محمد بن سلمان البته همان جوان خام و بی تجربه و قدرت طلبی است که حدود ۱۸۰ روز است ملت مطلوم یمن به فرمان او به خاک و خون کشیده شده اند.

این جنگ قدرت که از همان فردای انتصاب بن نایف به منصب ولیعهدی سعودی آغاز شد و بسیاری از آن به عنوان پاشنه آشیل حکومت سعودی در دوران «ملک سلمان» یاد کردند، حداقل در چندین مرحله خودنمایی کرده است، که مهمترین آن برکناری «سعد الجبری» مسئول تحقیقات دربار و فرد نزدیک به شخص ولیعهد بود.

به بیان بهتر؛ پس از مرگ «عبدالله بن عبدالعزیز» و روی کار آمدن ملک سلمان، زلزله سیاسی در ارکان قدرت دربار آل سعود تنها به برکناری دو شاهزاده قدرتمند دربار یعنی «مقرن» و «متعب» منتهی نشد و از همان ابتدا جناح سیاسی مخالف ولیعهد جدید به رهبری فرزند پادشاه سعودی دست به کار شد تا به هر طریقی ملک سلمان را به بی کفایتی شخص بن نایف مجاب کند.

این سناریوی از پیش نوشته شده؛ البته در موسم حج امسال دامان حجاج دلباخته حرم امن الهی را گرفته و بیش از یک و نیم میلیون مسلمان در آتش قدرت طلبی و دعوای خانوادگی آل سعود گرفتار آورده است. سناریویی که از پس چند مرحله ـ حادثه سقوط جرثقیل، آتش گرفتن چندین هتل، سقوط پنکه سقفی در سعی صفا و مروه، حادثه قطار شهری حامل حجاج و... ـ به فاجعه صحرای منا منجر شد.

بر این اساس و چنانچه از مدت ها قبل برخی منابع اعلام کرده بودند که پادشاه سعودی بعد از مراسم حج امسال ولیعهد را برکنار و پسرش را به عنوان جایگزین خود معرفی خواهد کرد، به نظرمی رسد که سناریوی بی کفایت نشان دادن بن نایف فاجعه منا را رقم زده باشد، به ویژه آنکه با توجه به انتشار برخی اخبار مبنی بر بستن راه حجاج برای عبور محمد بن سلمان از آن منطقه به عنوان علت اصلی بروز این فاجعه، معلوم نیست به چه دلیلی این کاروان پر تعداد در این ازدحام قصد عبور از آن محل را داشته است!

نکته آنکه؛ در پی بروز این اتفاق، ملک سلمان با هدف سرپوش گذاشتن بر نقش مقصر اصلی حادثه یعنی پسرش، بلافاصله حکم گردن زدن ۲۸ مامور حاضر در محل را صادر کرده است.

بر این اساس؛ به نظر می رسد که بی کفایتی آل سعود در پذیرایی مناسب از مهمانان حرم امن الهی و شعله ور شدن جنگ قدرت در عربستان، دلیل اصلی قربانی شدن حدود ۲۰۰۰ تن از حجاج طی هفته های اخیر در سرزمین حجاز بوده است. بنابراین می طلبد که علاوه بر سازمان های بین المللی، رهبران جهان اسلام نیز به وظیفه خود در قبال این بی مسئولیتی آل سعود عمل کرده و مسئله را تا رسیدن به نتیجه روشن و مطلوب پیگیری کنند.

شاید امروز دوباره باید طنین جاودانه خمینی کبیر (ره) را از دل تاریخ بشنویم، آن گونه که پس از حادثه خونین سال ۶۷ مکه فرمود: «آنها به دست خود اسباب افتضاح و رسوایی خود را فراهم نمودند... ما اگر می خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کعبه داران کنونی لیاقت میزبانی سربازان و میهمانان خدا را ندارند و جز تأمین آمریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنها کاری از دستشان بر نمی آید، بدین خوبی نمی توانستیم بیان کنیم... و به این اندازه که کارگزاران بی اراده حاکمیت سعودی در این قساوت و بی رحمی عمل کردند، موفق نمی شدیم.»