به گزارش مشرق، تحقیقات اخیر نشان می دهد سلطه نفتی عربستان طی یک دهه آینده فرو خواهد پاشید.
به گزارش میدل ایست آی، عربستان طی سال گذشته بارها درخواست دیگر کشورها را برای کاهش تولید رد کرد تا به ظن خود با تولید بسیار بالا قیمت نفت را در سطوح بسیار پایین نگه داشته و رقبای خود را که نمی توانند در این حاشیه سود به فعالیت خود در بازار نفت ادامه دهند از دور خارج کند.
از دیگر اهداف عربستان در بالا نگهداشتن نرخ تولید و صادرات و در نتیجه پایین ماندن قیمت نفت کمک به غرب در ضربه زدن به اقتصاد روسیه بود اما این هدف نیز با شکست مواجه شد چرا که در حالی که تا پیش از این درخواست روسیه برای عضویت در اوپک توسط سعودی ها رد شده بود، در حال حاضر خود عربستان پیشنهاد عضویت روسیه را در این سازمان مطرح کرده است.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته در ژورنال علوم نفتی و مهندسی، عربستان سعودی طی سال های آینده به یک بیشینه نرخ تولید نفت دست خواهد یافت اما طی دهه آینده شاهد کاهش شدید صادرات خود خواهد بود.
بر اساس این تحقیقات، تولید صادرات نفت عربستان در سال 2028 به شدت کاهش خواهد یافت که تنها 13 سال به این موعد زمان باقی مانده است.
بنا به مدل صادرات نفتی طراحی شده توسط جفری جی برون، زمین شناس موسسه نفتی تگزاس، و دکتر سم فوچر، مسئله تعیین کننده در افزایش میزان صادرات تنها افزایش نرخ تولید نفت نیست، بلکه توانایی در هدایت میزان تولید به صادرات در سایه میزان مصرف داخلی یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده در حجم صادرات یک کشور محسوب می شود.
برون و فوچر بر این موضوع تأکید می کنند که نقطه بحرانی و تعیین کننده رسیدن یک تولید کننده به نقطه ای است که به دلیل افزایش مصرف داخلی و نیاز به تأمین آن، دیگر نتواند میزان صادرات خود را افزایش دهد.
این محققان در سال 2008 دریافتند که صادرات نفت عربستان از سال 2006 روندی کاهشی را در پیش گرفته است و پیش بینی کردند که این روند برای سال های آینده نیز ادامه یابد.
در حقیقت پیش بینی آنها در سال های بعد نیز درست از آب درآمد، به گونه یا که بر اساس آمارهای موجود در بین سال 2005 تا 2015 صادرات نفت عربستان سالانه 1.4 درصد کاهش را تجربه کرده است.
بر اساس یک گزارش دیگر توسط سی تی گروپ، صادرات نفت عربستان در 15 سال آینده به صفر خواهد رسید.
این بدان معناست که درآمد عربستان سعودی که 80 درصد آن را صادرات نفت تشکیل می دهد روز به روز رو به کاهش است.
در حال حاضر عربستان بزرگ ترین مصرف کننده نفت در منطقه است به گونه ای که تقاضای داخلی در این کشور در پنج سال گذشته 7.5 درصد صعود کرده است.
در شرایط کنونی جمعیت این کشور عربی 29 میلیون نفر ارزیابی شده است که بر اساس پیش بینی ها این میزان در سال 2030 به 37 میلیون نفر خواهد رسید.
با افزایش جمعیت، سهم تقاضای داخلی سایه خود بر تولید نفت این کشور را گسترش خواهد داد و طی 10 سال آینده ظرفیت صادرات نفت این کشور به شدت تحت تأثیر این مسئله افت خواهد کرد.
یکی دیگر از مسائلی که به شدت اقتصاد سعودی ها را به کما خواهد برد، روند کاهشی ذخایر ارزی این پادشاهی است.
تا پیش از این نگاه غالب این بود که حجم ذخایر بالای این کشور می تواند از سعودی ها در روند کاهشی قیت نفت و از میدان به در کردن رقبا حمایت کند اما این مسئله تحقق نیافت و شوک اصلی کاهش حدود 10 درصدی این ذخایر از آگوست سال 2014 تا کنون است.
حجم ذخایر ارزی عربستان از 737 میلیارد دلار در آگوست سال 2014 به 672 میلیارد دلار در ماه می سال جاری رسید به گونه ای که به طور متوسط ماهانه 12 میلیارد دلار از این ذخایر کاسته شده است.
با این روند تا سال 2018 جهان شاهد کاهش ذخایر ارزی عربستان به زیر 200 میلیارد دلار خواهد بود، عاقبتی که با تغییر در بازارهای مالی جهانی می تواند زودتر از این موعد نیز اتفاق بیفتد و روند دود شدن سرمایه های این کشور را تشدید کند.
برای مقابله با این مسئله، سعودی ها در حال افزایش استقراض خود هستند که این امر به رشد بدهی های این کشور طی سال های آینده خواهد انجامید، این در حالی خواهد بود که درآمد نفتی این کشور همچنان کاهش خواهد یافت.
در انقلاب های اخیر عربی در یمن و مصر، حذف یارانه ها باعث افزایش شدید قیمت حامل های انرژی و غذا شد که به تشدید ناآرامی های داخلی در این کشورها منجر شد.
ثروت سعودی ها و یارانه های اختصاص داده شده به سوخت و کالاهای اساسی خانوارهای این کشور از جمله عواملی هستند که تا کنون از بروز ناآرامی ها شدید در این کشور جلوگیری کرده اند.
