او پس از اتمام انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و روی کار آمدن دولت حسن روحانی، با راه‌اندازی بنیاد «امید ایرانیان» فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود را برای ورود به عرصه انتخابات مجلس دهم سامان داد و امروز پرتلاش‌ترین چهره‌ این روزهای اصلاح‌طلبان برای رقابت های انتخاباتی مجلس دهم شمار می رود. او اين بار كناربرو نيست و سودای ریاست مجلس دهم را دارد و می‌خواهد رهبری اصلاح طلبان در رقابت‌های انتخابات مجلس دهم را بر عهده بگیرد.[1]

همین محبوبیت در بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان و فعالیت جدی عارف برای انتخابات پیش رو موجب شد تا کار برای احزابی چون کارگزاران سخت شود و کارگزارانی ها متوسل به تریبون های رسانه ای خود برای تغییر در سرلیست اصلاح طلبان شوند.

آنها به علت دسترسی به منابع مالی و رسانه های قابل توجه تلاش می کنند تا به واسطه ارتباط نزدیک با بدنه دولت و همچنین حمایت ویژه هاشمی رفسنجانی، سهم اصلی سفره انتخابات را از آن خود کنند.

همین تلاش بی حد و وصف کارگزاران برای به میدان آوردن «ناطق نوری» و کنار زدن «محمدرضا عارف» از محوریت لیست اصلاح طلبان داد حامیان عارف را در آورد به صورتی که علیرضا خامسیان چهره نزدیک به محمدرضا عارف به این رویکرد کارگزارانی ها واکنش نشان داد و آن را دریوزگی سیاسی خواند.

علیرضا خامسیان در پاسخ به سوالی درخصوص حمایت اصلاح طلبان از کانداتوری چهره‌های اصولگرا مانند ناطق نوری و لاریجانی در انتخابات مجلس آینده گفت: اگر به قاعده دموکراسی معتقدیم پس باید بپذیریم که هر رسانه دیدگاه های خود را به صورت شفاف مطرح کند ولی اصحاب رسانه باید مراقبت کنند جای مردم تصمیم نگیرند.

وی با بیان اینکه بلایی که متاسفانه چند صباحی است برخی احزاب و رسانه‌ها به آن مبتلا شده اند نگاه کاسبکارانه به انتخابات و به تبع آن برخی شخصیت‌های سیاسی است، اظهار داشت: با پروپاگاندای رسانه‌ای تلاش می کنند یک چهره سیاسی را برای حضور در عرصه انتخابات مطرح و ترقیب کند تا در آینده بتواند برخی منویات اقتصادی و بعضا سیاسی را از آن فرد مطالبه کند.

خامسیان تاکید کرد: متاسفانه مطالبی که اخیرا از سوی برخی فعالان حزبی و رسانه ای نگاشته شده است چیزی جز دریوزگی سیاسی نیست.[3]

این چهره نزدیک به محمدرضا عارف در واکنش به بخشی از سرمقاله اخیر یکی از هفته نامه که عنوان شده است که عارف از کاندیداتوری یک چهره اصولگرا و ریاست آن در مجلس آینده استقبال می‌کند،گفت: شخص من که یکی از نزدیکان آقای دکتر عارف محسوب می شوم به خود اجازه نمی دهم از سوی ایشان سخنی بگویم حال نویسنده محترم سرمقاله مورد اشاره شما با چه تحلیلی تصور کرده است می تواند از جانب آقای عارف سخن بگوید امری است که خودشان باید پاسخ دهد.مطمئنا دوستان با کسب تجربیات بیشتر در نحوه موضع گیری‌های خود تجدید نظر خواهند کرد.

اما این تنها واکنش حامیان عارف به تخریب ها و خبرسازی های کارگزارانی ها نبود.

چندی پیش نیز صادق زیباکلام طی مصاحبه ای باز هم تصمیم به تخریب و توهین به عارف می گیرد و توان ریاستی او را با کروبی مقایسه می کند و می گوید: «با ریاست عارف داستان مجلس ششم مجددا تکرار خواهد شد و مجلسی روی کار خواهد آمد که اکثریت آن در اختیار اصلاح‌طلبان است اما ریاست بسیار ضعیف دارد که عملا نمی‌تواند برای اصلاحات و دموکراسی گامی بردارد.»

همین مصاحبه زیباکلام بود که با واکنش پایگاه اطلاع رسانی امید وابسته به عارف همراه شد و این وبسایت وابسته به طیف عارف نوشت: زیباکلام از جمله چهره‌های سیاسی است که رسانه‌ها مکرراً برای تحلیل برخی رویدادهای سیاسی به سراغ او می‌روند. شاید همین کثرت حضور در رسانه‌ها و اظهارنظرهای مختلف در حوزه‌های گوناگون باشد که تحلیل‌های ایشان درباره رخدادهای سیاسی را با کمال پوزش از دکتر زیباکلام نمی‌توان جدی گرفت. جدای از کثرت اظهارنظر درباره موضوعات گوناگون شاید عدم اطلاع دقیق از مواضع گروه‌های مختلف سیاسی باعث شده تحلیل‌های دکتر زیباکلام همواره با موج رسانه‌ای همراه باشد.[4]

آنچه مشخص است، راهبرداهای نهایی اصلاح طلبان برای انتخابات آینده مشخص نشده است و همه چیز در گرو اتفاقات و رویدادهای آینده احزاب اصلاح طلب است. کارگزارانی ها که چندان دل خوشی از عارف ندارند در حدود یک سال گذشته از هیچ اقدامی برای مخدوش کردن چهره او و صدمه زدن به محبوبیتش در بدنه اجتماعی اصلاح طلبان فروگذار نکردند. آنها حتی لاریجانی را به گزینه ای مثل عارف ترجیح می دهند و گفته اند «نقد لاریجانی از نسیه عارف بهتر است».

باید دید در چالش این روزها، بازهم محمدرضا عارف وجه المصالحه سایرین می شود و تجربه های پیشین انصراف‌های عارف که چندان برای وی خوشایند نبوده است، تکرار می شود و یا اتفاق دیگری رخ می دهد.