به گزارش مشرق، برگزاری همزمان دو انتخابات مجلس خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی در اسفند امسال و تأثیری که این دو نهاد مهم میتوانند بر فرآیندهای تصمیمگیری و تصمیمسازی کشور داشته باشند، به دلیل همزمانی با تحولات مهم سیاسی داخلی و منطقهای و نقشی که نظام جمهوری اسلامی ایران در این تحولات دارد، این انتخابات را به یکی از مهمترین انتخابات در تاریخ سیاسی کشور تبدیل کرده است، به گونهای که دستگاههای تبلیغاتی نظام سلطه و سران آن نظامها، خیلی صریحتر از گذشته از لزوم بهرهگیری از این عرصه برای تحقق سناریوی تغییر در ایران، سخن به میان میآورند. آنچه که دشمنان نظام اسلامی را به اثرگذاری از این روند امیدوار میکند، تأثیر مستقیم انتخاباتها در کشور در جابهجایی قدرت است و به همین دلیل است که راهبردهایی که آنها برای هر انتخابات، انتخاب میکنند، متناسب با برآوردهایی که از محیط داخلی ایران دارند متفاوت است، یعنی در شرایطی که احساس کنند، فرد یا افراد مطلوب آنها فرصتی برای کسب آرای مردم را ندارند سناریوی آنها بر تحریم انتخابات متکی است و تلاش دارند عرصه تحریم را به میدانی جهت دامنزدن به چالشهای احتمالی و حتی درگیریهای خیابانی تبدیل کنند.
در شرایطی که فرد یا افراد مطلوب آنها فرصت کسب آرای مردم را با عبور از سیستم نظارتی قانونی کشور داشته باشند، حمایتهای مالی و رسانهای آنها روی این افراد متمرکز میشود که مصداق بارز آن را میتوان انتخابات ریاست جمهوری دهم دانست که طی آن بیبیسی، شبکه تلویزیونی فارسی خود را از پنج ماه قبل از انتخابات راهاندازی و در طول جریان انتخابات مستقیماً از سران فتنه حمایت کرد و بعد از ناکامی آنها هم به ستاد اصلی هدایت آشوبهای خیابانی و دامن زدن به فتنه تبدیل شد.
انتخابات آینده اما به دلیل روند مذاکرات هستهای و انتظارات دشمن از تغییر در ایران در پسابرجام اهمیت مضاعفی یافته است، به گونهای که در حالی که هنوز چند ماه به برگزاری انتخابات باقی مانده است آنها صراحتاً از ضرورت پیروزی جریانها و طیفهای خاص در انتخابات سخن به میان میآورند. روزنامه امریکایی وال استریت ژورنال اخیراً در گزارشی در این زمینه مینویسد: مقامات غربی و امریکایی امیدوارند توافق هستهای به ورود افراد همسو با دولت کنونی ایران به مجلس منجر شود، در این گزارش که با القای رویکرد جنگ قدرت در ایران نگاشته شده، آمده است مقامات غربی که به دقت آمادهسازی برگزاری انتخابات در ایران را دنبال میکنند، معتقدند که در انتخابات پیش رو میتوانند آینده سیاسی ایران را تعیین کنند.
وندی شرمن ، معاون سابق وزیر امور خارجه امریکا هم سه هفته پیش در انستیتو جان اف کندی (وابسته به دانشگاه هاروارد) در گفتوگو با دیوید سانگر، خبرنگار مشهور نیویورکتایمز، صراحتاً از لزوم تعلیق برخی از تحریمها به منظور کمک به دستاوردهای اقتصادی دولت برای پیروزی در انتخابات آینده سخن به میان میآورد؛ نکتهای که خاویر سولانا، مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در سخنرانی خود در مؤسسه بروکینگز بر آن تأکید میکند.
راهبردهای بیگانگان برای اثرگذاری بر فرآیندهای سیاسی ایران از طریق انتخابات را با بهرهگیری از شبکههای متعدد ماهوارهای و شبکههای مجازی و اینترنتی در آستانه انتخابات در چند محور میتوان فهرست کرد:
1 ـ نقد نظام نظارتی شورای نگهبان در احراز صلاحیتها و القای دو مرحلهای کردن انتخابات. این در حالی است که نظام نظارتی در کلیه کشورهای جهان وجود داشته و بر روند احراز صلاحیت نامزدها نظارت دارند.
2 ـ پیگیری خط تحقیر و تخریب نیروهای مؤمن به انقلاب تحت عناوین افراطی و ... برای جلوگیری از کسب آرای مردمی.
3 ـ چهرهسازی از عناصر مطلوب از طریق برگزاری میزگردها و خبرسازیهای مختلف.
4 ـ تلاش برای دو قطبیسازیهای کاذب جهت تحریک افکار عمومی و به صحنه آوردن طیفهای خاکستری. به همین دلیل است که در برخی از انتخاباتها، ساعات پایانی زمان رأیگیری حوزههای رأیگیری مملو از کسانی میشود که مخاطب برنامههای خاص این شبکهها هستند و معمولاً رأی آنها بر روند انتخابات تأثیرگذار است.
