گروه فرهنگی مشرق: علی بن مهزیار از اصحاب امام جواد علیه السلام می گوید شخصی  به نام محمد بن حمزه غنوی که در زندان بود، به من نامه نوشت و تقاضا کرد تا نامه ای به محضر امام جواد بنویسم و از ایشان درخواست کنم تا دعایی را که موجب گشایش در کارها و رفع گرفتاری ها باشد، معرفی فرماید.
علی بن مهزیار ادامه می دهد من درخواست محمد بن حمزه را اجابت کردم و به امام نامه نوشتم. حضرت در پاسخ من نوشت: در باره دعایی که محمد بن حمزه درخواست کرده است تا بدان گشایش درکارهایش ایجاد شود، به او بگو که به خواندن این دعا مواظبت داشته باشد و مکرر (به خصوص بعد از نمازها) آن را بخواند:  
يَا مَنْ يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ لَا يَكْفِي مِنْهُ شَيْ‏ءٌ اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي مِمَّا أَنَا فِيهِ
(ای خدایی که از هر چیزی بی نیازی و همه به تو نیازمندند، در مورد آنچه مرا غمگین و نگران کرده است، یاری ام فرما.)
من امیدوارم غم و نگرانی او ان شاء الله برطرف شود.
علی بن مهزیار می افزاید: من دعا را به محمد بن حمزه آموختم و او بعد از مدت اندکی از زندان بیرون آمد.
(منبع: کافی، ج 2 ص 560)