به گزارش مشرق، با برگزاری رقابت‌های دسته 77 کیلوگرم، مسابقه‌های جهانی وزنه‌برداری به نیمه خود می‌رسد و باید پس از آن در انتظار رقابتهای چهار وزن دوم بود. چهار وزنی که به صورت سنتی شانس کسب مدال ایران در آنها بیشتر است.

اما در این روزهای ابتدایی رقابت‌ها، شاید پرتعدادترین سوال از تیم ایران و وابستگان آن علت نبود بهداد سلیمی در رقابت‌ها است. سلیمی که از سال 2010 و با قهرمانی در رقابت‌های جهانی آنتالیا درخشید، در سال 2011 با شکستن رکورد یک ضرب دسته فوق سنگین دنیا به ستاره‌ای در دنیای وزنه‌برداری بدل شد. او دوبار پیاپی قهرمان جهان شد و با قهرمانی در بازیهای المپیک 2012 توانست عنوان قوی‌ترین مرد جهان را به خود اختصاص دهد. همین سه رقابت در سه سال در کنار دو مدال طلای بازیهای آسیایی بهداد سلیمی را به یک فوق ستاره در وزنه‌برداری بدل کرد.

این فوق ستاره سنگین وزن دنیا پس از بازیهای المپیک لندن، تاکنون هیچگاه نتوانسته به فروغ گذشته خود بازگردد. او در سال 2013 رقابتهای جهانی را به همراه چند تن دیگر از هم تیمی‌هایش تحریم کرد تا یک مدال طلای ارزشمند از کارنامه افتخاراتش حذف شود و در سال 2014 اگرچه قهرمان بازیهای آسیایی شد، اما در رقابتهای جهانی همین سال به نایب قهرمانی بسنده کرد. شاید رقابتهای جهانی 2015 در آمریکا مجالی بود برای درخشش و بازگشت سلیمی به سطح اول جهان، اما مصدومیت نابهنگام گریبان او را گرفت تا سلیمی این شانس را هم برای افزایش افتخاراتش در دنیای وزنه‌برداری از دست بدهد.

با این وجود سوال متداول اهالی وزنه‌برداری این روزها در هیوستون آمریکا این است که بهداد چرا در رقابتها حاضر نشده است. حتی بسیاری از علاقه مندان ایرانی هم که چندان در جریان اخبار وزنه‌برداری نیستند، در تیم ایران دنبال بهداد سلیمی می گردند.

به طور حتم بسیاری از سنگین وزنهای دنیا از نیامدن بهداد سلیمی به هیوستون خوشحالند، چون یکی از شانسهای اصلی کسب مدال طلا در رقابتها نیست، اما در عوض تیم ایران و بسیاری از علاقه مندان وزنه‌برداری از نبود بهداد در رقابتها متاسف هستند.

امیدواریم با حل مشکلات، بهداد سلیمی بتواند بار دیگر در صحنه رقابتهای بین‌المللی حاضر شده و برای ایران افتخارآفرینی کند.