این موشک یکی از جدیدترین دستاوردهای اعلام شده دفاعی ایران در بخش سلاح های ضد زره محسوب می شود که توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروی های مسلح ساخته شده و در تیر ماه سال 1391 رونمایی شد.
بر اساس اطلاعات اعلام شده از این موشک، دهلاویه برد موثری بین 100 الی 5500 متر دارد. این برد، این موشک را از برد عملیاتی تمام توپ های نصب شده بر روی تانک های عملیاتی حال حاضر در جهان خارج می کند. در بحث هدایت نیز این موشک از سیستم هدایتی لیزری نیمه خودکار، فرمان به خط و موج سواری لیزری دید بهره می برد. در این روش کاربر مورد نظر پرتویی از لیزر را به سمت هدف تابانده و تا لحظه برخورد باید تابش لیزر را بر روی هدف حفظ کند.
موشک ضد زره دهلاویه
از نکات مثبت این سامانه هدایتی این است که در لحظات اولیه لزومی بر تاباندن یک لیزر نیرومند به هدف که ممکن است باعث فعال شدن سامانه های دفاع متقابل زره پوش شود، نیست و موشک مورد نظر نیز صرفا بر روی موج لیزری که از پشت و از سمت لانچر با آن در ارتباط است حرکت کرده و به نسبت بسیاری از اقدامات متقابل ایمن است.
پرتابگر موشک دهلاویه
وزن سر جنگی این موشک 6.8 کیلوگرم بوده و از نوع دو مرحله ای است و توان نفوذ در 1000 الی 1200 میلی متر زره را دارد که البته این میزان مربوط به بعد از عبور از زره های واکنش گر است. وجود سر جنگی دو مرحله ای یکی از توانایی های مناسب این موشک برای مقابله با تانک ها و یا زره پوش های مجهز به زره های چند لایه است. سر جنگی مرحله اول وظیفه نابودی لایه های اولیه مثل زره های واکنشگر را داشته و مرحله دوم نیز به داخل هدف نفوذ کرده و آن را نابود می کند.
سرعت این موشک در حدود 250 متر بر ثانیه بوده و مدت زمان پرواز آن در بیشینه برد در حدود 22 ثانیه است. وزن موشک و پرتابگر آن بر روی هم 27 کیلوگرم است. هر موشک در پرتابگرهای استوانه ای شکل یک بار مصرف قرار گرفته است که نیروهای پیاده توان حمل آن را دارند. معمولا تیم های ضد زره کورنت از 2 یا 3 نفر تشکیل می شوند. مدت زمان بارگذاری هر موشک بر روی لانچر در حدود 30 ثانیه و در هر دقیقه می توان یک یا دو تیر موشک را شلیک کرد. این موشک در دمای منفی 20 الی مثبت 60 درجه سانتی گراد توان فعالیت دارد.
مقایسه دهلاوه با سایر موشک های ضد زره نزاجا
از جمله خانواده موشک های ضدزره فعلی در نزاجا، موشک های توسن می شود. یک مقایسه با مشخصات موشک توسن نشان دهنده برتری خاص موشک دهلاویه است. موشک توسن از هدایت سیمی بهره برده و 26.5 کیلوگرم جرم دارد که 3.2 کیلوگرم از آن مربوطه به سرجنگی است. برد آن بین 70 تا 4000 متر، بیشینه سرعت آن به کمک پیشران سوخت جامدش 200 متر بر ثانیه و میزان نفوذ آن در عمق زره تا 670 میلیمتر است. برد این موشک در شب به 2500 متر می رسد.
موشک توسن در خدمت نزاجا
با یک مقایسه ساده بین این اعداد مشخص می شود که موشک دهلاویه برتری آشکاری بر توسن داشته و می تواند نیازهای ضد زره نزاجا در بحث عملیاتهای ضد زره را فضای نبردهای جدید تامین کند. آنچه که از اعداد اعلام شده مربوط به موشک دهلاویه برداشت می شود این نکته است که کلیه تهدیدات زرهی که توسط برخی کشورهای فرامنطقه ای در اطراف ایران وجود دارند با استفاده از این موشک از بین خواهند رفت.
در حقیقت ایران با طراحی و ساخت موشک ضد زره دهلاویه خود را به یک موشک استاندارد ضد زره مجهز کرده است که توان مقابله با تمامی تانک های پیشرفته حال حاضر دنیا را دارد. اما نکته جالب در بحث موشک دهلاویه است که است که مشخصات این موشک و شکل ظاهری آن شباهت زیادی به موشک کورنت روسی دارد. موشک ضد زره روسی کورنت تا به امروز سابقه از کار انداختن تانک آمریکایی آبرامز و همچنین تانک اسراییلی مرکاوا در جریان جنگ 33 روزه را دارد.
موشک ضد زره روسی کورنت
اولین بار موشک کورنت به سال 2003 میلادی در عراق چندین دستگاه تانک آبرامز و نفربرهای بردلی ارتش آمریکا را از کار انداخت. اما اوج کار این موشک که شهرت جهانی را برای آن کسب کرد جنگ 33 روزه بود که در طی آن مبارزان حزب الله لبنان با کمک این موشک موفق شدند تا تعداد زیادی از تانک های پیشرفته مرکاوای اسراییلی را نابود کنند. در سالهای اخیر کشورهای زیادی از جمله ترکیه و یونان که از اعضای ناتو نیز به شمار می آیند این موشک را خریداری کرده و وارد خدمت کردند.
این موشک در حمله گسترده نیروهای سعودی به کشور یمن نیز نقش مهمی داشته و توانسته تجهیزات زرهی سعودی ها را منهدم کند. با توجه به دستیابی متخصصان دفاعی کشورمان به این سلاح مهم و تاثیرگذار و همچنین تولید انبوه آن در داخل کشور، می توان امیدوار بود که علاوه بر تقویت سرپنجه های دفاعی کشورمان در مرزهای زمینی، در صورت نیاز رزمندگان جبهه مقاومت نیز یادگاری های تاریخی را با "دهلاویه" برای دشمنان ثبت کنند.