به گزارش مشرق، بر کسی پوشیده نیست که باشگاه سپاهان به دلیل سابقه حضورش در لیگ قهرمانان آسیا و مسیر درستی که برای موفقیت و پیشرفت در 10 سال اخیر انتخاب کرده حرفه ای ترین باشگاه ایرانی به حساب می آید.

نوع قراردادهایی که با بازیکنان و مربیان تیم بسته می شود، امکانات تمرینی و سیستم اداری در این باشگاه باعث شده تا سپاهان نه یک قدم بلکه 10 قدم از سایر باشگاه های ایرانی جلوتر باشد. چه بسا وقتی در این باشگاه تغییرات مدیریتی هم صورت می گیرد کمترین خدشه به روند باشگاه و تیم های مختلف این تیم وارد می شود. این نشان می دهد که پایه و اساس این باشگاه کج بنا نشده و اگر هم اتفاقات عجیب در آن رخ می دهد ناگزیر از شرایط ورزشی است.

با وجود همه این مسائل این روزها در باشگاه سپاهان و در بخش فوتبال آن اتفاقاتی رخ داده که برای این باشگاه با این سبقه جالب نیست و جای انتقاد دارد.

* قهر مسئله دار و عجیب نویدکیا و منفعل بودن باشگاه

محرم نویدکیا در اصفهان و بین مردم فوتبالدوست اصفهانی جایگاه بس ویژه دارد. این جایگاه و منزل نویدکیا در اصفهان باعث شده تا باشگاه سپاهان هم ممنون‌دار او باشد. به همین دلیل در اقدامی کم سابقه در تیم های ایرانی نویدکیا که در این همه سال با مصدومیت روبرو بوده و همواره به دلیل عمل جراحی های متعددی که روی زانوی خود داشته این باشگاه حاضر نشده این مهره تکنیکی و تاکتیکی را از دست بدهد و همیشه به عنوان یک یار ثابت از او یاد کرده و نام او را در لیست خود جای داده است.

هر چند که این وفاداری باشگاه به بازیکن محبوبش جای تقدیر دارد اما گاهی در برخی اتفاقات به نظر می رسد این وفاداری و به پای کاپیتان ماندن از حد خود فراتر رفته و چیزی شبیه بازیکن سالاری در رفتارهای باشگاه سپاهان داده می شود.

اینکه چرا نویدکیا اکنون ناراحت است و از چه تا این حد دلخور است که تمرینات تیم را رها کرده و رفته جای این مبحث نیست اما هر چه باشد و هر چه هست آیا این رفتار یعنی قهر کردن، موبایل خاموش کردن و پاسخ ندادن به تماس های مدیران باشگاه زیبنده بازیکنی است که به عنوان اسطوره باشگاه شناخته شده است؟

این چه رسمی در سپاهان است چون نویدکیا به عنوان کاپیتان و بزرگ تیم قهر کرده همه عوامل یک باشگاه باید به دنبال او باشند تا او به تمرینات بازگردد؟

باشگاه سپاهان مدعی است که نویدکیا ناراحت است و فرکی هم گفته او هر موقع که خواست برگردد و از بازگشت او استقبال می کند.

آیا باید به همین راحتی باور کنیم سرمربی مثل فرکی که قطعا برای خود قواعد کاری مشخصی دارد حاضر است بازیکن تمیش ولو هر چقدر بزرگ و تاثیرگذار هر موقع دلش خواست و از ناراحتی در آمد به تیم بازگردد؟

شاید ناراحتی نویدکیا این قدر مسئله مهمی است که باشگاه بزرگی مثل سپاهان حاضر شده تا این اندازه کوتاه بیاید و حاضر باشد ناز خری این بازیکن را کند.

ماجرا هر چه هست این باشگاه اصفهانی با سیاست خاص خود اذهان عمومی را روشن نکرده و به همین دلیل آنچه در ویترین نمایش داده می شود چیزی جز بازیکن سالاری و ساختن با بازیکنی که بابت هر مسئله ای ممکن است قهر کند نیست.

* اجازه به حاج صفی برای جدایی به چه قیمتی؟

سال هاست که در نشریات وقتی فصل نقل و انتقالات می شود یک خبر ثابتی همواره منتشر شده است و آن هم این است که احسان حاج صفی از تیم های آلمانی پیشنهاد دارد و هیچ فصلی را سراغ نداریم که این بازیکن به آلمان رفته باشد و پای میز مذاکره نشسته باشد. این خبر تکراری هر فصل تکرار می شد تا اینکه این بار این خبر به واقعیت تبدیل شد. هر چند که برخلاف اخبار منتشر شده حاج صفی سر از بوندسلیگای یک در نیاورد و به تیم دسته دومی فرانکفورت رفته است.

جدایی ناگهانی حاج صفی از سپاهان در شرایطی رخ داده که قبول این مسئله که فرکی کاملا با این جدایی کنار آمده سخت است. باشگاه مدعی است که حاج صفی چون بازیکن آزاد بوده پیش از فصل با این شرایط قرارداد خود را با سپاهان امضا کرده که در صورت پیشنهاد اروپایی جدا شود و سپاهان هم یحتمل برای از دست ندادن این بازیکن از هول حلیم به دیگ افتاده و با بازیکنی قرارداد بسته که هر آن ممکن بوده از جمع آنها جدا شود.

مسئله و معضلی که این روزها گریبان فوتبال ما را گرفته است همین نوع قراردادهایی است که بسته می شود. همه چیز در اختیار بازیکن است. این بازیکن است که تعیین می کند قراردادش چه نوعی بسته شود.

اینکه حاج صفی چنین شرطی را در قراردادش گنجانده و اینکه چرا سپاهان حاضر شده این شرایط را قبول کند از آن دست سوالاتی است که هیچ وقت جواب قانع کننده ایی برای آن یافت نخواهد شد.

باشگاه می گوید قول مردانه ای به حاج صفی داده اند و در قرارداد او این بند گنجانده نشده اما رسم مروت نبوده وقتی چنین قولی به این بازیکن داده اند با جدایی اش مخالفت کنند. کاش باشگاه سپاهان بگوید اگر این مسئله رسم مروت و اخلاق نبوده آیا اینکه حاج صفی تا لحظه آخر حتی نام تیمش را به باشگاه اعلام نکرده و همه فکر می کردند او مسافر بوخوم است کار درستی بوده است؟ اینکه بازیکن چنین شرطی برای باشگاهش بگذارد کار جوانمردانه ای است؟

به نظر می رسد در کنار همه راهکارهای قانونی که سازمان لیگ برای جلوگیری از بازیکن سالاری و با باشگاه سالاری وضع می کند یک راهکاری هم برای چنین قراردادهایی باید پیدا کند که چه می شود بازیکنی می تواند به همین راحتی چنین شروطی را در قراردادش بیاورد که بتواند به راحتی آب خوردن از جمع تیمش جدا شود.

هر چند که این مشکل فقط برای سپاهان نبوده و طی سال های اخیر باشگاه هایی مثل استقلال و پرسپولیس هم با این مسئله دست به گریبان بوده اند.