به گزارش مشرق، استقلال در این روزها یکه‌تاز لیگ برتر و جام حذفی است و البته به جز این، دلایل کافی وجود دارد که بتوان به هوادارانش حق داد که به شرایط تیم خود افتخار کنند.
تماشاگران استقلال بعد از پیروزی برابر نفت تهران در یکی از هیجان انگیزترین بازی‌های تاریخ جام حذفی حدود یک ساعت در استادیوم تختی ماندند و جشن پیروزی گرفتند. البته این موضوع یک دلیل بسیار مهم داشت و آن هم این بود که آنها دو سال بود که از تیم‌شان نه فوتبال خوبی دیده بودند و نه نتایج خوبی گرفته بودند. حالا پرویز مظلومی موفق شده هم فوتبال زیبایی را به نمایش بگذارد و هم از نظر نتیجه‌گیری موفق باشد. تیم مظلومی با گذشت 12 هفته از لیگ برتر صدرنشین است و در جام حذفی هم با شایستگی تا مرحله نیمه نهایی بالا آمده است. همه اینها نشان می‌دهد که امسال سیستم استقلال به درستی چیده شده است، چه از نظر جذب بازیکن و چه از نظر سیستمی که در زمین بازی ارائه می‌کند.حالا مظلومی تیمی را ساخته که می‌تواند یک نسل طلایی را برای اسقلال رقم بزند، نسلی جوان، با انگیزه و از همه مهمتر با کیفیت. سرمربی فعلی استقلال حداقل می‌تواند ادعا کند که تیمش در مقایسه با تیم امیر قلعه‌نویی اصولی‌تر بسته شده است و البته نمایش بهتری در زمین مسابقه ارائه می‌دهد.
سوپر استاری به نام رحمتی
مهدی رحمتی در این فصل در حداقل 6 بازی ناجی تیمش شده و شاید اگر او نبود الان استقلال نه در لیگ برتر صدرنشین بود و نه به مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی صعود می‌کرد. رحمتی در لیگ برتر برابر نفت تهران، گسترش فولاد و سپاهان به طور مستقیم باعث پیروزی استقلال شده است. بی‌تردید اگر کاپیتان استقلال در بازی با پرسپولیس و پدیده در درون دروازه این تیم نبود، به جای تساوی شکست سنگینی در انتظار شاگردان پرویز مظلومی بود. در جام حذفی هم رحمتی برابر نفت تهران 3 پنالتی گرفت و به تنهایی باعث صعود تیمش به مرحله نیمه نهایی شد. این در حالی است که قلعه‌نویی ترجیح داد مهدی رحمتی را از تیمش بیرون کند و محسن فروزان که یک دروازه‌بان درجه 2 محسوب می‌شود را در درون دروازه تیمش قرار دهد. دروازه‌بانی که به گواه خیلی‌ها یکی از دلایل اصلی نتیجه نگرفتن استقلال در فصل گذشته بود.
ترکیب جوان
مظلومی در این فصل موفق شده چهره تیمش را جوان کند و این همان چیزی است که تماشاگران استقلال در 3 سال حضور امیر قلعه نویی در این تیم منتظر آن بودند. قلعه نویی در 3 سال حضورش در استقلال ترجیح داد از بازیکنانی پا به سن گذاشته‌ای مثل رضا عنایتی، امیرحسین صادقی، هاشم بیک‌زاده، محمد قاضی، پژمان نورری، مهرداد اولادی و ... استفاده کند اما مظلومی با اضافه کردن بازیکنان جوانی مثل روزبه چشمی، فرشید اسماعیلی، بهنام برزای، محسن کریمی و امین حاج‌محمدی ترجیح داد چهره تیمش را جوان کند. این همان چیزی است که همه مظلومی را به خاطر آن تحسین می‌کنند.
