به گزارش مشرق، با توجه به برگزاری هفته آگاهی و دانش افزایی سرطان در بیمارستان رضوی مشهد و معرفی روزهای این هفته که هر کدام دارای به شعارهای مجزای نظیر خانواده و سرطان، امنیت روانی و سرطان، سبک زندگی و سرطان، مشارکت مردمی و سرطان، تغذیه و سرطان، محیط زیست و سرطان و همچنین ورزش و سرطان نامگذاری شده بود، پروفسور علی گرجی رئیس بخش تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان درباره اینکه تا چه اندازه ورزش در پیشگیری و درمان سرطان موثر است گفت: قبل از اینکه بخواهم در خصوص ارتباط بین سرطان و ورزش صحبت کنم، ترجیح می‌دهم در ابتدا به مقوله چاقی که یکی از مشکلات اساسی جامعه است، اشاره کنم. همه ما مطلع هستیم که کم تحرکی و عدم داشتن تحرک عامل اصلی بسیاری از بیماری‌ها مانند بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، چربی خون، فشار خون، بیماری‌های استخوانی و مفصلی و سرطان است. بنابراین چاقی به عنوان عامل خطر در 25 تا 30 درصد بعضی از سرطان‌های نام برده شناخته می‌شود.
وی ادامه داد: با توجه به آمارهای به‌دست آمده در ایران سالانه حدود 85 هزار نفر در ایران به بیماری سرطان مبتلا می‌شوند که حدود 55 هزار نفر از آنان جان خود را از دست می‌دهند که در این میان نکته قابل تامل در ایران، بالا بودن میزان مرگ و میر به دنبال بیماری سرطان در مقایسه با آمار جهانی است. بنابراین اجرای برنامه‌های آموزشی مدون می‌تواند تا حد زیادی در پیشگیری و درمان سرطان موثر واقع شود.
رئیس بخش تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان تصریح کرد: اصلاح سبک زندگی و سالم زیستن نقش انکارناپذیری در پیشگیری و کُند کردن روند پیشرفت بیماری تاثیر دارد بنابراین ورزش منظم و مداوم در پیشگیری از سرطان از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. امروزه تحقیقات نشان داده است که ورزش در پیشگیری از سرطان، بهبود مشکلات جسمی، روحی و روانی سرطان و درمان موثرتر نقش مهمی بازی می‌کند. جالب این است که ورزش در بیماران مبتلا به سرطان که درمان شدند، شانس عود مجدد را به شدت کاهش می‌دهد.
پروفسور علی گرجی در خصوص مکانیسم تاثیر ورزش بر پیشگیری از سرطان نیز گفت: فعالیت‌های فیزیکی با کاهش زمان توقف مواد سمی در روده‌ها و بالا بردن سطح مواد ضد سرطان در داخل بدن از خطر سرطان روده بزرگ می‌کاهد. تحقیقات نشان دادند که افراد ورزشکار 30 تا 40 درصد شانس کمتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند. ورزش با کاهش مواد شیمیایی التهاب‌زا در بدن مانند پروستاگلاندین‌ها باعث بالا بردن سطح سلامت می‌شود.
وی ادامه داد: ورزش با ایجاد تعادل در مصرف انرژی در بدن می‌تواند از ابتلا و یا پیشرفت سرطان پروستات در مردان جلوگیری کند. به‌علاوه، ورزش با تغییر در سوخت و ساز و وزن بدن می‌تواند در ابتلا به سرطان ریه به‌خصوص در مردان موثر واقع شود. همچنین ورزش باعث می‌شود تا شانس عود مجدد سرطان به شدت کاهش یابد و طول عمر بیماران مبتلا به سرطان را تا دو برابر افزایش دهد.
رئیس بخش تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان درباره اینکه چه نوع ورزشی می‌تواند کمک کننده باشد؟ افزود: در مورد مدت و شدت ورزش نظرهای متفاوتی برای پیشگیری از ابتلا و پیشرفت سرطان وجود دارد؛ اما به طور کلی 30 تا 60 دقیقه ورزش روزانه از نوع متوسط تا شدید لازم است تا بتوان به طور موثر از ابتلا به سرطان‌هایی نظیر روده بزرگ پیشگیری کرد. ورزش‌هایی نظیر پیاده روی تند، دویدن و یا دوچرخه سواری توصیه می‌شود. همچنین به منظور بهره مندی هر چه بیشتر از ورزش، منظم و مداوم بودن فعالیت‌های ورزشی توصیه می‌شود؛ به طوریکه ورزش باید جزئی از برنامه روزانه زندگی ما شود.
پروفسور گرجی درباره اینکه به نظر شما ورزش و تحرک بدنی در حین درمان بیماری سرطان تا چه اندازه می‌توان مثمرثمرواقع شود؟ عنوان کرد:بیماران مبتلا به سرطان نسبت به قبل انرژی کمتری دارند و طی دوره شیمی درمانی و پرتو درمانی 70% درصد بیماران دچار خستگی می‌شوند. هنگام خستگی، ذهن و بدن بیمار احساس درماندگی و ناتوانی می‌کند که این خستگی با استراحت بهبود نمی‌یابد و در نهایت در بسیاری از بیماران این خستگی باعث محدودیت فعالیت های جسمانی می‌شود.
