به گزارش مشرق، زمانی وقتی اسم دست فروش به گوشمان می رسید این تصور در ذهن تداعی می شد
که فرد یا افرادی هستند با بساطی پهن شده در پیاده راها که اجناسی را به
مشتریان ارائه می دهند. اما اکنون بسیاری از این افراد را در وسایل نقلیه
عمومی می بینیم. قبلا علت اصلی حضور دستفروشان در پیاده راه ها را مشکلات
اقتصادی و بیکاری افراد می دانستیم. اما اکنون علت چیست؟ مشکل اقتصادی،
درآمد پایین، کشب درآمد بیشتر یا تفریح؟ رواج دستفروشی زنان
زمانی برخی از افراد دستفروش با دیدن ماموران بساط خود را جمع می کردند و از فروش اجناس خود تا مدت زمان کوتاهی منصرف می شدند، اما به محض دور شدن مامور از محل دوباره بساط خود را پهن می کردند! این بی خیالی و بی تفاوتی بین دستفروشان مرد باعث شد تا زنان هم در کنار آنها بدون ترس و هراسی به دستفروشی مشغول شوند.
مدت هاست که دستفروشی زنان هم به امری عادی تبدیل شده است، به طوریکه بعد از بساط کردن در پیاده راه ها با کوله پشتی های اجناس خود راهی مترو و اتوبوس شدند و نوعی کار و کاسبی سیار برای خود به راه انداختند. با ورود با واگن های مترو دختران جوان و خانم های مسن را می بینیم که مشغول فروش انواع و اقسام اجناس هستند. هر کسی با صدای بلندتر و تبلیغ جنس خود می خواهد از دیگری پیشی بگیرد و کالای خود را به فروش برساند.
وقتی می خواهیم وارد واگن های مترو شویم کافی است کمی دقت کنیم تا ببینیم دستفروشان با انواع کالای رنگی و متنوع منتظر هستند تا در واگن باز شود و آنها با کوله پشتی، ساک و کیسه های اجناس، به سرعت وارد واگن شوند و برای این کار از هیچ نوع فشار و هول دادنی هم دریغ نمی کنند!
گفتگو با چند نفر از دستفروشان داخل مترو به بررسی این موضوع می پردازد؛
مترو مرکز خرید مناسبی است
خانمی حدود چهل ساله با چرخ دستی خود وارد واگن می شود و پوشاک زنانه را به فروش می رساند. وی با لبخند رضایت بخشی گفت: اکثر مشتری های من در مترو هستند و با تماس تلفنی خود را به ایستگاهی که هستند می رسانم، تا جنس مورد نظر خود را خریداری کنند. هم چنین اضافه کرد: مشتریانی هستند که از ابتدای خط مترو سوار می شوند و تا انتهای مترو تغییر مسیر نمی دهند و فقط برای خرید از مترو استفاده می کنند!
دختر جوانی که به فروختن زیورآلات مشغول بود گفت: من دانشجوی شهرستان هستم و برای گذران زندگی و خرج تحصیل دستفروشی می کنم!
دختر جوان دیگری با ظاهری کاملا آراسته و متفاوت از دیگران که شباهتی به دستفروشان ندارد گفت: به خاطر مشکلات و مسایل اقتصادی این کار را انجام می دهم و برای اینکه جلب توجه بیشتری برای فروش اجناسم داشته باشم با ظاهری متفاوت از دیگران به کارم مشغول هستم.
خانم مسنی که به سختی کیسه خوراکی های خود را حمل می کرد با قیافه ی خسته و ناراحتی گفت: به خاطر مسایل و مشکلات سخت مالی و اجبار به این کار روی آورده ام. چون فرزندانم شغل مناسبی ندارند و پدرشان هم در قید حیات نمی باشد.
بادرآمد پایین وارد مترو نمی شویم
دو نفر دختر جوان و بانشاط که مسئول فروش لوازم آرایش بودند گفتند: اگر ما در ماه حدود 900 میلیون در آمد نداشته باشیم وارد مترو نمی شویم، چون از نظر مالی برایمان رقمی پایین تر از این مبلغ صرف نمی کند.
