*آخرین دیدار

آخرین دیدارم با شهید طاهر نیا به 2 ماه قبل از شهادتش بر می گردد. هفته دفاع مقدس نزدیک بود و من در گلزار شهدا با رفقا یک سن برای مراسم آماده می‏‌کردیم که یک نفر را از دور دیدم که دست تکان می دهد اول متوجه نشدم چه کسی است، چند دقیقه بعد که جلوتر آمد چهره اش را دیدم و او را شناختم 6 ماهی بود که همدیگر را ندیده بودیم روبوسی کردیم و نشستیم نیم ساعتی گپ و گفتی داشتیم یاد خاطرات سال‏های گذشته را زنده کردیم.

*در آخرین دیدار گفت حلالم کن برادر این سفر آخر من است

 سجاد از آن دوست هایی بود که هر وقت رشت می‏‌آمد حتما یک شام هم در منزل ما مهمان بود و یا اگر من قم می رفتم حتما منزل سجاد می‏‌رفتم آن روز هم دعوتش کردم اما گفت آمده‌‏ام به مادرم سر بزنم و بروم، گفت که ماموریتی در پیش دارم اگر همدیگر را ندیدیم حلالم کن برادر، گفتم این چه حرفی است اما آن حلالیت طلبی خیلی جدی بود بعد ما مشغول کار شدیم و سجاد رفت پیش خواهرش کنار قبور مطهر شهدا از دور دیدم گردنش را کج کرده و با نگاه معصومانه ای به قبور شهدا خیره شده است.

*به سجاد می‌گفتیم: دست از ریا بردار

سجاد عزیر در اخلاق اسوه بود در طی این سال‏ها به جرات می توانم بگویم کلمه لغوی از او نشنیدم وقتی یوسف فدایی نژاد که در درگیری با گروه پژاک به شهادت رسید بدجور غمگین بود می گفت سوز عجیبی داشت. و اتفاقا بعد از شهادتش با برادر شهید فدایی نژاد حرف می‌‏زدیم او هم به این نکته اشاره کرد. شهید طاهر نیا دو تا فرزند از خود به یادگار گذاشته است که یکی از آن ها را اصلا ندیده است. با سجاد اردوهای زیادی رفتیم شب های متعددی در پیش یکدیگر بودیم اهل تقوی بود و نماز شب خوان؛ بارها برای همین نماز شب ها با او شوخی می‏‌کردیم که دست از ریا بردار.

*شهید طاهرنیا از رویش های انقلاب بود

 یک هیئتی در گیلان به نام هیئت ام الائمه هست که از زمان راه اندازی آن خودش هم مشارکت داشت، ارادت ویژه ای به این هیئت داشت و از آن بچه مکتبی ها و به قول معروف از رویش های انقلاب اسلامی بود که پا کار این مراسم ها بود.

چند تن از رفقایش با شهید شوشتری به شهادت رسیدند و به حال آن ها غبطه می خورد می گفت آنها نامردی کردند و تنها رفتند اما من هم به زودی به خیل آن ها می پیوندم.