پس از اکران این فیلم در حاشیه جشنواره فجر هم این حملات ادامه داشته اما این روزها کم و بیش حملات متفاوتی در میان سایت‌های معتبر و نامعتبر دیده می‌شود.
همین چند روز پیش بود که پایگاه التحریر که بعد از انقلاب مصر فعالیت خود را آغاز کرد، گزارشی منتشر کرد که در آن با اشاره به کارنامه سینمایی مجید مجیدی، به سینمای ایران پرداخته و با کنایه‌هایی به ایران و به‌ویژه بحث قدیمی زندانی بودن جعفر پناهی و رسول‌اف که نشان از کمبود اطلاعات نویسنده گزارش داشت، از تحریم الازهر نسبت به دیدن فیلم «محمد(ص)» گفت.
الازهر و مراکز دینی جهان اسلام و اهل‌سنت اما در طول چند سال گذشته بارها نسبت به این فیلم ابراز نگرانی کردند و الازهر حداقل دو بار رسما ومشخصا نسبت به این فیلم ابراز نگرانی کرد.
بار نخست در سال 91 بود که روزنامه مصری الیوم السابع، با احمد الطیب گفت‌وگو کرد و نوشت: شیخ الازهر ناراحتی خود را از قصد ایران برای ساخت فیلم سینمایی که در آن حضرت رسول اکرم(ص) به تصویر کشیده می‌شود، بیان داشته و آن را مردود خواند.
احمد الطیب با بیان اینکه همه علمای الازهر و علمای اهل سنت با این اقدام مخالف هستند از علمای ایران خواسته بود این اثر سینمایی را تحریم کرده و در برابر عرضه آن بایستند.
بار دیگری که الازهر درباره این فیلم واکنش نشان داد در سال 93 بود که اینبار «عباس شومان» معاون شیخ الازهر است که در گفت‌وگو با روزنامه «المصری الیوم» سخن می‌گفت، عنوان کرد: تلاش ایران برای اکران فیلمی که در آن پیامبر اکرم(ص) به تصویر کشیده شود مخالف اصول اسلامی و عقیده اهل‌سنت است.
وی که تلاش کرده بود به سوالات «مصری الیوم» به صورت کلی پاسخ دهد، افزوده بود: الازهر با هر فیلم سینمایی که در آن انبیا و صحابه به تصویر کشیده شود مخالف است حال ایران باشد یا کشور اسلامی یا غیراسلامی دیگر و الازهر باید جلوی ورود چنین فیلمی به مصر را بگیرد و در کمین باشد تا بتواند از اصول عقاید اسلامی حمایت کند.
در طول این سال‌ها مراکز متعددی از غرب تا شرق عالم نسبت به این فیلم ابراز نگرانی می‌کردند، جدا از وهابیون که به دلیل کینه همیشگی از ایرانیان و شیعیان به این فیلم حمله می‌کرد بودند گروه‌های مختلف اهل‌سنت که نگرانی‌های خود را بارها اعلام کردند.
در اسفند سال 91 بود که به ناگاه چندین موسسه دینی از جمله «هیئت جهانی علمای مسلمان»، «هیئت جهانی معرفی پیامبر اکرم(ص) و یاری او» وابسته به «رابطة العالم الإسلامی» و «مجمع فقهای ایالات متحده» بیانیه دادند و ضمن حمایت از نگاه الازهر در حرمت به تصویر کشیدن انبیاء، صحابه و عشره مبشره نگرانی خود از فیلم مجیدی را ابراز کردند.
همان موقع بود که «ورود شیخ الازهر به جریان حمله به فیلم «محمد(ص)» مجید مجیدی نگرانی‌هایی را نسبت به موفقیت این فیلم در کشورهای عربی ایجاد می‌کند که به نظر ضروری می‌رسد که سازندگان این فیلم که تلاش کرده‌اند در سکوت خبری آن را تولید کنند باید به سخنان الطیب پاسخ دهند.
همچنین در اینباره نقش حوزه‌های علمیه در این مساله ضروری به نظر می‌رسد و علمای حوزه که خطاب اصلی شیخ الازهر بوده‌اند باید به دغدغه‌های شیخ الازهر پاسخ بگویند»
اگر چه تنها یک بار مقاله‌ای از محمدمهدی حیدریان درباره فیلم مجیدی در سال 90 در رسانه‌های عربی منتشر شد و مجتبی امانی رئیس وقت دفتر حفظ منافع ایران در قاهره در سال 91 با احمد الطیب، شیخ الازهر درباره فیلم محمد(ص) دیدار و گفت‌وگو کرد اما به واقع تلاش جدی برای حل این مسئله شروع نشد تا بتواند از تحریم‌های پیش‌دستانه فیلم جلوگیری کند.
اما چند روز پیش بود که خبری منتشر شد که نشان از تلاشی دارد که باز به صورت غیررسانه‌ای در حال پیگیری است؛ اقدامی دیرهنگام اما خوب که می‌تواند جایگاه فیلم و اکران آن در کشورهای اسلامی را تسهیل کند.
خبر از این قرار بود که خیرالدین کارامان از عالمان برجسته فقه در ترکیه در مقاله‌ای در روزنامه «ینی شافاک» نوشته بود: مجیدی برای نشان دادن به افرادی که با علوم اسلامی سر و کله می‌زنند و گرفتن توصیه‌ها، نقدها و تأییدهای آنان به راه افتاده است.
خبری که دو روز بعد تلویحا از سوی مجیدی تایید شد؛ مجیدی در دیدار مسئولان رسانه ملی و از جمله پورمحمدی گفته بود: از اقدامات مهم در تهیه و تولید این فیلم جلب حمایت علمای بزرگ جهان اسلام بوده است و در نمایش های خصوصی که برای گروه های مختلف گذاشتیم بسیاری تاکید داشتند نگاه این فیلم حلقه مفقوده‌ای است که دنیای امروز برای نزدیک کردن ادیان به آن نیازمند است.
این که جلب حمایت علمای اسلام از نظر مجیدی و تیمش چه کسانی بوده‌اند مهم است اما اینکه چنین گامی برداشته شده است بسیار نیکوست و باید به فال نیک گرفت و امیدوار بود که همانگونه که مجیدی هدف از تولید فیلم را پاسخ کوبنده به مخالفان اسلام و فیلم‌های موهن درباره پیامبر اکرم(ص) دانسته بتواند با اکران موفق فیلم خود در جهان اسلام مهمترین عامل این گونه پاسخ‌ها که همانا وحدت امت اسلامی است را تقویت کند.
