به گزارش مشرق- این روزها آلمان
مرز خود را به روی قربانیان فرایندی بسته که روزگاری خود، با بودجه، سلاح و مکر آن
را پرورش داد و پروژه‌اش را کلید زد. تروریسم اگر شاخ و دم نداشته باشد، لااقل رنگ، لباس و شعار خاص خودش را دارد، اما رنگ و لباسی که با پول اروپای غربی مجهز شد و
جان گرفت و امروز به نوجوانی تبدیل شده که علیه والدینش عصیان می‌کند و به هیچ
صراطی مستقیم نیست.
این پدیده هنوز بی تجربه است و با داد و فریادی مشمئز کننده دست به تخریب جهان زده و آینه زیبای انسانیت را به تیغ برانی که غربیان به دستش داده‌اند خط می‌اندازد. در ۲۰ سال گذشته به بهانه‌های گوناگون به پای این نهال بی برگ و بار، آب و کود ریخته اند و شاید کوچکترین بهانه برای پرورش این گرگ خانگی، جام جهانی و ماجرای جمع آوری رای در فیفا و دنیای فوتبال بوده است.
در ازدحام مسائل
کلان و مشکلات کوچک و بزرگی که روی میز مدیریت جهانی چیده شده، فوتبال به ظاهر
محلی از اعراب ندارد؛ اما این صنعت نه چندان خاموش امروز در هر گوشه‌ای از دنیا به
دست سیاسیون و مدیران غیر ورزشی در حال اجراست و خروجی آن هر چه باشد، مطلقا
مردمی نیست.
باور عمومی بر این است که فوتبال ایران سیاسی است. نویسنده در این مجال نگارشی قصد تکذیب یا اثبات این مدعا را ندارد؛ اما سوالی که مطرح می شود این است، آیا فوتبال کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس مردمی است؟ فوتبال کشورهای آفریقایی که امروزه مدیرانش یکی پس از دیگری به جرم فسادهای عجیب و غریب مالی و اخلاقی بازداشت می شوند، مردمی است؟ فوتبال کشورهای آمریکای جنوبی چطور؟ جایی که بهترین محل برای پولشویی مالکان جهان محسوب می شود! فوتبال آمریکای شمالی چطور؟ باشگاه های کانادا با مدیریت مدیرانی یهودی که بیش از دو دهه است، هیچ تغییر نکرده و سهمشان در بورس نیویورک به فروش می رود.
فوتبال اروپا چطور؟ یوفا که پس از پرونده سیاه فساد اخلاقی در فوتبال، یک رئیس فدراسیون سالم و مردمی در آن نمانده و تقریبا همگی متهم به فساد هستند؛ یوفای مجرم و فیفای در فساد غوطه ور.
امروز و در میان
بیش از ۱۶۰ زیر مجموعه در پرونده قطور فساد فیفا، ماجرای رشوه و فساد مالی در
جریان پیروزی آلمان در فتح امتیاز میزبانی جام جهانی ۲۰۰۶ مطرح شده است. جالب این
که دادستانی سوئیس همزمان با قرائت اتهامات وارد شده به مالکان فوتبال آلمان و
پیگیری موضوعات مطرح شده از سوی شکات، به موضوع عجیب فروش اسلحه با تخفیف ویژه به
عربستان سعودی بر می خورد. فروش بیش از ۴۵ محموله ویژه شامل آخرین سلاح های کشتار
جمعی، بمب های خوشه ای، مین های ضد نفر و موشک های حرارتی و انواع و اقسام سلاح های
سبک و قابل حمل در نبردهای خیابانی و تن به تن در ازای جمع آوری رای کشورهای
آسیایی و به شرط پیروزی قاطعانه آلمان در رقابت با سایر نامزدهای فتح امتیاز
میزبانی جام جهانی ۲۰۰۶.
جام جهانی فوتبال، از ۹ ژوئن تا ۹ جولای ۲۰۰۶ به میزبانی آلمان برگزار شد و در پایان با قهرمانی تیم ملی ایتالیا خاتمه یافت. در دیدار پایانی لاجوردی‌پوشان ایتالیا موفق شدند در ضربات پنالتی تیم ملی فرانسه را شکست دهند. ۳۲ تیم از جمله تیم ملی ایران در این مسابقات شرکت داشتند. این دوره هجدهمین دوره جام جهانی بود. در ژوئن ۲۰۰۰ آلمان با برتری بر تقاضاهای آفریقای جنوبی (که میزبان جام جهانی ۲۰۱۰ بود)، انگلستان، برزیل و مراکش حق میزبانی را کسب کرد.
عده ای بر این باورند که در آن زمان شانس برزیل و سپس مراکش از سایر نامزدها خیلی بیشتر بود و فیفا امروز به وعده میزبانی به برزیل در آن زمان و وعده اعطای وام بدون بهره برای سکوت به مراکش متهم شده است.
