گروه بین‌الملل مشرق - روستای ساحلی السمره در سوریه بزرگ‌ترین تجمع انسانی در سواحل سوریه است که بعد از ساحل لواء اسکندرون آغاز می شود. السمره اولین روستا از مجموعه روستاهای السویدیه است که ترک ها نام آن را چولیک گذاشته اند. این روستا در آگوست سال 2010 یعنی اندکی پیش از آغاز بحران سوریه با حوادث مبهمی دست به گریبان بود.

مقامات ترکیه در آن زمان به صورت رسمی اعلام کردند که جنازه ناشناسی را از دریا گرفتند که خوراک ماهی ها شده و چهره اش قابل شناسایی نیست. آن ها اعلام کردند که ویژگی های جنازه با هیچ یک از گمشده های ثبت شده در نزد پلیس تطابق ندارد.

در آن زمان مناسبات سوریه و ترکیه در بهترین حالت خود بود و ترکیه می توانست این موضوع را به اطلاع مقامات سوریه برساند تا شاید این فرد غرق شده یکی از شهروندان این کشور باشد. بویژه اینکه سواحل روستاهای البسیط و البدروسیه و السمره چسبیده به مناطق شناسایی این جسد بود. چندین کانال برای تماس در این رابطه وجود داشت. کانال‌های دیپلماتیک از طریق سفارت سوریه در آنکارا فعال بود.

کمیته‌های امنیتی مشترک نیز در آن زمان وجود داشت. همچنین مرزبانان دو طرف دیدارهای متقابلی به شکل تقریبا هفتگی داشتند. علاوه بر اینها کانال‌های ارتباط غیر نظامی بین استان‌های هاتای و استان لاذقیه وجود داشت، اما ترکیه از هیچ کدام از این کانال‌ها استفاده نکرد. بلکه در اقدامی عجیب این موضوع را با روسیه در میان گذاشت، بهانه آن ها این بود که فرد غرق شده در گردن خود صلیب ارتدوکسی داشته و ارتدوکس ها تنها در روسیه حضور داشتند.

سفارت روسیه اعلام کرد که هیچ یک از عناصر این کشور در سوریه مفقود نشده است، اما چند روز بعد به مقامات ترکیه خبر داد که یکی از شهروندان روسی در سوریه مفقود شده است. مقامات امنیتی روس برای شناسایی فرد مفقود شده به ترکیه سفر کردند، آنها اعلام کردند که کارمند سفارت روسیه در دمشق را شناسایی کرده اند. به این ترتیب داستان آغاز شد.

مشخص شد که دیپلمات غرق شده یکی از مهم‌ترین مردان سایه در روسیه و جهان است، وی ژنرال یوری ایوانوف معاون رئیس اطلاعات نظامی روسیه و یکی از نزدیکان پوتین است. گفته می‌شود وی در یک سفر محرمانه به سوریه رفته بود.

ایوانوف در سوریه چه می‌کرد
قبل از پاسخ به این سؤال باید تأکید کرد که ژنرال ایوانوف شناگر ماهری بود. وی یک ورزشکار فعال بود و غیر ممکن است که خودش غرق شده باشد. حتی اگر اینگونه باشد عناصر حفاظتی وی کجا بودند.
ناگزیر می توان این اتفاق را یک ترور نامید، چرا که پیش از این نیز سرتیپ محمد سلیمان در بالکن منزل ساحلی خود در طرطوس از سوی تک تیراندازها در دریا هدف قرار گرفت. اطلاعات درز پیدا کرده نشان می‌دهد که سرتیپ سلیمان از مسئولان بود که روابط ممتازی با روسیه داشت و هماهنگی‌های مربوط به این کشور انجام می‌داد. هماهنگی‌هایی که در آن زمان به مرحله مهمی رسیده بود و روسیه قرار بود موشک های یاخونت را به سوریه بفرستد. همچنین تصمیم تعمیق و توسعه ایستگاه دریایی در طرطوس مطرح بود و قرار بود این پایگاه به پایگاه دائمی تبدیل شود.

بنابراین چهره کلی به این صورت است: سرتیپ سلیمان از مهم‌ترین مسئولان پرونده هماهنگی با روسیه است، طبعا وی مناسباتی تقریبا روزانه با ژنرال ایوانوف داشت. اما به صورت ناگهانی هر دوی آن ها ترور شدند. 

بعد از ترور ژنرال ایوانوف مسئولان دولت عدالت و توسعه همان نقش ابلهانه ای را ایفا کردند که در ترور ژنرال سلیمان دنبال می کردند. بعد از ترور سلیمان، اردوغان به همراه خانواده اش به دریای اژه رفته بودند تا با خانواده بشار اسد تعطیلات را در آن منطقه بگذرانند. آنها بعد از ترور ایوانوف ادعا کردند که هویت فرد مقتول را نمی‌شناسند. این اقدام برای آن انجام شد تا ماهیت ترور را مخفی نگه دارند. نکته مهم دیگر اینکه روزنامه‌های ترکیه بعد از مرگ این فرد وی را مسئول کشتار سرکردگان شورشیان چچن مخالف روسیه معرفی می کردند که دو مورد از آن ها در استانبول اتفاق افتاده بود.

روس ها ادعای دولت ترکیه را باور کردند، همان طور که سوری ها چند ماه پیش آن را باور کرده بودند. اما الان روس ها بعد از سقوط جنگنده خود متوجه این موضوع شده اند و فهمیدند که باید در مناسبات خود با ترکیه تجدیدنظر کنند. قطعاً روس‌ها متوجه خواهند شد که ضربه‌ای که خورده‌اند از ساقط کردن جنگنده شروع نشد، همان طور که سوریها متوجه شده اند که از پشت خنجر زدن ترکیه به آنها از حوادث جسر الشغور شروع نشده است.