به گزارش مشرق، فیلم سینمایی «دوران عاشقی» Time to Love آخرین ساخته «علیرضا رئیسیان»با حضور این کارگردان سینما، «مجید میرفخرایی» مدیر هنری، «فرهاد اصلانی» بازیگر، «علیرضا برازنده» مدیرفیلمبرداری، «مینا وحید» بازیگر و «زینب قادری» از بازیگران این فیلم در فرهنگسرای ارسباران روی پرده رفت و پس از آن، نشست نقد و بررسی این فیلم با حضور «شاپور عظیمی» منتقد سینما برگزار شد.
«علیرضا رئیسیان» در پاسخ به پرسشی درباره همزمانی اکران فیلم سینمایی «دوران عاشقی» با فیلم «مجید مجیدی» و اختصاص 40 سینما و حدود 70 سالن به این فیلم گفت: یکی از دوستان همکارم به من گفت که شما در این زمینه چرا اعتراض نمیکنید؟ چون که فیلمساز جوان آقای ملاقلیپور به هروسیلهای که میتوانست اعتراض کرد و من به ایشان گفتم که در فضای مربوط به شغل خودم حتماً حرفم را خواهم زد؛ واقعیت این است که سکوت من نشانه اعتراض است نه رضایتمندی.
وی همچنین مطرح کرد:من به هیچ وجه از این وضعی که پیش آوردهاند رضایت ندارم؛ دلیلش هم خیلی روشن است و اصلاً بحث محتوای فیلم آقای مجیدی مطرح نیست
چون من این فیلم را ندیدهام و در مورد آن هیچ قضاوتی ندارم؛ بلکه در مورد شکل اجرای یک کاری است که حقوق دیگران را قصب کردهاند. به این دلیل که فیلمارزشمندی ساخته شده است و بینندگان موظف هستند بروند و این فیلم را ببینند.
رئیسیان در ادامه افزود: این در شرایطی اتفاق میافتد که تا هفته گذشته، فروش «دوران عاشقی» نه پایین آمده بود و نه حتی چهارشنبه که فیلم آقای مجیدی هم که قرار بود اکران بشود و اکران نشد و حالا دلایلش بماند؛ باز هم فروش ما نسبت به هفته قبل و هفته قبلتر از آن نه تنها به سمت پایین تغییری نداشت بلکه افزایش هم داشت.
وی در بخش دیگری از سخنانش تأکید کرد: این یعنی چی؟ یعنی اینکه شما فیلمی ساختهاید به گفته خود تهیهکننده و پخشکننده آن، 116 میلیارد تومان هزینه تولید آن شده در کنار امکانات و تجهیزات دیگری که در اختیارشان قرار گرفته است؛ که در این برآورد آنها را هم حساب نکردهاند و در زمانی که این فیلم تولید شده است با این پول میشد حدود 120 فیلم سینمایی ساخت. یعنی در آن موقع رقم تهیه بهترین فیلم حرفهای سینمای ایران نزدیک یک میلیارد تومان بود.
کارگردان فیلم سینمایی «دوران عاشقی» در ادامه تصریح کرد: بنابراین یک پروداکشن عظیم و پرخرج که حتی در هالیوود و سینمای جهان هم کمتر کارگردانهایی این شانس به آنها داده میشود که با این ارقام فیلم بسازند؛ در ابتدا قرار بود که پخش جهانی داشته باشد و در جشنوارهها حضور پیدا بکند ولی میبینیم که هر لحظه این اتفاق عقب میافتد تا تیر خلاص به سینه ما چند نفری میخورد که از قبل برنامهریزی کرده بودیم الان فیلممان اکران شود.
وی افزود: یعنی این فیلم، با این حجم سرمایهگذاری و حضور این افراد در اجرا و موضوع به این مهم و جذابی و میدانید که بحث من ماهیتی نیست و اینکه هیچ فیلمی در عالم نیست که مطلق بتوانیم بگوییم که کامل هست و همه این آراء و نظرات نسبی هستند. و در این فضای کوچک ظرفیت نمایش فیلمها در ایران جای میگیریم؛ اتفاقی که میافتد این است که همه این بازخوردها در اینجا تکلیفش روشن شود.
