از صبا تا لیگ یک
در آخرین هفته‌های لیگ هفتم یحیی گل‌محمدی با انتخاب محمد حسن ضیایی از بازی در پست دفاع وسط صبا به نیمکت مربیگری این تیم منتقل شد. هرچند استارت مربیگری یحیی از صبا خورد، اما سرمربی فعلی ذوب‌آهن اقدام مهمی دراین تیم انجام نداد. بااین‌حال یحیی از آخر لیگ هفتم، تصمیم جدی برای شروع مربیگری در فوتبال گرفت و در فصل بعد تیم دسته اولی «تربیت یزد» را به‌عنوان دومین مقصد مربیگری‌اش انتخاب کرد. تیمی آرام و بدون تنش برای شروع منطقی مربیگری! یحیی در تربیت یزد آغازگر روند مربیگری منطقی این روزهایش بود و تیم بی‌سر و صدای دسته اولی را به‌عنوان تیمی مطرح در لیگ یک معرفی کرد. در آن فصل حتی تیم یحیی شانس ویژه‌ای در صعود به لیگ‌برتر داشت که این شانس در هفته آخر به شکل عجیبی از دست رفت. تربیت یزد فضای خوبی برای کسب تجربه و البته مقدمه‌ای برای ادامه کار در تیمی پرطرفدار و پرتنش مثل «نساجی مازندران» بود.
دوران طلایی یحیی در نساجی
به عقیده بسیاری از هواداران تیم نساجی و تمام کسانی که بازی‌های تیم یحیی را در آن دوران پیگیری کرده‌اند، هنوز بازی‌های تیم یحیی در نساجی در هیچ‌یک از تیم‌های لیگ برتری او تکرار نشده است. یحیی در نساجی تیمی با میانگین سنی زیر ۲۳ سال ساخت و از همان تیم چهره‌هایی مثل مهرداد طهماسبی، دروازه‌بان تراکتورسازی، حامد شیری دفاع وسط سایپا، فریدکریمی مهاجم صبا، دیوید ویکروم، هافبک نیجریه‌ای فصل گذشته صبا و... را به فوتبال معرفی کرد، اما مهم‌ترین نکته‌ای که در سرنوشت این روزهای یحیی گل‌محمدی هم تاثیرگذار شد، حضور سعید آذری، مدیرعامل فعلی ذوب‌آهن در نساجی مازندران به‌عنوان مدیرعامل بود که همین مسئله زمینه‌ساز همکاری مشترک این دو نفر در ذوب‌آهن شد. یکی از اتفاقات جالب دوران حضور گل‌محمدی در نساجی استفاده از علی علیپور مهاجم فعلی پرسپولیس در آخرین بازی نساجی در مسابقات لیگ یک بود و جالب‌تر اینکه علیپور در آن مسابقه حتی ۱۶ساله هم نشده بود. درنهایت اینکه یحیی در نساجی همه کار کرد و فقط این تیم را لیگ برتری نکرد. اتفاقی که تنها با کمبود ۶ امتیاز رقم نخورد.
اولین تجربه لیگ برتر در کنار دایی
یحیی گل‌محمدی بعد از حضور موفق در نساجی با روند منطقی‌اش را ادامه داد و آغازگر مربیگری جدی در لیگ برتر شد، اما نه به‌عنوان سرمربی بلکه به‌عنوان دستیار در کنار علی دایی. یحیی در کنار راه‌‌آهن فضای لیگ برتر را خیلی خوب سنجید و حتی با شناختی که از بازیکنان لیگ دسته اولی داشت، چهره‌های موثری ازجمله مهرداد کفشگری، ابوالفضل ابراهیمی، فرید کریمی و... را به تیم دایی آورد. یحیی در لیگ دهم و در اولین تجربه جدی‌اش در لیگ برتر فضای آرامی برای بررسی شرایط مربیگری در لیگ برتر را به دست‌آورد تا با حساسیت بیشتری اولین تجربه سرمربیگری‌اش در فصل یازدهم را آغاز کند.
