زبانی شیوا و داستانی برای تماشاگر روایت شود می‌تواند مخاطب را به سوی خود جذب کند، البته در کارهای دینی حتماً باید این امر را مد نظر قرار داد که سریال سعی نکند هر پیامی را تنها به صورت ظاهری ارائه دهد. برای مثال اگر قرار است در سکانسی نمازی خوانده شود باید آن رفتار نیاز فیلمنامه باشد تا به دل مخاطب بنشیند. این اتفاق خوشبختانه بارها در «تنهایی لیلا» روی داد.
وی در پایان درباره ویژگی‌های نقش منفی چنین توضیح داد: باید اعتراف کنم که بازی در نقش‌های منفی مزیتی خاص دارد که شاید در نقش‌های مثبت کمتر وجود داشته باشد. آن نیز اینکه بازیگر علاوه بر احساسات منفی می‌تواند گاهی مواقع رفتاری مثبت و یا خاکستری داشته باشد که این تنوع رفتار به جذابیت کاراکتر منجر خواهد شد.
منبع: ایکنا