«علیرضا رئیسیان» در ادامه گفت: در حالی که واقعاً جایش اینجا نیست و ای کاش در بیرون مرزها همان چیزی که میگفتند اتفاق میافتاد؛ اول جهان اسلام، جهان غرب و ... همه این فیلم را در اشل وسیعتری میدیدند و در اینجا هم شکل طبیعی خود را پیدا میکرد. مثل همه فیلمهای دیگری که با ارزشهای خودش ساخته میشود. یعنی وقتی از فیلمی حمایت میکنید صدا و سیما تمام امکانات حمایتی خود از این فیلم را میگذارد و هیچ کدام از ما هم اعتراض نکردیم؛ ترجیح دادند که همه امکانات برای یک فیلم مهیا شود،شهرداری در سطح شهر تهران هم همانطور که همه شما میبینید بیشترین امکاناتی را که در طول تاریخ سینمای ایران بوده را در اختیار این فیلم قرار میدهد که باز هم مسألهای نیست. مسأله آنجاست که ظرفیت نمایشی فیلمهای دیگر را به دلیل اینکه این فیلم آمده و اکران شده است؛ از صاحبان آن آثار میگیرند و در اختیار آن قرار میدهند.
وی همچنین گفت: در اینجا چند مسأله اتفاق میافتد یکی اینکه بیننده دیگر حق انتخاب ندارد؛ برای نمونه روز پنجشنبه که مثل همیشه به سالنها سرکشی میکردم و با بینندهها فیلم را میدیدم، چون خوشبختانه من را نمیشناسند تاکنون با آنها به دفعات فیلم را تماشا کردهام. در یکی از این پردیسها و سالنها فیلم «دوران عاشقی» در سالن کوچکی اکران داشت و ساعت 6 بعدازظهر اکران ما و سانس ساعت 10 این فیلم نیز فول تمام شد. بنابراین اسم فیلم از روی صفحه بُرد سالن ورودی کنار رفت. از ساعت 7 بعدازظهر پنجشنبه تا 3:30 نصف شب همه کسانی که برای دیدن فیلم و خرید بلیط مراجعه میکردند فقط حق یک انتخاب داشتند؛ کجای این عدالت است؟ در حالیکه هماکنون پنج فیلم در معرض نمایش هستند و حداقل سه تا از آنها فروش خوبی دارند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: وقتی که تمام امکانات نمایشی سینما را در اختیار یک فیلم بگذارید باید همه محتویات بیرونی رو هم به آن اضافه کنید؛ مثلاً افتتاحیه بینظیری درتاریخ سینما داشته است و این دو سه روز اول تمام رکوردها را جابجا کرده است. همین جوری من آمار گرفتم در شهر تهران 40 سینما و حدود 70 سالن این فیلم را نشان میدهند؛یعنی بیش از دو سوم ظرفیت نمایشی تهران فقط در اختیار این فیلم است؛ آن هم ظرفیت نمایشی مفید در همه ارکان و اجزایش.
وی همچنین گفت: اتفاقی که میافتد چیست؟ اگر یک خورده دقیق به مسأله نگاه کنید این فیلم با هیچ فرمولی و در هیچ شکلی هزینه ساختش را در داخل تأمین
نخواهد کرد؛ آیا بهتر نبود که یک تعداد سالنی که همه آنها سینما هستند و اصلاً برای این کارها تعبیه و درست شدهاند تا هر زمان که دلشان میخواست
این فیلم را نشان میدادند ولی ظرفیت نمایشی فیلمهای دیگر از آنها گرفته نمیشد، این حق از بینندهها و مردم که تعیینکننده واقعی سینما هستند،گرفته نمیشد که انتخاب دیگری نداشته باشند و مجبور باشند به هر کدام از سالنها که مراجعه میکنند از یک تایمی فقط باید یک فیلم را ببینند.
