به گزارش مشرق، "امی آیالون" از مقام های سابق امنیتی رژیم صهیونیستی در مطلبی در روزنامه نیویورک تایمز نوشت: روز بعد از دستیابی به توافق هسته ای بین قدرت های جهانی و ایران در ماه جولای، کمیته دفاع و امور خارجی کنست اسرائیل، از دولت نتانیاهو خواست تا از نزدیک اجرای دقیق توافقنامه را پیگیری کند تا از این مساله مطمئن شود که ایران به دنبال گول زدن جامعه جهانی مانند گذشته نیست و از این راه اتحاد تاریخی خود با آمریکا را تقویت کند.
در این مطلب آمده است: اوایل اوت، حدود 70 نفر از مقام های سابق نظامی اسرائیل، که خود من هم جزو آنها بودم، نامه سرگشاده ای را برای بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل ارسال کردند و از وی خواستند تا توافق هسته ای ایران را بپذیرد. ما از دولت خواستیم تا اعتماد مجددی را ایجاد کند و همکاری سیاسی و امنیتی با آمریکا را ارتقا دهد.
چیزی که من و سایر امضاکنندگان نامه با آن مخالف هستیم، منازعه آشکار و علنی نتانیاهو با رئیس جمهور آمریکا است، دقیقا به این علت که این مساله همکاری برای نظارت بر ایران را محدود خواهد کرد. نتانیاهو باید این مساله را به رسمیت بشناسد که پیمان هسته ای یک توافق انجام شده است.
وی باید از منازعه و تنش آشکار با دولت اوباما پرهیز کند. در غیر این صورت، نتانیاهو به اتحادی که برای امنیت اسرائیل طی دهه های اخیر حیاتی و ضروری بوده، ضربه وارد می کند و قدرت دفاعی اسرائیل را تضعیف خواهد کرد. از بین بردن توافقنامه موجب از بین رفتن رهبری آمریکا در خاورمیانه خواهد شد و این مساله به ضرر امنیت اسرائیل خواهد بود.
اسرائیل باید به جای منازعه با دولت اوباما، با واشنگتن همکاری کند تا برای مقابله با چالش هایی که توافق هسته ای به وجود می آورد، و همین طور برای جهان پس از توافق هسته ای آماده باشند. دستاورد توافق پس از 15 سال بستگی به گام هایی دارند که امروز آمریکا و اسرائیل برمی دارند.
تصور در اسرائیل این است که ایران توافقنامه را نقض می کند، بنابر این ما نباید فریب بخوریم. آمریکایی ها باید این مساله را به رسمیت بشناسند که نگرانی اسرائیل نسبت به انگیزه های ایران، واقعی و مشروع است.
اسرائیل باید به جای مبارزه با توافق هسته ای، با آمریکا و سایر اعضای جامعه بین المللی همکاری کند تا سطح اطلاعات خود نسبت به ایران را ارتقا دهد. نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی کافی نیست. برای دستیابی به بهترین اطلاعات، ما باید بالاترین سطح همکاری اطلاعاتی را داشته باشیم. این مساله به سادگی امکان پذیر نخواهد بود اگر دولت های آمریکا و اسرائیل روابطی پرتنش داشته باشند.
آمریکا و اسرائیل همچنین باید برای روزی آماده باشند که بفهمند آمریکا توافقنامه را نقض کرده است. برای واکنش موثر به نقض توافقنامه با استفاده از اقدامات نظامی، سیاسی و اقتصادی، طرح ما نه تنها باید شامل آمریکا و اسرائیل شود، بلکه باید شامل اروپایی ها نیز بشود و همین طور همسایگان ما در خاورمیانه مثل مصر، اردن و عربستان سعودی، که ایران هسته ای را یک تهدید می دانند.
برای دستیابی به بازدارندگی واقعی، ما باید یک گزینه نظامی معتبر را آماده کنیم. آمریکا و اسرائیل به این نتیجه رسیده اند که چنین عملیاتی پیش از مذاکره، قابل توصیه نیست. با توجه به اینکه غرب در مواجهه با برنامه اتمی ایران از دیپلماسی و تحریم اقتصادی استفاده کرده، بنابر این هر گونه نقض توافق از سوی ایران می تواند حملات نظامی را به عنوان یک ابراز مشروع مطرح کند.
