وی ادامه داد: یکی از اقداماتی که آقای زنجانی انجام داد و ضرر بزرگی را به جمهوری اسلامی ایران وارد کرد، وقفه‌ای بود که در کار پیمانکاران در پارس جنوبی به واسطه پرداخت نشدن وجوه از سوی بابک زنجانی انجام شد و تعطیلی کار ایران در این منطقه به فرصت مغتنمی برای عربستان و قطر تبدیل شد.
وی یکی از راه‌های متقلبانه زنجانی را تمسک به تأئید اشخاص ثالث عنوان کرد و گفت: بابک زنجانی برای اینکه اعتماد شرکت نفت را جلب کند به گواهی اشخاص ثالث یعنی وزیر وقت صنعت، وزیر وقت اقتصاد و رئیس وقت بانک مرکزی متوسل شد و آنها برای پرداخت وجوه مربوط به شرکت میکو نزد بانک FIIB مصوبه‌ای را امضاء کردند؛ در واقع تأئید این مقامات عالی به دور از هرگونه قرض و با حسن نیت برای کاهش فشارها بود اما بابک زنجانی از آن سوءاستفاده کرد.
وکیل شرکت HK در ادامه با اشاره به اینکه بانک پوشالی FIIB اولین تشکیلات برای جابه‌جایی پول بوده است، گفت: این بانک فاقد استانداردهای لازم و توانایی‌های یک بانک بود؛ چرا که بابک زنجانی سهام این بانک را در منطقه لابوآن به مبلغ 4 میلیون دلار خریداری کرد، در حالی که کل سهام این بانک 4 میلیون دلار ارزش داشته، در اولین فرصت 20 میلیون یورو از شرکت HK می‌گیرد. در واقع این بانک اجازه تأسیس شعبه نداشته و تمام فعالیت‌هایش به دفتر تهران خلاصه می‌شده است.
صادقی تصریح کرد: هرچند مجرمین به دروغ ادعا می‌کنند خیرخواه بوده‌اند اما اعمالشان نشان‌دهنده سوءنیت و خبث باطنشان بوده چگونه می‌توان باور کرد با این همه اعمال بزهکارانه و خلاف قانون قصدشان سوء نبوده و به دنبال خیرخواهی بوده‌اند؟ واقعیت این است که انگیزه بابک زنجانی و شرکای وی رخنه در بانک‌های ایرانی و شرکت‌ها از جمله شرکت نفت در راستای تحصیل مال بوده است.