«علیرضا رئیسیان» کارگردان «دوران عاشقی» در پایان تأکید کرد: آن وقت، اتفاقی که در آینده میافتد این است که فیلمهای دیگری هم که با این شکل، مضامین و پروداکشن تهیه بشود قطعاً میخواهند یک قدم جلوتر بروند؛ چون این قدم اول است و در ادامه، آنهایی که مثل ما با سرمایه خصوصی و با یک نگاه مستقل و با یک گروه حرفهای فیلم میسازند جایگاهشان در کجای این سینما قرار میگیرد؟
«علیرضا رئیسیان» در پاسخ به پرسشی درباره همزمانی اکران فیلم سینمایی «دوران عاشقی» با فیلم «مجید مجیدی» و اختصاص 40 سینما و حدود 70 سالن به این فیلم گفت: یکی از دوستان همکارم به من گفت که شما در این زمینه چرا اعتراض نمیکنید؟ چون که فیلمساز جوان آقای ملاقلیپور به هروسیلهای که میتوانست اعتراض کرد و من به ایشان گفتم که در فضای مربوط به شغل خودم حتماً حرفم را خواهم زد؛ واقعیت این است که سکوت من نشانه اعتراض است نه رضایتمندی.
وی همچنین مطرح کرد:من به هیچ وجه از این وضعی که پیش آوردهاند رضایت ندارم؛ دلیلش هم خیلی روشن است و اصلاً بحث محتوای فیلم آقای مجیدی مطرح نیست
چون من این فیلم را ندیدهام و در مورد آن هیچ قضاوتی ندارم؛ بلکه در مورد شکل اجرای یک کاری است که حقوق دیگران را قصب کردهاند. به این دلیل که فیلمارزشمندی ساخته شده است و بینندگان موظف هستند بروند و این فیلم را ببینند.
رئیسیان در ادامه افزود: این در شرایطی اتفاق میافتد که تا هفته گذشته، فروش «دوران عاشقی» نه پایین آمده بود و نه حتی چهارشنبه که فیلم آقای مجیدی هم که قرار بود اکران بشود و اکران نشد و حالا دلایلش بماند؛ باز هم فروش ما نسبت به هفته قبل و هفته قبلتر از آن نه تنها به سمت پایین تغییری نداشت بلکه افزایش هم داشت.
وی در بخش دیگری از سخنانش تأکید کرد: این یعنی چی؟ یعنی اینکه شما فیلمی ساختهاید به گفته خود تهیهکننده و پخشکننده آن، 116 میلیارد تومان هزینه تولید آن شده در کنار امکانات و تجهیزات دیگری که در اختیارشان قرار گرفته است؛ که در این برآورد آنها را هم حساب نکردهاند و در زمانی که این فیلم تولید شده است با این پول میشد حدود 120 فیلم سینمایی ساخت. یعنی در آن موقع رقم تهیه بهترین فیلم حرفهای سینمای ایران نزدیک یک میلیارد تومان بود.
کارگردان فیلم سینمایی «دوران عاشقی» در ادامه تصریح کرد: بنابراین یک پروداکشن عظیم و پرخرج که حتی در هالیوود و سینمای جهان هم کمتر کارگردانهایی این شانس به آنها داده میشود که با این ارقام فیلم بسازند؛ در ابتدا قرار بود که پخش جهانی داشته باشد و در جشنوارهها حضور پیدا بکند ولی میبینیم که هر لحظه این اتفاق عقب میافتد تا تیر خلاص به سینه ما چند نفری میخورد که از قبل برنامهریزی کرده بودیم الان فیلممان اکران شود.
وی افزود: یعنی این فیلم، با این حجم سرمایهگذاری و حضور این افراد در اجرا و موضوع به این مهم و جذابی و میدانید که بحث من ماهیتی نیست و اینکه هیچ فیلمی در عالم نیست که مطلق بتوانیم بگوییم که کامل هست و همه این آراء و نظرات نسبی هستند. و در این فضای کوچک ظرفیت نمایش فیلمها در ایران جای میگیریم؛ اتفاقی که میافتد این است که همه این بازخوردها در اینجا تکلیفش روشن شود.