رئیس بخش تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان در خاتمه خاطرنشان کرد: عدم فعالیت منجر به تحلیل عضلانی و فقدان عملکرد می‌شود که یک برنامه ورزشی هوازی می‌تواند این چرخه را بشکند. از مزایای ورزش در حین درمان سرطان می‌توان به بهبود توان بدنی بیمار و کاهش خطر مبتلا به بیماری‌های روانی نظیر اضطراب و افسردگی و از همه مهمتر به ارتقای کیفیت زندگی بیمار و خانواده وی اشاره کرد. البته ورزش کردن و نوع ورزش در بیماران تحت درمان بایستی با نظر پزشک و متخصص ورزش درمانی در سرطان مشخص شود.
وی ادامه داد: با توجه به آمارهای به‌دست آمده در ایران سالانه حدود 85 هزار نفر در ایران به بیماری سرطان مبتلا می‌شوند که حدود 55 هزار نفر از آنان جان خود را از دست می‌دهند که در این میان نکته قابل تامل در ایران، بالا بودن میزان مرگ و میر به دنبال بیماری سرطان در مقایسه با آمار جهانی است. بنابراین اجرای برنامه‌های آموزشی مدون می‌تواند تا حد زیادی در پیشگیری و درمان سرطان موثر واقع شود.
رئیس بخش تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان تصریح کرد: اصلاح سبک زندگی و سالم زیستن نقش انکارناپذیری در پیشگیری و کُند کردن روند پیشرفت بیماری تاثیر دارد بنابراین ورزش منظم و مداوم در پیشگیری از سرطان از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. امروزه تحقیقات نشان داده است که ورزش در پیشگیری از سرطان، بهبود مشکلات جسمی، روحی و روانی سرطان و درمان موثرتر نقش مهمی بازی می‌کند. جالب این است که ورزش در بیماران مبتلا به سرطان که درمان شدند، شانس عود مجدد را به شدت کاهش می‌دهد.
پروفسور علی گرجی در خصوص مکانیسم تاثیر ورزش بر پیشگیری از سرطان نیز گفت: فعالیت‌های فیزیکی با کاهش زمان توقف مواد سمی در روده‌ها و بالا بردن سطح مواد ضد سرطان در داخل بدن از خطر سرطان روده بزرگ می‌کاهد. تحقیقات نشان دادند که افراد ورزشکار 30 تا 40 درصد شانس کمتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند. ورزش با کاهش مواد شیمیایی التهاب‌زا در بدن مانند پروستاگلاندین‌ها باعث بالا بردن سطح سلامت می‌شود.
وی ادامه داد: ورزش با ایجاد تعادل در مصرف انرژی در بدن می‌تواند از ابتلا و یا پیشرفت سرطان پروستات در مردان جلوگیری کند. به‌علاوه، ورزش با تغییر در سوخت و ساز و وزن بدن می‌تواند در ابتلا به سرطان ریه به‌خصوص در مردان موثر واقع شود. همچنین ورزش باعث می‌شود تا شانس عود مجدد سرطان به شدت کاهش یابد و طول عمر بیماران مبتلا به سرطان را تا دو برابر افزایش دهد.
رئیس بخش تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان درباره اینکه چه نوع ورزشی می‌تواند کمک کننده باشد؟ افزود: در مورد مدت و شدت ورزش نظرهای متفاوتی برای پیشگیری از ابتلا و پیشرفت سرطان وجود دارد؛ اما به طور کلی 30 تا 60 دقیقه ورزش روزانه از نوع متوسط تا شدید لازم است تا بتوان به طور موثر از ابتلا به سرطان‌هایی نظیر روده بزرگ پیشگیری کرد. ورزش‌هایی نظیر پیاده روی تند، دویدن و یا دوچرخه سواری توصیه می‌شود. همچنین به منظور بهره مندی هر چه بیشتر از ورزش، منظم و مداوم بودن فعالیت‌های ورزشی توصیه می‌شود؛ به طوریکه ورزش باید جزئی از برنامه روزانه زندگی ما شود.
پروفسور گرجی درباره اینکه به نظر شما ورزش و تحرک بدنی در حین درمان بیماری سرطان تا چه اندازه می‌توان مثمرثمرواقع شود؟ عنوان کرد:بیماران مبتلا به سرطان نسبت به قبل انرژی کمتری دارند و طی دوره شیمی درمانی و پرتو درمانی 70% درصد بیماران دچار خستگی می‌شوند. هنگام خستگی، ذهن و بدن بیمار احساس درماندگی و ناتوانی می‌کند که این خستگی با استراحت بهبود نمی‌یابد و در نهایت در بسیاری از بیماران این خستگی باعث محدودیت فعالیت های جسمانی می‌شود.
رئیس بخش تحقیقات صرع دانشگاه مونستر آلمان در خاتمه خاطرنشان کرد: عدم فعالیت منجر به تحلیل عضلانی و فقدان عملکرد می‌شود که یک برنامه ورزشی هوازی می‌تواند این چرخه را بشکند. از مزایای ورزش در حین درمان سرطان می‌توان به بهبود توان بدنی بیمار و کاهش خطر مبتلا به بیماری‌های روانی نظیر اضطراب و افسردگی و از همه مهمتر به ارتقای کیفیت زندگی بیمار و خانواده وی اشاره کرد. البته ورزش کردن و نوع ورزش در بیماران تحت درمان بایستی با نظر پزشک و متخصص ورزش درمانی در سرطان مشخص شود.
