به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق ، محله ي اي نه چندان قديمي در تهران که روي تابلوهاي شهرداري «کوي نصر» شناخته مي شود ، سابق بر اين ، يعني دقيقا تا سال 1358 ، رسما «گيشا» ناميده مي شد و متاسفانه هنوز هم به همين نام شناخته مي شود تا «کوي نصر». اين منطقه امروز به مرکزِ تهران نزديک تر است اما در اوايا ايجادش به عنوان شمال شهر و منطقه اي اعياني شناخته مي شد.

عموم مردم اين طور تصور مي کنند که اطلاق نام «گيشا» به اين محله ، به دليل فضاي فرهنگي خاص حاکم بر آن(گرايشات اخلاقي غربي) است که سابقه اش به پيش از پيروزي انقلاب اسلامي باز مي گردد ، اما حقيقت اين است که نام اين محله در ابتدا «کي شا» بوده که برگرفته از نام دو بنيان گذار اين منطقه يعني آقايان کي نژاد و شاپوري مي باشد.

متاسفانه پس از پيروزي انقلاب نيز مهندسي فرهنگي منطقه «کوي نصر» يا همان «کيشا» با بي تدبيري هاي مديريت شهري دو چندان شد و امروز اين محله يکي از مناطق بسيار شلوغ و داراي معضلات اجتماعي است. با اين حال ، ساکنان بومي و قديمي «کوي نصر» -که ديگر تعداد زيادي از آن ها باقي نمانده اند- سوابق درخشاني را براي اين محله به يادگار گذاشته اند که از آن جمله است تعداد بالاي شهيدانش که حقيقتا مايه ي آبروي ساکنان آن هستند. تمامي اين شهدا را بايد کبوترانِ مسجد جعفري (تنها مسجد «کوي نصر») ناميد. کمتر کسي باور مي کند که محله اي با چنين اشتهاري در افکار عمومي ، اين تعداد شهيد را تقديم انقلاب اسلامي کرده باشد.

عکس زير يادگاري از سال هاي دفاع مقدس است در «مسجد جعفري» گرفته شده است . پيکر پاک يکي از شهيدان جنگ تحميلي (که متاسفانه نتوانستيم شناسايي اش کنيم) در محراب مسجد گذاشته شده و مردم «کوي نصر» (کي شا) بر گرد آن عزاداري مي کنند. کساني که اين روزها گذارشان به اين محله بيفتد و يا در آن ساکن باشند ، به سختي باور خواهند کرد که اين عکس ، برگي از پرونده محله «کوي نصر» ، «کي شا» يا به قول عموم مردم «گيشا» است.

ياد آن روزها به خير