به گزارش مشرق، هر چند شورای امنیت استفاده از نفت به عنوان سلاح را در سال 1973 ممنوع اعلام کرد، از آن تاریخ به این سو، بارها نفت ابزار پیشبرد اهداف خصمانه علیه کشورها شده است. اقدام دول غربی در تحریم نفتی ایران یک مصداق بارز استفاده از نفت به عنوان سلاح بوده است.
از سوی دیگر استفاده عربستان از نفت برای ضربه زدن به کشورهای ایران و روسیه و پیشبرد اهداف خصمانمه خود نیز در این مقوله می‌گنجد. اقدامی که با تولید مازاد نفت در عربستان و سیراب کردن بازار و در نتیجه کاهش شدید قیمت نفت خود را نشان داد؛ اما اکنون بتدریج نتایج اتخاذ چنین سیاستی در عربستان مشخص می‌شود؛ نتایجی که بنا به نوشته روزنامه الکترونیکی «رأی الیوم» تماما به ضرر سعودی‌ها تمام خواهد شد.
به نوشته رأی‌الیوم، منطقه خاورمیانه غرق درگیری و جنگ شده است؛ از عراق و سوریه تا یمن و لیبی که علاوه بر نابودی اقتصاد و زیرساخت‌هایشان، صدها هزار نفر نیز به گام مرگ کشیده شده‌اند؛ در این میان یک جنگ نفتی نیز برقرار است، جنگی بین عربستان و ایران.
به نوشته این روزنامه، روند منطقه بخوبی نشان می‌دهد که عربستان است که بیشترین زیان و خسارت را متحمل شده است.
رأی الیوم می‌نویسد: «بیژن زنگنه» وزیر نفت ایران روز گذشته (سه شنبه) تأکید کرد ایران عزم کرده تا پس از رفع تحریم‌ها یک میلیون بشکه به تولیدات خود اضافه کند و در بازارهای جهانی به فروش برساند.
ایران پیش از تحریم‌ها 3.7 میلیون بشکه نفت در روز صادر می‌کرد و اکنون در نظر دارد این مقدار صادرات را از سر بگیرد که یک نمونه آن تصمیم ایران برای صادرات 600 میلیون بشکه به اروپا است.
این عربستان بود که این جنگ را آغاز کرد؛ هنگامی که بازارهای جهانی را پر از نفت کرد و یک میلیون بشکه اضافه صادر کرد تا نفت موجود در بازارها را افزایش و پس از آن قیمت‌ها کاهش یابد؛ شرایطی که همه اعضای اوپک را به ضرورت کاهش تولید مجاب کرد.
این روزنامه لندنی می‌نویسد: تصمیم عربستان یک تصمیم سیاسی برای ضربه زدن به اقتصاد ایران و روسیه بود تا در موضوع سوریه بتواند امتیازگیری کند؛ اما آن‌چه رخ داد کاملا در جهت عکس اهداف عربستان بود. قیمت نفت به نصف رسید و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس و عربستان تماما زیان دیدند، حدود 250 میلیارد دلار.
قیمت نفت اکنون تقریبا به 40 دلار رسیده است و پیش‌بینی می‌شود تا انتهای سال میلادی به 35 دلار نیز برسد، قیمتی که موجب کاهش رشد اقتصادی چین و و ایجاد افت بازار جهانی شده است.
تهدید ایران از طریق سیراب کردن بازار از نفت برای خود عربستان تبدیل به یک تهدید شده است؛ عربستان در حال حاضر نیز به اقتصاد خود ضربه می‌زند و در حالی که درآمد نفت کاهش یافته از حمایت مالی و خرید قبائل عراق، یمن، سوریه و لیبی دست نمی‌کشد و در این شرایط گویی این ایران است که می گوید: شما این جنگ را آغاز کردید و این شما هستید که با آتش آن خواهید سوخت.
در همین حال، عربستان 90 درصد بودجه خود را متکی به نفت می‌داند در حالی که ایران 60 درصد اقتصادش را بر پایه درآمدهای نفتی بسته است، علاوه بر این، ایران 18درصد ذخیره گاز جهانی را در خود دارد.
رأی الیوم ادامه می‌دهد: هنگامی که می‌گوییم عربستان به زودی بزرگترین زیان دیده این جنگ خواهد بود، این واقعیت را نیز می‌پذیریم که این کشور 670 میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد. اما عربستان این میزان ذخیره ارزی را به عنوان رشوه به مردم خود داد [در قالب کمک به خانوارها برای جلوگیری از هرگونه اعتراضات مردمی در فضای بحران‌های عربی] و این اتفاقات موجب کسری بودجه 150 میلیارد دلاری برای عربستان شد و ممکن است با کاهش قیمت نفت مجبور به استقراض نیز شود.
تمام این‌ها به این معنا نیست که عربستان یک شبه به فلاکت برسد؛ بلکه منظور این است که توانایی ریاض برای استفاده از پول و سلاح جهت پیشبرد اهدافش در منطقه به شدت کاهش خواهد یافت و اگر به همین روال بخواهد ماهانه به مردمش پول بدهد و با همین شدت بخواهد در سوریه و یمن هزینه کند و دهها میلیارد دلار قرار دادهای سلاح با کشورهای غربی ببندد، ذخایر ارزی‌اش در طول چند سال پایان خواهد یافت.
رأی الیوم در انتها می‌نویسد: ایرانی‌ها به خوبی از این حقایق آگاهند و نقاط ضعف دشمنشان را می‌دانند و نشانه آن هم این است که آنها نیز در راستای پر کردن بازار همراه با هم‌پیمانانشان یعنی روسیه و عراق گام بر می‌دارند و این موضوع را هم باید در نظر داشته باشیم، در دهه هشتاد قرن بیستم هنگامی که قیمت نفت به پایین 10 دلار رسید، در آن هنگام جمعیت عربستان نصف حال حاضر بود و همچنین سهم عراق را بعد اینکه تحریم‌های بین‌المللی علیه این کشور وضع شد، به خود اختصاص داده بود اما در حال حاضر شرایط دگرگون شده است و همراه با افزایش جمعیت میزان نارضایتی مردم نیز افزایش یافته است و شبکه‌های اجتماعی اجازه مخفی کردن حقایق را نمی‌دهند و باید گفت آینده برای عربستان بسیار دشوار خواهد بود.
