حکمت در مصاحبه با نشریه صدا که بخش هایی از آن را سایت الف، منتشر کرده صراحتا از پشیمانی از رایی که داده می گوید.
او صراحتا می گوید که «من در این دوره (حسن روحانی) ناامید شدم و متاسفم» و در پاسخ به این سوال که اگر به سال ۹۲ برمی گشتید با توجه به شرایط الان، طومار حمایت از روحانی را امضا می کردید؟ پاسخ منفی می دهد.
این کارگردان سینما در ادامه مصاحبه اش، تلاش می کند بار مسئولیت وضع فعلی که خودش آن را مایوس کننده می داند، از گردنش بردارد «کسانی به من زنگ می زنند و می گویند تو گفتی به روحانی رای بدهیم. معتقدم احمدی نژاد دستاورد ناامیدی مردم بود و این روند دوباره دارد شکل می گیرد. من دیگر سعی می کنم هزینه ندهم و پاسخگوی کسانی که در این وادی به من اعتماد کرده بودند، نشوم.»
منیژه حکمت، به وضعیت سینما هم اشاره می کند و می گوید: «من گاهی می شنوم چقدر دوره ی شمقدری خوب بود! این حرف خیلی دردناک است»
حکمت نیز نظیر برخی دیگر از سینماگران، به علی جنتی و سیاست های سازمان سینمایی می تازد «این دولت با شعار قشنگی به اسم امید آمد، چه شده که امید اکثریت سینما ناامید شده است؟»
حامی پر و پا قرص سابق و پشیمان کنونی حسن روحانی، در صحبت هایش خبر از ناامیدی سایر حامیان رئیس دولت یازدهم نیز داده و نسبت به این ناامیدی هشدار می دهد و می گوید: « این را صراحتا اولین بار به شما می گویم. چون امضاهای کسانی که از کاندیداهای سیاسی حمایت کرده اند هنوز هست؛ شما یک سرچ بکنید ببینید چه کسی کجاست. اصلا هم قائل به این نیستم که چون من و پگاه اولین حمایتگران از این دولت بودیم گل سرسبدیم! این طور نیست، اما این اکثریت ناامید خطرناک است»
منیژه حکمت، تهیه کننده و کارگردان سینما به همراه دخترش پگاه آهنگرانی همیشه به عنوان یکی از سیاسی ترین افراد سینمای ایران شناخته شده است.
او سال 92، جزو نخستین کسانی بود که در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری پیش قدم شد تا برای حسن روحانی از هنرمندان امضای حمایت جمع آوری کند و پس از انتخاب او نیز در مراسم پیروزی رئیس دولت یازدهم، حضور یافت.