دستفروشی همراه مغازه داری
از خانم شک پوشی که زیورآلات و نقره های زیبایی می فروخت پرسیده شد آیا از سطح درآمد خود راضی است؟ وی گفت: بله چرا ناراضی باشم! من مغازه دار هستم، وقتی اجناسم تک می شود با قیمت مناسب در مترو به فروش می رسانم. البته از نظر ایشان فروش دستبند با قیمت هفتاد هزار تومان در مترو قیمت مناسبی بود!
نارضایتی دستفروشان از همکاران خود
با چند نفر از خانم های مسن که با کوله بار اجناسشان در سالن مترو منتظر رسیدن واگن بودند به گفتگو پرداختیم. از آنها پرسیده شد آیا فروشندگان با هم متحد هستند و دچار مشکل نمی شوند؟ که گویا منتظر بودند کسی این وسال را بپرسد تا شروع به درددل کنند. یکی از آنها گفت: ما چندین سال است به خاطر مشکلاتی مالی که داریم مشغول این کار هستیم، اما متاسفانه اکنون تعداد دستفروشان افزایش یافته، در بین ما دختران بی هویت و فراری هم به چشم می خورد و با حضورشان، بازار کار مار دچار مشکل کرده اند و دید مردم را نسبت به ما تغییر داده اند.
برخی از زنانی که به دستفروشی روی آورده اند به خاطر اجبار، مشکلات اقتصادی و فراهم کردن نیازهای زندگی شان است. برخی دیگر هم به دلایلی از قیبل فوت، زندانی شدن همسر، جدایی، اعتیاد همسر و یا از دست دادن سرپرست خانواده خود به دستفروشی مشغول شده اند. در بین دخترانی که به دستفروشی روی آورده اند هم دلایل خود را دارند. آنها به دلیل فوت سرپرست خانواده یا از کار افتادگی او و ناتوانی مادر دستفروشی می‌کنند و به نان‌آور خانه تبدیل شده‌اند.
تعداد کمی از این زنان هم برای داشتن استقلال مالی، تفریح، فرار از بی درآمدی و تامین مخارج زندگی با دوستان یا اعضای خانواده شان و دسته جمعی وارد مترو می شوند و دستفروشی می کنند.
نکته جالب و قابل توجه این است که تا چند سال قبل تعداد انگشت شماری دستفروش در مترو به چشم می خورد، اما اکنون آنها طوری با یکدیگر ارتباط برقرار کرده اند که به صورت متحد در کنار هم مشفول به کار شده اند و اتحاد و انجسام را به خوبی می توان بین آنها مشاهده کرد، حتی در برخی موارد افراد قدیمی تازه وارد ها رابرای فروش راهنمایی می کنند.
به نکته جالبی می توان اشاره کرد؛ اکثر دستفروشان برای تایید و فروش اجناس خود با اطمینان کامل می گویند ضمانت کار ما شماره تلفنی است که در اختیار مشتریان قرار می دهیم. حال تا چه زمان آن شماره تلفن اعتبار دارد فقط خود صاحب خط می داند!
با وجود بازارهایی برای فروشندگان مترو، نه نتها تعداد آنها کاهش نیافته بلکه با افزایش چشمگیری نیز روبرو بوده است، دستفروشان بر این باور هستند که هیچ بازاری مثل مترو با انبوه مشتری روبرو نیست! و برای آنها چه جای بهتر از مترو برای کسب درآمد.
آنچه مسلم است دستفروشي در مترو، واقعيتي عيان شده از ضعف دولت‌ها در سياست‌هاي اشتغالزايي، بخصوص براي قشر ضعيف جامعه است و از اين رو بسياري از كارشناسان بر اين عقيده هستند انتقادي به كل اين اتفاق وارد نيست؛ در واقع اگر، انتقادي هم باشد متوجه مسئولان و سياست گذاران خواهد بود.
منبع: خبرایرانی
