به گزارش مشرق، استیون بیت آشور با رادیوی اینترنتی گل بزن، گفت و گو کرده و پاشا حاجیان هم مدیر این رادیوی اینترنتی، گفت و گو را پیاده کرده و برای سایت برنامه نود فرستاده است.البته خود استیون البته نام ایرانی هم دارد. مهرداد نام ایرانی‌اش است. او متولد ۳۰ ژانویه ۱۹۸۷ در سن‌خوزه کالیفرنیاست و در حال حاضر قراردادش با تیم ونکوور وایت کپس در لیگ برتر فوتبال آمریکا به پایان رسیده و در نقل و انتقالات زمستانی، بازیکن آزاد به شمار می‌رود. خانواده استیون بیتآشور ایرانی هستند. پدر او یک مسیحی ایرانی آشوری‌تبار و مادرش نیز ایرانی است. پس از انتخاب کارلوس کی‌روش به‌عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، بیتآشور هم ازجمله ایرانیان متولد خارج از کشور بود که نظر وی را جلب کرد.
در ژوئن ۲۰۱۲ خبرهایی از دعوت بیتآشور به ایران و بازی در تیم ملی به گوش رسید و در نهایت بیتآشور نتوانست پیراهن تیم ملی را در جام جهانی بر تن کند. پس از مدتی او در آگوست سال ۲۰۱۲ از سوی یورگن کلینزمن به تیم ملی فوتبال آمریکا دعوت شد. او در اکتبر سال ۲۰۱۳ به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد و البته بین ایران و آمریکا، تیم ملی فوتبال ایران را انتخاب کرد. مدافع راست ملی ایران استیون بیتآشور مصاحبه جالبی انجام داد و البته برای بازگشت به تیم ملی اظهار امیدواری کرد.
چطور شد که به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شدی؟
چند سال پیش وقتی برای تیم سن‌خوزه ارت کوئینز ( در لیگ ام.ال.اس آمریکا) بازی می‌کردم بازی من را دیدند و چون در تیمم بیشترین پاس گل را داده بودم توجه کادر فنی تیم ملی را جلب کردم. آن موقع امید نمازی (مربی وقت تیم ملی) با من ارتباط برقرار کرد و درباره تیم ملی حرف زدیم و قرار شد که من به تیم بپیوندم. امید نمازی نقش بزرگی در پیوستن من به تیم ملی ایران داشت. او و کارلوس کی‌روش ارتباطات خوبی در آمریکا داشتند و با من تماس گرفتند و من پیشنهادشان را قبول کردم و به تیم ملی پیوستم.
انتخاب بین دوراهی ایران و آمریکا سخت نبود؟
من حق انتخاب بین تیم ملی ایران و آمریکا را داشتم و وقتی که ایران را انتخاب کردم خانواده من خوشحال شدند و بهترین‌ها را برایم آرزو کردند. بالاخره همه می‌دانستند که آقای کی‌روش کار بزرگی انجام می‌دهد و به جز بازیکن‌های داخلی، بازیکن از خارج کشور هم دعوت می‌کند.
اوایل حضورت در تیم ملی به‌عنوان بازیکن تازه‌وارد مشکلی با بازیکنان قدیمی تیم ملی نداشتی؟
بالاخره هر تیمی می‌خواهد که بازی‌هایش را ببرد و برای این کار به مهره‌های خاصی نیاز دارد. آقای کی‌روش هم برای همین چند بازیکن از کشورهای مختلف به تیم ملی آورد. در هر حال در اختیار داشتن بازیکن‌های خارج از کشور هم نشانه خوبی برای ایران است چون نشان می‌دهد استعدادهای ایرانی در همه‌جای جهان هستند. من قبلا هم به ایران آمده بودم ولی نه برای فوتبال بلکه برای سفر کردن و استراحت؛ اما آن زمان فرق داشت و اولین باری بود که می‌خواستم در ایران برای تیم ملی کشورم بازی کنم. وقتی آمدم خوشحال بودم و با بازیکن‌های ایران آشنا شدم که خیلی خوب با من رفتار کردند و همه‌چیز عالی بود. بازیکن‌های تیم ملی رابطه خوبی با همدیگر داشتند و ما همه مانند برادر بودیم.
اما در جام جهانی بازی نکردی...