رشوه دادن ژرمن‌ها در جام‌جهانی ۲۰۰۶
دادستانی کل آلمان واقع در فرانکفورت در مصاحبه با مطبوعات اعلام کرد در صورت افزایش شبهات درباره رشوه دادن برای گرفتن میزبانی جام‌جهانی 2006 تحقیقات رسما آغاز خواهد شد. دادستان در مصاحبه با خبرگزاری فرانس پرس آلمان گفت: "اگر فساد، رشوه یا اموالی در این جام‌جهانی رخ داده باشد، هنوز هیچ اقدام رسمی برای تحقیق انجام نگرفته است اما در صورت افزایش شبهات بزودی رسما تحقیقات روی آن شروع خواهد شد." این در حالی بود که پیش از این برخی رسانه های معتبر آلمانی بکن‌باوئر را به رشوه دادن برای گرفتن میزبانی جام‌جهانی 2006 متهم کرده بودند.
فدراسیون آلمان، اتهام‌های مطرح شده در یک نشریه این کشور مبنی بر پرداخت رشوه برای دریافت میزبانی جام جهانی را به شدت تکذیب کرده است. فدراسیون در بیانیه‌ای اعلام کرد اتهام‌های مطرح شده در گزارش اشپیگل، بی‌اساس هستند. این هفته‌نامه در گزارشی مدعی شده بود که فدراسیون برای جلب رای موافق شماری از کشورهای کمیته اجرایی فدراسیون بین‌المللی برای حمایت از این کشور، نزدیک به ۶ میلیون دلار رشوه پرداخت کرده است. فیفا، ادعاهای مطرح شده علیه آلمان را جدی خوانده و گفته در ادامه تحقیقات در مورد فساد در فوتبال، به این ادعاها هم رسیدگی خواهد شد. رابرت لوییز دریفوس، مدیرعامل اسبق شرکت بزرگ تولیدات ورزشی آدیداس در سال ۲۰۰۵، مبلغ ۱۰ میلیون و ۳۰۰ هزار فرانک سوییس (حدود شش میلیون دلار) به فیفا پرداخت کرد که به نوشته این هفته‌نامه، برای خرید رای چهار عضو آسیایی کمیته اجرایی فیفا هزینه شد.
اما فدراسیون آلمان می‌گوید که این کشور در سال ۲۰۰۰ به عنوان میزبان جام جهانی ۲۰۰۶ انتخاب شد و مبلغ پرداخت شده، هیچ ارتباطی به تعیین میزبان آن جام جهانی نداشته است. خبرگزاری فرانسه از برلین گزارش داده که نشانه‌های پرداخت این مبلغ در جریان تحقیقات داخلی فدراسیون آلمان کشف شده است.
افشاگری‌های دای زایت در خصوص فروش اسلحه
روزنامه Die Zeit آلمان با افشاگری در خصوص فروش اسلحه به عربستان سعودی، محاسبات منطقه ای را به هم ریخته است. اکنون مشکل دیگر تقلب آلمان در فتح امتیاز میزبانی جام جهانی نیست بلکه به بهانه انتشار این خبر، مقامات فرانسه از خود و البته از ناتو می پرسند که چرا آلمان در آن زمان با نقض قانون فروش اسلحه و بدون هماهنگی با متحدان خود به عربستان سعودی اسلحه فروخته و در این میان سکوت آمریکا، ناتو و مراکز امنیتی و اطلاعاتی به چه دلیل بوده است؟ ناآگاهی یا مصلحت؟
گرهارد شرودر، صدراعظم وقت آلمان در آن زمان مذاکره کننده اصلی با مقامات عربستانی بوده و گفته می شود بین او و یک رابط از آل سعود بیش از ۴ جلسه چند ساعته پشت درهای بسته برگزار شده است. بسیاری خروجی این جلسات را جمع آوری بیش از ۱۰ رای تضمین شده از آسیا به سود آلمان توصیف می کنند.
راکت اندازهای مدرن آلمانی در سال ۲۰۰۰ نگرانی کشورهای فرانسه و ایتالیا را در پی داشت. این در حالیست که آلمان در آن زمان بیش از ۴ محموله ۱۰۰ تایی از این راکت اندازها را به حجاز روانه کرده است. گفته می شود در آن زمان آلمان درباره مراکش به عربستان اعتراض می کند و از رابط خود با آل سعود می خواهد تا آن را به انصراف از رقابت با آلمان تحریک کند. تنها چند روز پس از آن یک رابط سعودی به دفتر شرودر مراجعه می کند و از یک وام بدون بهره به این کشور خبر می دهد و شکست تضمین شده مراکش در این مبارزه انتخاباتی.
آفریقای جنوبی هم در همان سال وعده میزبانی در جام جهانی ۲۰۱۰ را به صورت قطعی تصاحب می کند و کنار می کشد. سوال اینجاست که رای دادن بیش از ۴۰۰ کارشناس برای انتخاب میزبان جام جهانی ۲۰۱۰ در حالی که نتیجه اش ۱۰ سال پیش از آن مشخص شده، چه معنایی داشته است؟
در جریان خرید رای های آسیایی شرکت فولکس واگن به دو کشور تایلند و کره جنوبی وعده سرمایه گذاری می دهد؛ به شرط اینکه به آلمان رای بدهند. ماکودی رئیس فدراسیون تایلند نیز امروز به همین دلیل متهم به دریافت رشوه نجومی شده است.
ماجرا سیاه تر از این حرف هاست و موضوع رشوه دادن آمریکا به بیش از ۳۰ کشور جهان برای خرید رای آنها و میزبانی جام جهانی نیز مطرح شده و مشخص نیست در آن زمان، آمریکا چه امتیازاتی به چه کشورهایی داده است؟
