در تایید این مطلب باید به این موضوع اشاره کنم که ما افرادی را داشتیم که در طول اسارت با فراگیری چند زبان زنده دنیا، گامی ارزشمند در جهت ارتقای سطح کیفی و کمی اطلاعاتشان برداشتند و ثابت کردند که ادعای کارشناسان و متخصصان غربی بر کم بهره بودن و عدم استفاده از نیروهای اسارت باطل است.
به طوری که در حال حاضر می بینیم بسیاری از بچه های اسیر در پست های مهم کشور مشغول خدمت گزاری و ادای دین به آرمان و اقلابشان هستند. اما مورد عجیبی که خود من شخصا تجربه کردم ارتقای یکی از بچه ها و رشد و تعالی علمی و فکری وی بود که حقیقتا موجب تحسین و تکریم دوست و دشمن بود؛ برادری داشتیم که به هنگام اسارت حتی قادر به نوشتن نام خود نبود.
اما با مرارت و تلاش شبانه روزی و از طرفی با مساعدت و یاری دیگر عزیزانی که در گروه آموزش فعال بودند توانست در مراحل پایانی دوران اسارت به عنوان مترجم صلیب سرخ خدمت قابل توجهی به همه بچه ها نمود و مایه سربلندی همه ما باشد.
راوی: آزاده فتاح محمدی /سایت جامع آزادگان