«علیرضا رئیسیان» در ادامه گفت: در حالی که واقعاً جایش اینجا نیست و ای کاش در بیرون مرزها همان چیزی که میگفتند اتفاق میافتاد؛ اول جهان اسلام، جهان غرب و ... همه این فیلم را در اشل وسیعتری میدیدند و در اینجا هم شکل طبیعی خود را پیدا میکرد. مثل همه فیلمهای دیگری که با ارزشهای خودش ساخته میشود. یعنی وقتی از فیلمی حمایت میکنید صدا و سیما تمام امکانات حمایتی خود از این فیلم را میگذارد و هیچ کدام از ما هم اعتراض نکردیم؛ ترجیح دادند که همه امکانات برای یک فیلم مهیا شود،شهرداری در سطح شهر تهران هم همانطور که همه شما میبینید بیشترین امکاناتی را که در طول تاریخ سینمای ایران بوده را در اختیار این فیلم قرار میدهد که باز هم مسألهای نیست. مسأله آنجاست که ظرفیت نمایشی فیلمهای دیگر را به دلیل اینکه این فیلم آمده و اکران شده است؛ از صاحبان آن آثار میگیرند و در اختیار آن قرار میدهند.
وی همچنین گفت: در اینجا چند مسأله اتفاق میافتد یکی اینکه بیننده دیگر حق انتخاب ندارد؛ برای نمونه روز پنجشنبه که مثل همیشه به سالنها سرکشی میکردم و با بینندهها فیلم را میدیدم، چون خوشبختانه من را نمیشناسند تاکنون با آنها به دفعات فیلم را تماشا کردهام. در یکی از این پردیسها و سالنها فیلم «دوران عاشقی» در سالن کوچکی اکران داشت و ساعت 6 بعدازظهر اکران ما و سانس ساعت 10 این فیلم نیز فول تمام شد. بنابراین اسم فیلم از روی صفحه بُرد سالن ورودی کنار رفت. از ساعت 7 بعدازظهر پنجشنبه تا 3:30 نصف شب همه کسانی که برای دیدن فیلم و خرید بلیط مراجعه میکردند فقط حق یک انتخاب داشتند؛ کجای این عدالت است؟ در حالیکه هماکنون پنج فیلم در معرض نمایش هستند و حداقل سه تا از آنها فروش خوبی دارند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: وقتی که تمام امکانات نمایشی سینما را در اختیار یک فیلم بگذارید باید همه محتویات بیرونی رو هم به آن اضافه کنید؛ مثلاً افتتاحیه بینظیری درتاریخ سینما داشته است و این دو سه روز اول تمام رکوردها را جابجا کرده است. همین جوری من آمار گرفتم در شهر تهران 40 سینما و حدود 70 سالن این فیلم را نشان میدهند؛یعنی بیش از دو سوم ظرفیت نمایشی تهران فقط در اختیار این فیلم است؛ آن هم ظرفیت نمایشی مفید در همه ارکان و اجزایش.
وی همچنین گفت: اتفاقی که میافتد چیست؟ اگر یک خورده دقیق به مسأله نگاه کنید این فیلم با هیچ فرمولی و در هیچ شکلی هزینه ساختش را در داخل تأمین
نخواهد کرد؛ آیا بهتر نبود که یک تعداد سالنی که همه آنها سینما هستند و اصلاً برای این کارها تعبیه و درست شدهاند تا هر زمان که دلشان میخواست
این فیلم را نشان میدادند ولی ظرفیت نمایشی فیلمهای دیگر از آنها گرفته نمیشد، این حق از بینندهها و مردم که تعیینکننده واقعی سینما هستند،گرفته نمیشد که انتخاب دیگری نداشته باشند و مجبور باشند به هر کدام از سالنها که مراجعه میکنند از یک تایمی فقط باید یک فیلم را ببینند.
«علیرضا رئیسیان» کارگردان «دوران عاشقی» در پایان تأکید کرد: آن وقت، اتفاقی که در آینده میافتد این است که فیلمهای دیگری هم که با این شکل، مضامین و پروداکشن تهیه بشود قطعاً میخواهند یک قدم جلوتر بروند؛ چون این قدم اول است و در ادامه، آنهایی که مثل ما با سرمایه خصوصی و با یک نگاه مستقل و با یک گروه حرفهای فیلم میسازند جایگاهشان در کجای این سینما قرار میگیرد؟