مهمترین مساله این است که ما باید مطمئن شویم که هر اقدام نظامی باید از حمایت گسترده شامل حمایت همسایگان ما در خاورمیانه برخوردار باشد. اقدام نظامی باید یک واکنش بین المللی منطقی به نقض توافق از سوی ایران باشد و نباید این طور وانمود شود که این اقدام نظامی تنها با هدف دفاع آمریکا از اسرائیل خواهد بود.
در این مطلب آمده است: اوایل اوت، حدود 70 نفر از مقام های سابق نظامی اسرائیل، که خود من هم جزو آنها بودم، نامه سرگشاده ای را برای بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل ارسال کردند و از وی خواستند تا توافق هسته ای ایران را بپذیرد. ما از دولت خواستیم تا اعتماد مجددی را ایجاد کند و همکاری سیاسی و امنیتی با آمریکا را ارتقا دهد.
چیزی که من و سایر امضاکنندگان نامه با آن مخالف هستیم، منازعه آشکار و علنی نتانیاهو با رئیس جمهور آمریکا است، دقیقا به این علت که این مساله همکاری برای نظارت بر ایران را محدود خواهد کرد. نتانیاهو باید این مساله را به رسمیت بشناسد که پیمان هسته ای یک توافق انجام شده است.
وی باید از منازعه و تنش آشکار با دولت اوباما پرهیز کند. در غیر این صورت، نتانیاهو به اتحادی که برای امنیت اسرائیل طی دهه های اخیر حیاتی و ضروری بوده، ضربه وارد می کند و قدرت دفاعی اسرائیل را تضعیف خواهد کرد. از بین بردن توافقنامه موجب از بین رفتن رهبری آمریکا در خاورمیانه خواهد شد و این مساله به ضرر امنیت اسرائیل خواهد بود.
اسرائیل باید به جای منازعه با دولت اوباما، با واشنگتن همکاری کند تا برای مقابله با چالش هایی که توافق هسته ای به وجود می آورد، و همین طور برای جهان پس از توافق هسته ای آماده باشند. دستاورد توافق پس از 15 سال بستگی به گام هایی دارند که امروز آمریکا و اسرائیل برمی دارند.
تصور در اسرائیل این است که ایران توافقنامه را نقض می کند، بنابر این ما نباید فریب بخوریم. آمریکایی ها باید این مساله را به رسمیت بشناسند که نگرانی اسرائیل نسبت به انگیزه های ایران، واقعی و مشروع است.
اسرائیل باید به جای مبارزه با توافق هسته ای، با آمریکا و سایر اعضای جامعه بین المللی همکاری کند تا سطح اطلاعات خود نسبت به ایران را ارتقا دهد. نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی کافی نیست. برای دستیابی به بهترین اطلاعات، ما باید بالاترین سطح همکاری اطلاعاتی را داشته باشیم. این مساله به سادگی امکان پذیر نخواهد بود اگر دولت های آمریکا و اسرائیل روابطی پرتنش داشته باشند.
آمریکا و اسرائیل همچنین باید برای روزی آماده باشند که بفهمند آمریکا توافقنامه را نقض کرده است. برای واکنش موثر به نقض توافقنامه با استفاده از اقدامات نظامی، سیاسی و اقتصادی، طرح ما نه تنها باید شامل آمریکا و اسرائیل شود، بلکه باید شامل اروپایی ها نیز بشود و همین طور همسایگان ما در خاورمیانه مثل مصر، اردن و عربستان سعودی، که ایران هسته ای را یک تهدید می دانند.
برای دستیابی به بازدارندگی واقعی، ما باید یک گزینه نظامی معتبر را آماده کنیم. آمریکا و اسرائیل به این نتیجه رسیده اند که چنین عملیاتی پیش از مذاکره، قابل توصیه نیست. با توجه به اینکه غرب در مواجهه با برنامه اتمی ایران از دیپلماسی و تحریم اقتصادی استفاده کرده، بنابر این هر گونه نقض توافق از سوی ایران می تواند حملات نظامی را به عنوان یک ابراز مشروع مطرح کند.
مهمترین مساله این است که ما باید مطمئن شویم که هر اقدام نظامی باید از حمایت گسترده شامل حمایت همسایگان ما در خاورمیانه برخوردار باشد. اقدام نظامی باید یک واکنش بین المللی منطقی به نقض توافق از سوی ایران باشد و نباید این طور وانمود شود که این اقدام نظامی تنها با هدف دفاع آمریکا از اسرائیل خواهد بود.