واقعیت این است که من دوست داشتم بازی کنم و فکر می‌کنم هر کسی که بگوید اهمیتی نمی‌دهد واقعیت را نمی‌گوید. بالاخره بازی کردن در جام جهانی بزرگ‌ترین رویای هر فوتبالیستی است. من هم دوست داشتم بازی کنم ولی همین که آنجا و در کنار تیم ملی در برزیل بودم خودش عالی بود. البته هنوز هم امیدوارم که برای جام جهانی بعدی دعوت شوم و بتوانم برای تیم ملی ایران در جام جهانی بازی کنم. فکر کنم که تیم ملی با نگرش خوبی به جام جهانی رفت و این کار بزرگی بود که آقای سرمربی توانست انجام دهد. بالاخره کار راحتی نیست که یک سرمربی با یک ملیت متفاوت بتواند احترام و اعتماد کامل بازیکن‌های تیم ملی را به خودش جلب کند. آقای کی‌روش نگاه خوبی به جام جهانی داشت و این طرز فکر خوب را هم به ما دادند و برای همین تا آخرین لحظات فکر می‌کردیم که شانس بالا رفتن از گروه را داریم. آخر سر هم با اینکه نتیجه نهایی آن چیزی که می‌خواستیم نبود و نتوانستیم به مرحله بعدی صعود کنیم، بازی‌های خوبی انجام دادیم که خیلی‌ها را خوشحال کرده بود. ما خیلی به صعود نزدیک شدیم ولی متاسفانه صعود نکردیم.
خیلی کی‌روش را دوست داری، با اینکه دعوتت نمی‌کند، اما از او تعریف می‌کنی، نکند برای این است که می‌خواهی دعوت شوی...
نه اصلا، به نظر من او سرمربی فوق‌العاده‌ای است و آدم بسیار محترمی است. دریافت احترام از دیگران کار آسانی نیست ولی کی‌روش به راحتی این کار را انجام می‌دهد. من همیشه به راهنمایی‌های ایشان گوش می‌کردم چون می‌دانستم کی‌روش در بالاترین سطح فوتبال فعالیت داشته و هر چه که بگوید قطعا به کمک من خواهد آمد.
تفاوت بین فوتبال ایران و آمریکا را در چه می‌بینی؟
تفاوت خاصی را احساس نکردم به‌جز کادر فنی و بازیکن‌ها که متفاوت بودند، باقی چیزها زیاد فرقی نداشت. البته سبک بازی ما در تیم ملی هم کمی فرق داشت که زیاد طول نکشید تا به آن عادت کردم. من زبان فارسی را هم بلد بودم و مشکل ارتباط کلامی نداشتم و برای همین خیلی زود به همه‌چیز عادت کردم.
دوست داری در لیگ برتر فوتبال ایران بازی کنی یا همان آمریکا و اروپا را ترجیح می‌دهی؟
این چیزها بیشتر به استعدادیاب‌های تیم‌های دیگر بستگی دارد. آنها باید اول از بازی من خوش‌شان بیاید و بعد باید با مدیربرنامه‌های من تماس بگیرند و زمانی که قرارداد من با تیم ونکوور وایت کپس تمام شود و پیشنهاد خوبی بگیرم آن موقع شاید به لیگی خارج از آمریکا هم رفتم. حالا چه ایران و چه اروپا و چه آمریکا.
خیلی حرفه‌ای نگاه می‌کنی، بعد از فوتبال می‌خواهی مربی شوی؟
در حال حاضر هنوز جوان هستم و تمام تمرکز من روی فوتبال و بازی کردن برای تیمم است. مطمئن نیستم بعد از فوتبال چه کار کنم ولی فکر کنم مدرک مربیگری را بگیرم که همه‌چیز خوب پیش برود؛ اما همان‌طور که گفتم هنوز جوان هستم و تمام تمرکزم روی کسب کردن افتخارهای بیشتر برای تیمم است.
به بازگشت به تیم ملی امیدواری؟
به تازگی از تیم ملی با من تماس گرفتند و صحبت‌های خوبی هم داشتیم. امیدوارم دوباره به تیم ملی دعوت شوم و بتوانم برد‌ها و افتخارهای خوبی را با تیم ملی کشورم کسب کنم.
