به گزارش مشرق، در تاریخ بازی های ایران و هندوستان بازیکنان عجیبی در میدان حاضر بوده و در تیم ملی فوتبال بازی کردند. بازیکنانی که یا نحوه رفتارشان یا نوع حضورشان و یا تعویضشان از حیث جذابیت جالب و عجیب بوده است.
این افراد عبارت بودند از:
1. عباس تنیده گر(1371 ـ 1390): مرحو م عباس تنیده گر معروف به عباس سیاه در اولین بازی 2 تیم در شهریور 1320 بازی می کرد. مرحوم تنیده گر که در مصاحبه ای که سال 64 با او انجام شد گفت: روزی که با هندی ها بازی کردیم، همه فکر می کردند من هندی هستم و به علت رنگ نزدیک پیراهن های 2 تیم بازیکنان هندی گاهی به اشتباه به من پاس می دادند.
2. حسینعلی سرودی( 1372 ـ 1301): در بازی های آسیایی 1951 دهلی نو سرودی برای تیم ملی در دیدار فینال برابر هندوستان به میدان آمد. او در این فینال، بازی جانانه ای انجام داد. جالب اینکه او بسکتبالیست بوده و در همین بازی های برای تیم ملی بسکتبال به میدان آمده بود! سرودی بعدها رئیس هر 2 فدراسیون فوتبال و بسکتبال شد.
3. پرویز دهداری: بعد از مدت ها که طلسم شده بود، در باخت 3 ـ یک برابر هند در بازی سال 1338، گل زد. دهداری باز هم گل نزد تا در بازی برگشت رقابت ها، 2 ـ یک بردیم و دهداری زننده هر 2 گل تیم ملی بود. مردی که بازی به بازی جلوی هندی ها طلسمش می شکست برابر هند، همیشه هم راضی و خشنود نبود بلکه در سال 1343 در آستانه بازی تیم ملی فوتبال برابر هند که آخرین حریف در راه رسیدن به المپیک 1964 توکیو بود مصدوم شد و به میدان نرفت و نتوانست باز هم به هندی ها گل بزند.
4. گودرز حبیبی: با مصدومیت محمد رنجبر و محراب شاهرخی، در بازی برابر هند در آسیایی 1966 بانکوک به میدان آمد. او در این بازی که با برد 4 ـ یک ایران را توام شد، اولین برادران فوتبالیست تیم ملی را ساختند. بعدها شاهرخ و شاهین بیانی و قبل از آن فریدون و مسعود معینی و البته سال ها بعد مهدی و مرتضی فنونی زاده و فرهاد و فرزاد مجیدی برای تیم ملی بازی کرده بودند.
5. وحید قلیچ: گلر پرسپولیس که سال 69 با آمدن سعید عزیزیان ذخیره شده بود، در بهار 70 خوش درخشید. عزیزیان که مصدوم بود و بعد از او عابدزاده هم مصدوم شد تا در غیاب عابدزاده و عزیزیان در مقدماتی جام ملت های 1992 به تیم دعوت شد تا ذخیره غلامپور باشد. او که می دانست دیگر به تیم ملی با بازگشت عابدزاده دعوت نمی شود با خواهش از پروین خواست تا به بازی برود و پروین هم 11 دقیقه فرصت بازی به او داد.
این افراد عبارت بودند از:
1. عباس تنیده گر(1371 ـ 1390): مرحو م عباس تنیده گر معروف به عباس سیاه در اولین بازی 2 تیم در شهریور 1320 بازی می کرد. مرحوم تنیده گر که در مصاحبه ای که سال 64 با او انجام شد گفت: روزی که با هندی ها بازی کردیم، همه فکر می کردند من هندی هستم و به علت رنگ نزدیک پیراهن های 2 تیم بازیکنان هندی گاهی به اشتباه به من پاس می دادند.
2. حسینعلی سرودی( 1372 ـ 1301): در بازی های آسیایی 1951 دهلی نو سرودی برای تیم ملی در دیدار فینال برابر هندوستان به میدان آمد. او در این فینال، بازی جانانه ای انجام داد. جالب اینکه او بسکتبالیست بوده و در همین بازی های برای تیم ملی بسکتبال به میدان آمده بود! سرودی بعدها رئیس هر 2 فدراسیون فوتبال و بسکتبال شد.
3. پرویز دهداری: بعد از مدت ها که طلسم شده بود، در باخت 3 ـ یک برابر هند در بازی سال 1338، گل زد. دهداری باز هم گل نزد تا در بازی برگشت رقابت ها، 2 ـ یک بردیم و دهداری زننده هر 2 گل تیم ملی بود. مردی که بازی به بازی جلوی هندی ها طلسمش می شکست برابر هند، همیشه هم راضی و خشنود نبود بلکه در سال 1343 در آستانه بازی تیم ملی فوتبال برابر هند که آخرین حریف در راه رسیدن به المپیک 1964 توکیو بود مصدوم شد و به میدان نرفت و نتوانست باز هم به هندی ها گل بزند.
4. گودرز حبیبی: با مصدومیت محمد رنجبر و محراب شاهرخی، در بازی برابر هند در آسیایی 1966 بانکوک به میدان آمد. او در این بازی که با برد 4 ـ یک ایران را توام شد، اولین برادران فوتبالیست تیم ملی را ساختند. بعدها شاهرخ و شاهین بیانی و قبل از آن فریدون و مسعود معینی و البته سال ها بعد مهدی و مرتضی فنونی زاده و فرهاد و فرزاد مجیدی برای تیم ملی بازی کرده بودند.
5. وحید قلیچ: گلر پرسپولیس که سال 69 با آمدن سعید عزیزیان ذخیره شده بود، در بهار 70 خوش درخشید. عزیزیان که مصدوم بود و بعد از او عابدزاده هم مصدوم شد تا در غیاب عابدزاده و عزیزیان در مقدماتی جام ملت های 1992 به تیم دعوت شد تا ذخیره غلامپور باشد. او که می دانست دیگر به تیم ملی با بازگشت عابدزاده دعوت نمی شود با خواهش از پروین خواست تا به بازی برود و پروین هم 11 دقیقه فرصت بازی به او داد.
