به گزارش مشرق، ناوهای جنگی روسیه و چین بسیار مجهزتر از ناوهای ارتش آمریکا هستند و این نگرانی وجود دارد که در صورت هرگونه تقابل جدی با ارتش آمریکا، بتوانند نیروهای آمریکایی را شکست دهند.
این مطلبی است که «نشنال اینترست» در گزارشی به قلم «دیو مجومدار» منتشر کرده است.
در این گزارش آمده است: ناوهای نظامی هند، چین و روسیه موشکهای ضدناو فراصوت و دوربردی را با خود حمل میکنند که به ندرت میتوان آنها را رهگیری کرد. چنین موشکهایی تهدیدی بسیار جدی برای ناوهای آمریکایی به شمار میروند.
بنا بر این گزارش، سامانه موشکی مستقر روی ناوهای چین و روسیه و هند، بردی حدود 440 تا 660 کیلومتر و ماکزیمیم سرعتی حدود 2.9 ماخ دارند. (هر ماخ حدود 1200 کیلومتر بر ساعت است)
«گلوبال سکیوریتی» مینویسد: این سامانههای موشکی، برای نابودی هر نوع زیردرایی و ناو و کشتی که در سطح حرکت میکند، کافی است و میتوانند هر هدف ثابت یا در حال حرکت با سرعت پایین را هدف قرار دهند، حتی اگر این اهداف توسط سامانههای پدافندی مجهز به سیستمهای الکترونیکی پیشرفته باشند.
با این وجود، ناوهای جنگی آمریکا به موشکهای ضدناو «هارپون» با برد تقریبا 70 مایلی (کمی بیشتر از 100 کیلومتر) مجهز هستند.
نشنال اینترست در ادامه گزارش خود تأکید میکند: حدود یک دهه طول خواهد کشید تا آمریکا یک موشک ضدناو دوربرد جدید طراحی کند. اما یک راه حل موقت وجود دارد.
بنا بر این گزارش، «برایان مکگرت» مدیر شرکت تجهیزات نظامی و دفاعی «فری بریج گروپ» پیشنهاد کرده است که با تعبیه یک حالت ضدسطح در موشکهای کروز «توماهاک» میتواند تا حدودی برد این موشکها و دقت آنها را افزایش داد اما همین کار نیز حدود 5 تا 6 سال زمان نیاز دارد.
تحلیلگر نشنال اینترست در پایان تأکید میکند: با این وجود نگرانیهایی وجود دارد که در شرایطی که موشکهای «توماهاک» آمریکایی در نابودی بسیاری از تهدیدات موثر عمل کردهاند، هنوز ناوها و تهدیدات بسیاری هستند که بسیار مجهزتر از ناوهای آمریکا هستند که در صورت هر گونه تقابل نظامی، قطعا تجهیزات نظامی آمریکا در این تقابل شکست خواهند خورد.
این مطلبی است که «نشنال اینترست» در گزارشی به قلم «دیو مجومدار» منتشر کرده است.
در این گزارش آمده است: ناوهای نظامی هند، چین و روسیه موشکهای ضدناو فراصوت و دوربردی را با خود حمل میکنند که به ندرت میتوان آنها را رهگیری کرد. چنین موشکهایی تهدیدی بسیار جدی برای ناوهای آمریکایی به شمار میروند.
بنا بر این گزارش، سامانه موشکی مستقر روی ناوهای چین و روسیه و هند، بردی حدود 440 تا 660 کیلومتر و ماکزیمیم سرعتی حدود 2.9 ماخ دارند. (هر ماخ حدود 1200 کیلومتر بر ساعت است)
«گلوبال سکیوریتی» مینویسد: این سامانههای موشکی، برای نابودی هر نوع زیردرایی و ناو و کشتی که در سطح حرکت میکند، کافی است و میتوانند هر هدف ثابت یا در حال حرکت با سرعت پایین را هدف قرار دهند، حتی اگر این اهداف توسط سامانههای پدافندی مجهز به سیستمهای الکترونیکی پیشرفته باشند.
با این وجود، ناوهای جنگی آمریکا به موشکهای ضدناو «هارپون» با برد تقریبا 70 مایلی (کمی بیشتر از 100 کیلومتر) مجهز هستند.
نشنال اینترست در ادامه گزارش خود تأکید میکند: حدود یک دهه طول خواهد کشید تا آمریکا یک موشک ضدناو دوربرد جدید طراحی کند. اما یک راه حل موقت وجود دارد.
بنا بر این گزارش، «برایان مکگرت» مدیر شرکت تجهیزات نظامی و دفاعی «فری بریج گروپ» پیشنهاد کرده است که با تعبیه یک حالت ضدسطح در موشکهای کروز «توماهاک» میتواند تا حدودی برد این موشکها و دقت آنها را افزایش داد اما همین کار نیز حدود 5 تا 6 سال زمان نیاز دارد.
تحلیلگر نشنال اینترست در پایان تأکید میکند: با این وجود نگرانیهایی وجود دارد که در شرایطی که موشکهای «توماهاک» آمریکایی در نابودی بسیاری از تهدیدات موثر عمل کردهاند، هنوز ناوها و تهدیدات بسیاری هستند که بسیار مجهزتر از ناوهای آمریکا هستند که در صورت هر گونه تقابل نظامی، قطعا تجهیزات نظامی آمریکا در این تقابل شکست خواهند خورد.