استقلال و سیستمهای متنوع
هرچند سیستم پایه استقلال برای شروع بازی ها 1-3-2-4 است ولی با توجه به بازیکنانی مثل بهنام برزای، یعقوب کریمی، محسن کریمی و فرشید اسماعیلی این تیم قابلیت این را دارد که در دقایقی از بازی سیستم خود را به 3-3-4 تغییر بدهد. از این گذشته اگر به بازی‌های این فصل استقلال دقت کنید این تیم شیوه‌های مختلفی را برای رسیدن به گل دارد. استقلال با داشتن بازیکنانی مثل یعقوب کریمی و خسرو حیدری در سانتر از کناره‌ها تیم بسیار خوبی است و با وجود بازیکنانی مثل جابر انصاری و فرشید اسماعیلی روی استفاده از عمق خط دفاع حریف هم تیم قدرتمندی است. این در حالی است که تیم امیر قلعه‌نویی 3 سال تنها از روی سانتر از کناره‌ها و البته ضربات شروع مجدد به حریفانش ضربه می‌زد. اتفاقی که رقیبان به خوبی آن را می‌دانستند و به همین دلیل هم سیستم قلعه‌نویی در دو سال آخر کوچکترین کارآیی نداشت.
این تیم محتاج ستاره نیست
تیم مظلومی محتاج به ستاره‌هایش نیست و این موضوع در طول فصل بارها ثابت شده است. شاید بارزترین مثال برای این موضوع بازی با فولاد در هفته دوازدهم لیگ برتر باشد. جایی که میثم مجیدی، خسرو حیدری و امید ابراهیمی، 3 بازیکن ملی پوش استقلال غایب بودند اما این تیم با تکیه به کار تیمی و بازیکنان جوانش موفق شد بدون دغدغه برنده بازی باشد. تیم مظلومی بیش از این که به بازی ستاره‌هایش محتاج باشد، به کار تیمی تکیه می‌کند و از این نظر حسابی با امیر قلعه‌نویی فرق دارد. دوران افول قلعه‌نویی وقتی شروع شد که مجتبی جباری از استقلال جدا شد و او هرگز نتوانست جایگزینی برایش پیدا کند. همه می‌دانند تیم قلعه‌نویی فصل گذشته زمانی نابود شد که کرار جاسم حاضر نشد برای او بازی کند اما امسال جدایی این هافبک پرحاشیه کوچکترین خللی در نتیجه‌گیری این تیم نداشته است.
تماشاگران استقلال بعد از پیروزی برابر نفت تهران در یکی از هیجان انگیزترین بازی‌های تاریخ جام حذفی حدود یک ساعت در استادیوم تختی ماندند و جشن پیروزی گرفتند. البته این موضوع یک دلیل بسیار مهم داشت و آن هم این بود که آنها دو سال بود که از تیم‌شان نه فوتبال خوبی دیده بودند و نه نتایج خوبی گرفته بودند. حالا پرویز مظلومی موفق شده هم فوتبال زیبایی را به نمایش بگذارد و هم از نظر نتیجه‌گیری موفق باشد. تیم مظلومی با گذشت 12 هفته از لیگ برتر صدرنشین است و در جام حذفی هم با شایستگی تا مرحله نیمه نهایی بالا آمده است. همه اینها نشان می‌دهد که امسال سیستم استقلال به درستی چیده شده است، چه از نظر جذب بازیکن و چه از نظر سیستمی که در زمین بازی ارائه می‌کند.حالا مظلومی تیمی را ساخته که می‌تواند یک نسل طلایی را برای اسقلال رقم بزند، نسلی جوان، با انگیزه و از همه مهمتر با کیفیت. سرمربی فعلی استقلال حداقل می‌تواند ادعا کند که تیمش در مقایسه با تیم امیر قلعه‌نویی اصولی‌تر بسته شده است و البته نمایش بهتری در زمین مسابقه ارائه می‌دهد.