در حال حاضر یک پنجم از کل تولید ناخالص داخلی این کشور صرف ارائه یارانه می شود.
به گزارش میدل ایست آی، عربستان طی سال گذشته بارها درخواست دیگر کشورها را برای کاهش تولید رد کرد تا به ظن خود با تولید بسیار بالا قیمت نفت را در سطوح بسیار پایین نگه داشته و رقبای خود را که نمی توانند در این حاشیه سود به فعالیت خود در بازار نفت ادامه دهند از دور خارج کند.
از دیگر اهداف عربستان در بالا نگهداشتن نرخ تولید و صادرات و در نتیجه پایین ماندن قیمت نفت کمک به غرب در ضربه زدن به اقتصاد روسیه بود اما این هدف نیز با شکست مواجه شد چرا که در حالی که تا پیش از این درخواست روسیه برای عضویت در اوپک توسط سعودی ها رد شده بود، در حال حاضر خود عربستان پیشنهاد عضویت روسیه را در این سازمان مطرح کرده است.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته در ژورنال علوم نفتی و مهندسی، عربستان سعودی طی سال های آینده به یک بیشینه نرخ تولید نفت دست خواهد یافت اما طی دهه آینده شاهد کاهش شدید صادرات خود خواهد بود.
بر اساس این تحقیقات، تولید صادرات نفت عربستان در سال 2028 به شدت کاهش خواهد یافت که تنها 13 سال به این موعد زمان باقی مانده است.
بنا به مدل صادرات نفتی طراحی شده توسط جفری جی برون، زمین شناس موسسه نفتی تگزاس، و دکتر سم فوچر، مسئله تعیین کننده در افزایش میزان صادرات تنها افزایش نرخ تولید نفت نیست، بلکه توانایی در هدایت میزان تولید به صادرات در سایه میزان مصرف داخلی یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده در حجم صادرات یک کشور محسوب می شود.
برون و فوچر بر این موضوع تأکید می کنند که نقطه بحرانی و تعیین کننده رسیدن یک تولید کننده به نقطه ای است که به دلیل افزایش مصرف داخلی و نیاز به تأمین آن، دیگر نتواند میزان صادرات خود را افزایش دهد.
این محققان در سال 2008 دریافتند که صادرات نفت عربستان از سال 2006 روندی کاهشی را در پیش گرفته است و پیش بینی کردند که این روند برای سال های آینده نیز ادامه یابد.
در حقیقت پیش بینی آنها در سال های بعد نیز درست از آب درآمد، به گونه یا که بر اساس آمارهای موجود در بین سال 2005 تا 2015 صادرات نفت عربستان سالانه 1.4 درصد کاهش را تجربه کرده است.
بر اساس یک گزارش دیگر توسط سی تی گروپ، صادرات نفت عربستان در 15 سال آینده به صفر خواهد رسید.
این بدان معناست که درآمد عربستان سعودی که 80 درصد آن را صادرات نفت تشکیل می دهد روز به روز رو به کاهش است.
در حال حاضر عربستان بزرگ ترین مصرف کننده نفت در منطقه است به گونه ای که تقاضای داخلی در این کشور در پنج سال گذشته 7.5 درصد صعود کرده است.
در شرایط کنونی جمعیت این کشور عربی 29 میلیون نفر ارزیابی شده است که بر اساس پیش بینی ها این میزان در سال 2030 به 37 میلیون نفر خواهد رسید.
با افزایش جمعیت، سهم تقاضای داخلی سایه خود بر تولید نفت این کشور را گسترش خواهد داد و طی 10 سال آینده ظرفیت صادرات نفت این کشور به شدت تحت تأثیر این مسئله افت خواهد کرد.
یکی دیگر از مسائلی که به شدت اقتصاد سعودی ها را به کما خواهد برد، روند کاهشی ذخایر ارزی این پادشاهی است.
تا پیش از این نگاه غالب این بود که حجم ذخایر بالای این کشور می تواند از سعودی ها در روند کاهشی قیت نفت و از میدان به در کردن رقبا حمایت کند اما این مسئله تحقق نیافت و شوک اصلی کاهش حدود 10 درصدی این ذخایر از آگوست سال 2014 تا کنون است.
حجم ذخایر ارزی عربستان از 737 میلیارد دلار در آگوست سال 2014 به 672 میلیارد دلار در ماه می سال جاری رسید به گونه ای که به طور متوسط ماهانه 12 میلیارد دلار از این ذخایر کاسته شده است.
با این روند تا سال 2018 جهان شاهد کاهش ذخایر ارزی عربستان به زیر 200 میلیارد دلار خواهد بود، عاقبتی که با تغییر در بازارهای مالی جهانی می تواند زودتر از این موعد نیز اتفاق بیفتد و روند دود شدن سرمایه های این کشور را تشدید کند.
برای مقابله با این مسئله، سعودی ها در حال افزایش استقراض خود هستند که این امر به رشد بدهی های این کشور طی سال های آینده خواهد انجامید، این در حالی خواهد بود که درآمد نفتی این کشور همچنان کاهش خواهد یافت.
در انقلاب های اخیر عربی در یمن و مصر، حذف یارانه ها باعث افزایش شدید قیمت حامل های انرژی و غذا شد که به تشدید ناآرامی های داخلی در این کشورها منجر شد.
ثروت سعودی ها و یارانه های اختصاص داده شده به سوخت و کالاهای اساسی خانوارهای این کشور از جمله عواملی هستند که تا کنون از بروز ناآرامی ها شدید در این کشور جلوگیری کرده اند.
در حال حاضر یک پنجم از کل تولید ناخالص داخلی این کشور صرف ارائه یارانه می شود.
