به گزارش مشرق، انستيتوي مطالعات حقوق بشر دانشگاه کلمبيا در نيويورک در گزارشي تصريح کرد: ترکيه علاوه بر داد و ستد، نقل و انتقال تجهيزات نظامي، کمک‌هاي پزشکي و پشتيباني لجستيکي با گروه داعش، يکي از خريداران عمده نفت خام استخراج شده از مراکز نفتي تحت کنترل اين گروه هم هست.

فايننشال تايمز نيز در گزارشي درباره نحوه خريد و فروش نفت در مناطق تحت کنترل داعش نوشته، منطقه کزلداغ در جنوب ترکيه که هم‌مرز با سوريه است، يکي از گلوگاه‌هاي انتقال نفت خام از خاک سوريه به ترکيه به شمار مي‌آيد.

از 15 ماه گذشته، جريانات مخالف حزب حاکم ترکيه چه در داخل و چه در خارج از اين کشور، اسنادي را مبني بر همکاري ترکيه با داعش منتشر کرده‌اند؛ اتهامي که مقامات سياسي ترکيه همواره آن را رد کرده‌اند.

فايننشال تايمز در گزارشي با عنوان «سفر يک بشکه نفت»، معتقد است عمده نفت قاچاق از مناطق تحت کنترل داعش به خاک ترکيه منتقل مي‌شود.

داعش بر اصلي‌ترين منطقه نفتي سوريه در شرق ديرالزور تسلط دارد و با توليد روزانه 40 هزار بشکه نفت، منابع مالي عمده خود را از اين راه تامين مي‌کند.

علاوه بر اين، داعش با کنترل نفت چاه‌هاي منطقه العمر، به ازاي فروش هر بشکه، 45 دلار به منابع مالي خود مي‌افزايد.

داعش با سيستم سازماندهي شده اقدام به فروش نفت مي‌‌کند. خريداران اصلي نفت داعش، قاچاقچياني هستند که پاي ميادين نفت، در انتظار پر کردن کاميون‌ها مي‌مانند. آنها گاهي بيش از يک هفته در انتظارند.

عمده نفت خريداري شده به مناطق شمالي تحت کنترل نيروهاي داعش به مرز ترکيه منتقل مي‌شود.

اما اينجا اين سوال مطرح است، آيا ترکيه به دليل حفظ مسير کاروان‌هاي انتقال نفت ارزان از مناطق تحت کنترل داعش به خاک اين کشور، دست به ريسک رويارويي نظامي با روسيه زده است؟