5 ـ معطوف کردن تغییر وضعیت معیشتی و رفاهی مردم به تغییر در عرصه انتخابات، نظیر تبلیغات منفی که این روزها در مورد مجلس کنونی صورت میگیرد و بر لزوم تغییر در مجلس تأکید دارد. بیبیسی در تحلیلی در این زمینه مینویسد، انتخابات مجلس ایران در ماه فوریه برگزار خواهد شد و اصلاحطلبان امید دارند بتوانند اکثریتی که در سال 2004 از دست دادند، دوباره به دست آورند، این کار سختی است، اما معصومه ابتکار یکی از معاونان رئیسجمهور ایران در مصاحبه با بیبیسی در ماه آگوست به روشنی اظهارداشت که آقای روحانی معتقد است که توافق هستهای اهرم قدرتی نسبت به دیگر احزاب سیاسی در اختیار او قرار داده است.
بیبیسی در این گزارش حتی به انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم در سال 1396 هم نظر داشته و تغییر محسوس در اوضاع اقتصادی مردم را لازمه موفقیت اصلاحطلبان دانسته و مینویسد: موفقیت اصلاحطلبان به توانایی رئیسجمهور در ارائه تغییرات ملموس در اوضاع اقتصادی کشور وابسته است و از جمله آن، تغییراتی است که با لغو تحریمها امکانپذیر خواهد بود. این موضوع به نوبه خود در شانس انتخاب مجدد روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 تعیین کننده خواهد بود.
6 ـ برخورد دوگانه در مواجهه با جریانهای سیاسی کشور. در حالی که خط صریح این شبکهها در دامنزدن به اختلافات میان نیروهای اصولگرا و بزرگنمایی آنها معطوف شده است، نسبت به بروز اختلاف در جریان اصلاحطلب و دولت بسیار حساس هستند، نمونه آن را میتوان به مطلب رادیو فردا در روزهای اخیر در مورد عدم حضور حزب اعتدال و توسعه (حامی دولت) در نشست شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاحطلبان اشاره کرد،که این رادیو با نگرانی این موضوع را پیگیری کرد و نسبت به اوجگیری اختلافات میان آنها و انتشار دو لیست متفاوت حامیان دولت و اصلاحطلبان هشدار میدهد.
نکته مهم در روند انتخابات ایران این است که به دلیل نبود قانونی مشخص، بیگانگان متأسفانه در ادوار مختلف توانستهاند بر آرایش جریانهای سیاسی و تنظیم مطالبات مخاطبان خود که بعضاً بخشهای اثرگذار در جامعه ایران هستند، تأثیر بگذارند و این امر میتواند سلامت انتخابات را تحتالشعاع قرار دهد، چرا که در شرایطی که صدا و سیمای جمهوری اسلامی در طول ایام برگزاری انتخابات قانوناً نباید از نامزدها حمایت کند و رسانههای عمومی هم 24 ساعت قبل از انتخابات از تبلیغات منع شدهاند، اما شبکههای ماهواره بیگانه با صدها کانال فارسیزبان با حمایت از کاندیداهای خاص و مطلوب غرب تا آخرین لحظات رأیگیری بر فرآیند انتخابات کشور تأثیر میگذارند و این نکتهای است که از هم اکنون باید برای آن چارهاندیشی شود.
منبع : روزنامه جوان
در شرایطی که فرد یا افراد مطلوب آنها فرصت کسب آرای مردم را با عبور از سیستم نظارتی قانونی کشور داشته باشند، حمایتهای مالی و رسانهای آنها روی این افراد متمرکز میشود که مصداق بارز آن را میتوان انتخابات ریاست جمهوری دهم دانست که طی آن بیبیسی، شبکه تلویزیونی فارسی خود را از پنج ماه قبل از انتخابات راهاندازی و در طول جریان انتخابات مستقیماً از سران فتنه حمایت کرد و بعد از ناکامی آنها هم به ستاد اصلی هدایت آشوبهای خیابانی و دامن زدن به فتنه تبدیل شد.
انتخابات آینده اما به دلیل روند مذاکرات هستهای و انتظارات دشمن از تغییر در ایران در پسابرجام اهمیت مضاعفی یافته است، به گونهای که در حالی که هنوز چند ماه به برگزاری انتخابات باقی مانده است آنها صراحتاً از ضرورت پیروزی جریانها و طیفهای خاص در انتخابات سخن به میان میآورند. روزنامه امریکایی وال استریت ژورنال اخیراً در گزارشی در این زمینه مینویسد: مقامات غربی و امریکایی امیدوارند توافق هستهای به ورود افراد همسو با دولت کنونی ایران به مجلس منجر شود، در این گزارش که با القای رویکرد جنگ قدرت در ایران نگاشته شده، آمده است مقامات غربی که به دقت آمادهسازی برگزاری انتخابات در ایران را دنبال میکنند، معتقدند که در انتخابات پیش رو میتوانند آینده سیاسی ایران را تعیین کنند.
