عزمي يهُزُّ المَدى

عزم من افق ها را به لرزه در می آورد

يُمحِي ظَلامَ العِدى

و تاریکی های دشمنی را از بین می‌برد

نغمُ الرَّصاصِ حَيدريٌ فاطِميُ الصَّدي

نغمه گلوله حیدری و پژواكي فاطمی دارد

إنّي على نهجِ عليِ المرتضى أمضِي

من در راه علی مرتضی گام بر مي‌دارم

أحمِي الحِمى ... و أُنادي: هذه أرضي

از مزرهاي وطنم دفاع می‌کنم و ندا برمي‌آورم که "این سرزمین من است"

عادت هُنا خَيْبَرْ

جنگ خيبر ديگر بار به اينجا آمده است

 بالمرتضى حيدر

قسم به مرتضی حیدر

أُفني الدواعِشَ عبيدَ الغاصبِ الأكبرْ

که من داعشی‌ها، این بندگان بزرگ‌ترین اشغالگر يعني صهیونیست‌ها را نابود خواهم کرد

 (لبيكَّ يا حَيدر)

ای از دین خارج شده ها

في غيِّكم غارقُون

شما در گمراهیتان غرق شدید

 أنتم بأوكارِ يهودِ الفتنةِ عالقون

شما به لانه های فتنه یهود چنگ زده اید

إرهابُكمُ وجهٌ لأَمريكا و إسرائيل

تروریسم شما نوعی از تروریسم آمریکا و اسرائيل استْ

لستم سِوى ..آلةٍ للقتلِ و التَّمثيل

شما چیزی جز بازيچه دست آنها در کشتار و مثله کردن بدن کشتگان نیستید

يا داعشُ تَبَّاً

ای داعش بریده باد دستتانً

أشعلتمُ حرباً

آتش جنگی افروختید

شَبَّت عليكمْ نارُها بالمرتضى شَبَّاً

به حق مرتضی آتش آن دامن شما را نیز بگیرد

(هيهاتَ أن نُهزَم)

هيهات كه ما شكست بخوريم

بخدا سوگند که حرم باقی خواهد ماند

 روحي لِهذا القسمْ

جان من در گرو این قسم است

إني الفِدائيُّ لأهلِ الْبَيْتِ ... أحمِي الحرمْ

من فدایی أهل بيت هستم...و از حرم آنها دفاع می کنم

 الصَّحنُ باقٍ و القِبابُ و المَناراتُ

صحن حرم و گنبدها و گلدسته های آن باقی می ماند 

 و "الأربعين" و الضريحُ و الزياراتُ

و زيارت اربعين، ضريح و زيارت أهل البيت باقي خواهد ماند

يا زينب الكبرى

أيتها الحَوراءْ

 إنَّا على العهدِ سنَبقَى ياْ ابنةَ الزَّهرا

ای دختر زهرا، ما بر عهد خود ایستاده ایم

 (لبيكِّ يا زَينب)

شاعر: احمد حسن الحجيري از بحرين