در این گزارش آمده است: در سال 1999، پوتین وعده داد که تمامی تروریست‌ها را حتی در دورترین مخفیگاه‌هایشان نابود کند. تمامی جنگ‌سالاران چچنی _از باسایف گرفته تا عمروف_ پس از این قول نابود شدند. حملات موشکی اخیر روسیه توسط بمب‌افکن‌های استراتژیک و زیردریایی‌ها به منزله هشدارهایی است که برای کشورهای حامی تروریسم ارسال می‌گردد.
* ماده 51 منشور سازمان‌ملل‌متحد
روسیه در مبارزه با تروریسم طبق ماده 51 منشور سازمان ملل عمل خواهد کرد. در این ماده حق دفاع از خود برای کشورها منظور شده است. سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه در دیدار اخیر خود با همتای لبنانی‌اش بر اجرای تمام و کمال مفاد این ماده با هر ابزار نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک تاکید نمود.
در ماده 51 منشور سازمان ملل آمده: تا زمانی که شورای امنیت سازمان ملل تدابیر حفظ امنیت و صلح بین‌المللی را اتخاذ نکرده، منشور به هیچ وجه حق ذاتی فردی یا جمعی برای دفاع از خود را در حملات مسلحانه به کشورهای عضو سازمان ملل نفی نکرده است. این سند اساسا درباره تجاوزی مستقیم توسط یک ارتش خارجی صحبت می‌کند. پس از حملات 11 سپتامبر، ایالات‌متحده از سازمان ملل مجوز استفاده از زور علیه طالبان در افغانستان را درخواست کرد؛ گروهی که به اعتقاد مقامات آمریکایی مغزمتفکر حملات به نیویورک بوده است.
در این مورد شورای امنیت تصمیم گرفت که حق دفاع از خود را علیه گروه‌های مسلح غیرسازمان‌یافته و یا گروه‌هایی که به نمایندگی از دولتی خاص عمل نمی‌کنند، اعطا نماید. پس از حمله تروریستی به هواپیمای روسی در آسمان سینای مصر، مسکو می‌تواند با استفاده از ماده 51 عوامل این حمله را محاکمه و یا سایر اقدامات لازم رادر این زمینه اجرا کند (و آنها را نابود کند).
یکی از تروریست‌هایی که پوتین وعده کشتن وی را در داده بود، زلیم‌خان یانداربایف شبه‌نظامی چچنی و طراح حمله به داغستان در سال 1999 بود. یانداربایف در 13 فوریه 2004 در پی عملیات ویژه اداره اطلاعات در دوحه کشته شد. مسکو به مدت سه سال خواستار تحویل جسد وی شد اما مقامات قطری از این کار سرباز زدند.
* دلالت تمام نشانه‌ها بر مداخلات قطر
قطر یکی از سازمان‌دهندگان اقدام تروریستی (اخیر) در سینا محسوب می‌شود. این کشور به همراه عربستان مقر طراحان و حامیان حملات تروریستی (در سراسر جهان) به شمار می‌آید و بر کسی پوشیده نیست که عملیات‌های تروریستی در عراق و سوریه در دوحه و ریاض برنامه‌ریزی می‌شود.
نویسنده این گزارش تاکید کرد: به نظر من آنها (حامیان قطری و سعودی تروریسم) باید همانند طاعون از روسیه بترسند. نحوه برخورد کرملین برای ارعاب آنها نیز بر عهده خود روس‌هاست.
یوگنی ساتانووسکی، مدیر اندیشکده «موسسه خاورمیانه» تاکید کرد: «ابدا بمباران لازم نیست، روش‌های کاملا متفاوت‌تری نیز برای اعمال نفوذ وجود دارد. روسیه پا در مخمصه‌ای تنگ گذاشته و پس از باز کردن راه، به مسیر خود ادامه می‌دهد بدون آنکه توجهی به اطراف داشته باشد. روسیه در تسخیر برلین در سال 1945 با هیچ سازمان بین‌المللی مشارکت نکرده بود.»
* روسیه باید جلوتر از ناتو حرکت کند
زیردریایی «روستف آن دان» موشک‌های کروز خود را از شرق مدیترانه علیه مواضع داعش شلیک کرده است. این موشک‌ها بر فراز ترکیه بسوی اهداف خود حرکت می‌کنند. بمب‌افکن‌های استراتژیک نیز در این عملیات مورد استفاده قرار می‌گیرد. پوتین در یکی از اظهارات خود گفته بود که: «اگر نمی‌توان از شروع جنگی جلوگیری کرد، پس بهتر است ما آغازگر جنگ باشیم.» اگر روسیه چنین کاری نکند ناتو هدایت جنگ را تا مرزهای روسیه بر عهده خواهد گرفت.
در انتهای این گزارش آمده است: اتحادیه اروپا نیز اجرای عملیات علیه داعش در سوریه را طبق ماده 51 منشور سازمان ملل بررسی می‌کند. در حالی که این اتحادیه تحریم‌هایی علیه برخی کشورها که ادعا شده حامی تروریسم هستند، اعمال کرده جای تعجب است که عربستان که یکی از عاملین حملات 11 سپتامبر نیز هست، مستحق هیچ مجازاتی شناخته نشد.
نکته قابل تامل این است که مرکز هماهنگی عملیات‌های هوایی ارتش ائتلاف آمریکایی یک پایگاه هوایی قطری است. ایا زمان آن فرا نرسیده که دادگاهی بین‌المللی برای محاکمه دولت‌های ترکیه، قطر و عربستان به اتهام مداخلات آنها در اعمال تروریستی تشکیل شود؟
