پايگاه خبري نشنال‌اينترست، فهرستي از تجهيزات نظامي و سلاح‌هاي روسيه تهيه کرده که ترکيه را به عقب‌نشيني و اجتناب از رويارويي نظامي با اين کشور ترغيب مي‌کند.

در گزارش پايگاه نشنال‌اينترست، اشاره‌اي به موشک‌هاي بالستيک يا سلاح‌هاي هسته‌اي تاکتيکي روسيه اشاره نشده و تنها تسليحاتي که براي عمليات نظامي محدود مد نظر هستند، مانند بمب‌افکن‌ها، کروزرهاي مجهز به موشک‌هاي هدايت‌شونده و سامانه‌هاي جنگ الکترونيکي را شامل مي‌شوند.

جنگنده‌هاي سوخو 24 که آزمون نظامي‌اش را در سوريه پس داده، اولين تجهيزات جنگي‌اي هستند که به ذهن خطور مي‌کنند. اين جت‌هاي نسل چهارم، که اولين بار در مارس 2014 مورد بهره‌برداري قرار گرفتند قرار است جايگزين سوخو 24 شوند.

در گزارش نشنال‌اينترست اشاره شده سوخو 24 بر خلاف جنگنده‌هاي اف 16 ترکيه، قابليت حمل سلاح‌ها و سوخت بيشتر دارند. روسيه در حال حاضر 80 سوخو 34 دارد که حدود 15 فروند از آنها در سوريه مستقر است.

سوخو 24 نزديک 40 ميليون دلار قيمت دارد و مي‌تواند با سرعت حداکثر 1200 کيلومتر در ساعت پرواز کند. حداکثر برد آن 2500 مايل، بدون سوخت‌گيري است.

نشنال‌اينترست مي‌نويسد در صورتي که موشک‌هاي هوا به هواي AA-10 و AA-12 سوخو 24 را در نظر بگيريم، توان جنگي آن بيشتر معلوم مي‌شود. برد عملياتي موشک‌هاي AA-12 بر روي سوخو 34 برابر با 68 مايل است، در حالي که موشک‌هاي AIM-120 AMRAAM جنگنده‌هاي ترکيه، 30 مايل بُرد دارند.

جمرهاي (نوفه‌ساز) زمين‌پايه کراسوکا-4
سکوي اخلالگر «کراسوکا - 4» آخرين نسخه سامانه جنگ الکترونيکي است که از سال 2014 عملياتي شده است. اين سامانه براي ايجاد اخلال در رادارهاي زميني و رادارهاي هوايي از جمله واحدهاي «آواکس» طراحي شده است.

برد عملياتي اين نوفه‌سازها 190 مايل است و قابليت اخلال دائمي دستگاه راديو - الکترونيک را دارد. گفته مي‌شود نيروهاي روسي متسقر در سوريه يک جمر کراسوکا 4 دارند. به نوشته نشنال‌اينترست، اين سامانه‌ها مي‌توانند هواپيماهاي نيروهاي هوايي ترکيه را «کور کنند» و با دشوار کردن ترسيم نقشه هوايي از شرق درياي مديترانه و سوريه براي آنها عمليات در برابر روس‌ها را تضعيف کند.

ناوهاي کلاس اسلاوا
اين کروزرها به 16 موشک ضد ناو «بازالت P-500»،ب 64 سامانه دفاع موشکي اس - 300 و دو موشک زمين به هواي کوتاه برد OSA-M رادارهاي سه بعداي جستجو و رصد مجهز هستند.