سوپر استاری به نام رحمتی
مهدی رحمتی در این فصل در حداقل 6 بازی ناجی تیمش شده و شاید اگر او نبود الان استقلال نه در لیگ برتر صدرنشین بود و نه به مرحله نیمه‌نهایی جام حذفی صعود می‌کرد. رحمتی در لیگ برتر برابر نفت تهران، گسترش فولاد و سپاهان به طور مستقیم باعث پیروزی استقلال شده است. بی‌تردید اگر کاپیتان استقلال در بازی با پرسپولیس و پدیده در درون دروازه این تیم نبود، به جای تساوی شکست سنگینی در انتظار شاگردان پرویز مظلومی بود. در جام حذفی هم رحمتی برابر نفت تهران 3 پنالتی گرفت و به تنهایی باعث صعود تیمش به مرحله نیمه نهایی شد. این در حالی است که قلعه‌نویی ترجیح داد مهدی رحمتی را از تیمش بیرون کند و محسن فروزان که یک دروازه‌بان درجه 2 محسوب می‌شود را در درون دروازه تیمش قرار دهد. دروازه‌بانی که به گواه خیلی‌ها یکی از دلایل اصلی نتیجه نگرفتن استقلال در فصل گذشته بود.
ترکیب جوان
مظلومی در این فصل موفق شده چهره تیمش را جوان کند و این همان چیزی است که تماشاگران استقلال در 3 سال حضور امیر قلعه نویی در این تیم منتظر آن بودند. قلعه نویی در 3 سال حضورش در استقلال ترجیح داد از بازیکنانی پا به سن گذاشته‌ای مثل رضا عنایتی، امیرحسین صادقی، هاشم بیک‌زاده، محمد قاضی، پژمان نورری، مهرداد اولادی و ... استفاده کند اما مظلومی با اضافه کردن بازیکنان جوانی مثل روزبه چشمی، فرشید اسماعیلی، بهنام برزای، محسن کریمی و امین حاج‌محمدی ترجیح داد چهره تیمش را جوان کند. این همان چیزی است که همه مظلومی را به خاطر آن تحسین می‌کنند.
استقلال و سیستمهای متنوع
هرچند سیستم پایه استقلال برای شروع بازی ها 1-3-2-4 است ولی با توجه به بازیکنانی مثل بهنام برزای، یعقوب کریمی، محسن کریمی و فرشید اسماعیلی این تیم قابلیت این را دارد که در دقایقی از بازی سیستم خود را به 3-3-4 تغییر بدهد. از این گذشته اگر به بازی‌های این فصل استقلال دقت کنید این تیم شیوه‌های مختلفی را برای رسیدن به گل دارد. استقلال با داشتن بازیکنانی مثل یعقوب کریمی و خسرو حیدری در سانتر از کناره‌ها تیم بسیار خوبی است و با وجود بازیکنانی مثل جابر انصاری و فرشید اسماعیلی روی استفاده از عمق خط دفاع حریف هم تیم قدرتمندی است. این در حالی است که تیم امیر قلعه‌نویی 3 سال تنها از روی سانتر از کناره‌ها و البته ضربات شروع مجدد به حریفانش ضربه می‌زد. اتفاقی که رقیبان به خوبی آن را می‌دانستند و به همین دلیل هم سیستم قلعه‌نویی در دو سال آخر کوچکترین کارآیی نداشت.
این تیم محتاج ستاره نیست
تیم مظلومی محتاج به ستاره‌هایش نیست و این موضوع در طول فصل بارها ثابت شده است. شاید بارزترین مثال برای این موضوع بازی با فولاد در هفته دوازدهم لیگ برتر باشد. جایی که میثم مجیدی، خسرو حیدری و امید ابراهیمی، 3 بازیکن ملی پوش استقلال غایب بودند اما این تیم با تکیه به کار تیمی و بازیکنان جوانش موفق شد بدون دغدغه برنده بازی باشد. تیم مظلومی بیش از این که به بازی ستاره‌هایش محتاج باشد، به کار تیمی تکیه می‌کند و از این نظر حسابی با امیر قلعه‌نویی فرق دارد. دوران افول قلعه‌نویی وقتی شروع شد که مجتبی جباری از استقلال جدا شد و او هرگز نتوانست جایگزینی برایش پیدا کند. همه می‌دانند تیم قلعه‌نویی فصل گذشته زمانی نابود شد که کرار جاسم حاضر نشد برای او بازی کند اما امسال جدایی این هافبک پرحاشیه کوچکترین خللی در نتیجه‌گیری این تیم نداشته است.