بازگشت دوباره به صبا
یحیی هرچند در تجربه‌ای کوتاه‌مدت و نه‌چندان جدی سابقه نشستن روی نیمکت مربیگری صبا در لیگ هفتم را به دست آورده بود، اما لیگ یازدهم فرصتی جدی برای محک خوردن سبک مربیگری یحیی در لیگ برتر با صبا بود. او با صبا تیمی قابل‌قبول از بازیکنان لیگ یکی درست کرد و در اولین هفته‌های همان فصل موفق به شکست پرسپولیس با نتیجه دو بر صفر شد. وی هرچند در ادامه دوران مربیگری‌اش بارها و بارها طعم شکست پرسپولیس را چشید، اما اولین تصاویر چهره پیروز یحیی در جدال با پرسپولیس روی سکوهای جایگاه ویژه در تصاویر ثبت شد. در آن مسابقه یحیی به‌دلیل محرومیت به‌خاطر انجام یک مصاحبه جنجالی از نشستن روی نیمکت تیمش محروم بود، به‌همین دلیل تصاویر خونسرد و بدون شادی او بعد از اولین شکست پرسپولیس با مربیگری او از روی سکوها در تاریخ مربیگری او ثبت شد.
کارنامه سیاه یحیی در پرسپولیس
گل‌محمدی هرچند در اکثر تجربیاتش کارنامه‌ای مطلوب از خود به‌جا گذاشته، اما به عقیده بسیاری از فوتبالی‌ها سیاه‌ترین کارنامه او در دوران مربیگری در پرسپولیس رقم خورد. شاید سیاهی این کارنامه از بهانه تراشی او برای جدایی از صبا به‌بهانه بیماری قلبی و نشستن وی در کنار ژوزه پرتغالی، سرمربی پرسپولیس در لیگ دوازدهم آغاز شد. یحیی شروع کارش با پرسپولیس را با دستیاری ژوزه آغاز کرد. همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد در نیم فصل دوم و با برکناری این سرمربی پرتغالی یحیی جای او را به‌عنوان سرمربی گرفت. هرچند نظرات متناقضی درباره روند نتیجه‌گیری او در پرسپولیس وجود دارد اما بدون تردید مشکلات پس پرده وی با مهدی مهدوی‌کیا و خداحافظی تراژیک او از فوتبال در شب شکست پرسپولیس در جام حذفی در کارنامه سیاه یحیی در پرسپولیس اثرگذار بود.
نفت تیمی که یحیی را بزرگ کرد
یحیی هرچند نتایج مطلوبی در تیم‌های مختلف گرفته بود اما حضور او در نفت تهران دقیقا با معرفی وی به‌عنوان مربی‌ای آینده‌دار در فوتبال ایران مصادف شد. یحیی که در آخرین روزهای حضورش در پرسپولیس با شعارهای تندی ازسوی سکوها برای خداحافظی با این تیم بدرقه شده بود،بار دیگر با نفت فرصتی برای انتقام از مخالفان پرسپولیسی‌اش پیدا کرد و با شکست پرسپولیس با گل علی قربانی خط و نشان محکمی برای مخالفانش کشید. یحیی درنهایت با نفت نتایج قابل قبولی گرفت و این تیم را به کسب سهمیه آسیایی به علی‌رضا منصوریان سپرد و خودش به ذوب‌آهن رفت.
بازگشت دوران طلایی ذوب‌آهن با یحیی
ذوب‌آهن که پس از منصور ابراهیم‌زاده مدت‌ها از دوران طلایی‌اش فاصله گرفته بود و حتی پیش از حضور یحیی، فرهاد کاظمی تنها برای حفظ این تیم در لیگ برتر واسطه شده بود، با یحیی‌بار دیگر به دوران اوجش رسید. هر چند گل‌محمدی در لیگ چهاردهم فصل پر فرازونشیبی را تجربه کرد و در چند مقطع تیمش را در رتبه آخر جدول دید، اما درنهایت فصل را با قرار گرفتن در رتبه چهارم به پایان رساند. گل‌محمدی طی این سال‌ها به‌عنوان مارکوپولوی مربیان ایرانی شناخته شد و دو فصل پیاپی در هیچ تیمی کارش را ادامه نداد، دراین فصل مجددا روی نیمکت ذوب آهن نشست تا برای اولین‌بار تیم سهمیه‌دارش را خودش راهی آسیا کند. تیم یحیی تا این لحظه به فینال جام حذفی رسیده و شرایط خوبی هم برای قهرمانی در لیگ برتر دارد. ازسوی دیگر او فرصتی برای عرض اندام در عرصه بین‌المللی در آسیا دارد. همه این فاکتورها عواملی است که در تعیین عیار یحیی به‌عنوان یک سرمربی جوان قطعا تاثیرگذار خواهد بود.
منبع: روزنامه بهار