وندی شرمن ، معاون سابق وزیر امور خارجه امریکا هم سه هفته پیش در انستیتو جان اف کندی (وابسته به دانشگاه هاروارد) در گفتوگو با دیوید سانگر، خبرنگار مشهور نیویورکتایمز، صراحتاً از لزوم تعلیق برخی از تحریمها به منظور کمک به دستاوردهای اقتصادی دولت برای پیروزی در انتخابات آینده سخن به میان میآورد؛ نکتهای که خاویر سولانا، مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در سخنرانی خود در مؤسسه بروکینگز بر آن تأکید میکند.
راهبردهای بیگانگان برای اثرگذاری بر فرآیندهای سیاسی ایران از طریق انتخابات را با بهرهگیری از شبکههای متعدد ماهوارهای و شبکههای مجازی و اینترنتی در آستانه انتخابات در چند محور میتوان فهرست کرد:
1 ـ نقد نظام نظارتی شورای نگهبان در احراز صلاحیتها و القای دو مرحلهای کردن انتخابات. این در حالی است که نظام نظارتی در کلیه کشورهای جهان وجود داشته و بر روند احراز صلاحیت نامزدها نظارت دارند.
2 ـ پیگیری خط تحقیر و تخریب نیروهای مؤمن به انقلاب تحت عناوین افراطی و ... برای جلوگیری از کسب آرای مردمی.
3 ـ چهرهسازی از عناصر مطلوب از طریق برگزاری میزگردها و خبرسازیهای مختلف.
4 ـ تلاش برای دو قطبیسازیهای کاذب جهت تحریک افکار عمومی و به صحنه آوردن طیفهای خاکستری. به همین دلیل است که در برخی از انتخاباتها، ساعات پایانی زمان رأیگیری حوزههای رأیگیری مملو از کسانی میشود که مخاطب برنامههای خاص این شبکهها هستند و معمولاً رأی آنها بر روند انتخابات تأثیرگذار است.
5 ـ معطوف کردن تغییر وضعیت معیشتی و رفاهی مردم به تغییر در عرصه انتخابات، نظیر تبلیغات منفی که این روزها در مورد مجلس کنونی صورت میگیرد و بر لزوم تغییر در مجلس تأکید دارد. بیبیسی در تحلیلی در این زمینه مینویسد، انتخابات مجلس ایران در ماه فوریه برگزار خواهد شد و اصلاحطلبان امید دارند بتوانند اکثریتی که در سال 2004 از دست دادند، دوباره به دست آورند، این کار سختی است، اما معصومه ابتکار یکی از معاونان رئیسجمهور ایران در مصاحبه با بیبیسی در ماه آگوست به روشنی اظهارداشت که آقای روحانی معتقد است که توافق هستهای اهرم قدرتی نسبت به دیگر احزاب سیاسی در اختیار او قرار داده است.
بیبیسی در این گزارش حتی به انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم در سال 1396 هم نظر داشته و تغییر محسوس در اوضاع اقتصادی مردم را لازمه موفقیت اصلاحطلبان دانسته و مینویسد: موفقیت اصلاحطلبان به توانایی رئیسجمهور در ارائه تغییرات ملموس در اوضاع اقتصادی کشور وابسته است و از جمله آن، تغییراتی است که با لغو تحریمها امکانپذیر خواهد بود. این موضوع به نوبه خود در شانس انتخاب مجدد روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 تعیین کننده خواهد بود.
6 ـ برخورد دوگانه در مواجهه با جریانهای سیاسی کشور. در حالی که خط صریح این شبکهها در دامنزدن به اختلافات میان نیروهای اصولگرا و بزرگنمایی آنها معطوف شده است، نسبت به بروز اختلاف در جریان اصلاحطلب و دولت بسیار حساس هستند، نمونه آن را میتوان به مطلب رادیو فردا در روزهای اخیر در مورد عدم حضور حزب اعتدال و توسعه (حامی دولت) در نشست شورای عالی سیاستگذاری انتخاباتی اصلاحطلبان اشاره کرد،که این رادیو با نگرانی این موضوع را پیگیری کرد و نسبت به اوجگیری اختلافات میان آنها و انتشار دو لیست متفاوت حامیان دولت و اصلاحطلبان هشدار میدهد.
نکته مهم در روند انتخابات ایران این است که به دلیل نبود قانونی مشخص، بیگانگان متأسفانه در ادوار مختلف توانستهاند بر آرایش جریانهای سیاسی و تنظیم مطالبات مخاطبان خود که بعضاً بخشهای اثرگذار در جامعه ایران هستند، تأثیر بگذارند و این امر میتواند سلامت انتخابات را تحتالشعاع قرار دهد، چرا که در شرایطی که صدا و سیمای جمهوری اسلامی در طول ایام برگزاری انتخابات قانوناً نباید از نامزدها حمایت کند و رسانههای عمومی هم 24 ساعت قبل از انتخابات از تبلیغات منع شدهاند، اما شبکههای ماهواره بیگانه با صدها کانال فارسیزبان با حمایت از کاندیداهای خاص و مطلوب غرب تا آخرین لحظات رأیگیری بر فرآیند انتخابات کشور تأثیر میگذارند و این نکتهای است که از هم اکنون باید برای آن چارهاندیشی شود.
منبع : روزنامه جوان